واضح آرشیو وب فارسی:الف: انتخاب رئیس زیر آتش توپخانه رسانهای/چمران یا مسجدجامعی
تاریخ انتشار : سه شنبه ۹ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۱:۲۰
امروز نهم شهریورماه برای سال آخر نیز انتخابات هیأترییسه شورای شهر برگزار خواهد شد؛ اما این انتخابات نسبت به موارد قبلی از حساسیت بیشتری برخوردار است. همواره در طول شورای شهر چهارم عرصه زورآزمایی میان فراکسیون اصلاحطلبان و اصولگرایان بوده و هر دو جناح مدعیاند که اکثریت شورا را در اختیار دارند. سال نخست کفه به سمت آقای مسجدجامعی اصلاحطلب سنگینی کرد اما در سالهای دوم و سوم آقای چمران بهعنوان سرلیست اصولگرایان توانست ریاست شورا را به دست آورد. حالا در سال پایانی، زورآزمایی برای کسب کرسی ریاست شورا شدت گرفته است. ریاستی که به دوره بعد انتخابات شورای شهر و البته انتخابات ریاستجمهوری ختم خواهد شد و مشخص میکند کدام جریان صاحب اکثریت است؛ اما بعید به نظر میرسد نظر اعضای شورا در سالهای اخیر تفاوت چندانی داشته باشد اما این انتخابات درکانون توجه رسانهها قرار گرفته تا شاید از طریق اثرگذاری بر افکار عمومی، جریانات سیاسی بتوانند رأی اکثریت را برای نامزد خود کسب کنند؛ اما در طول چهار دوره اخیر اتفاقات جالبی در انتخابات شورای شهر رخ داده است.رییسی که اکثریت او را قبول نداشتند به گزارش صبح نو در دوره نخست شورای شهر اصلاحطلبان در سال ۷۸ توانستند هر ۱۵ کرسی شورای شهر را بهدست آورند. هرچند که بعدها برخی از اعضا برای شرکت در انتخابات مجلس و پذیرش پستهای دیگر از شورای شهر استعفا دادند، اما حواشی جالبی در این دوره رخ داد. با اعلام نتایج انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا مشخص شد که هر ۱۵ نفر راه یافته به پارلمان پایتخت از چهرههای اصلاحطلب هستند. اصلاحطلبان در ادامه فضای عمومی حاکم بر جامعه بعد از پیروزی حجتالاسلام سید محمد خاتمی در خردادماه ۷۶ شورای شهر تهران را نیز در دست گرفتند. ۹ اردیبهشتماه سال ۷۸ زمان آغاز به کار رسمی نخستین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا بود. این روز مصادف بود با سالروز تاریخی صدور فرمان امام(رحمهاللهعلیه) برای تشکیل شوراها؛ فرمانی که البته اجرای آن به دلایلی به تعویق افتاده بود. در ترکیب نخستین دوره شورای شهر تهران چهرههای سیاسی اصلاحطلبان و کارگزاران سازندگی چون آقایان عبدالله نوری، سعید حجاریان، محمد عطریانفر، ابراهیم اصغرزاده و خانم جمیله کدیور حضور داشتند. با انجام رأیگیری، عبدالله نوری رییس و سعید حجاریان به عنوان نایبرییس انتخاب شدند. عبدالله نوری رهبری جریان کارگزاران را بهعهده گرفت و سعید حجاریان هم چهره مشارکتیها در شورا بود. با وجود آنکه کارگزاران نسبت به مشارکتیها و چپیها در اقلیت بودند اما جایگاه نوری به شکلی بود که رهبر اقلیت، رییس شورا شد. آقای علیزاده طباطبایی از اعضای دوره نخست در این باره گفته است: «وقتی بحث انتخاب رییس مطرح شد، آقای نوری گفت هر فردی را که شورا انتخاب کند، قبول داریم، اما بنده گفتم آقای نوری باید به عنوان رییس انتخاب شود، در حالیکه اکثریت شورا که از اعضای جبهه مشارکت بودند، با انتخاب نوری به عنوان رییس مخالف بودند و این اقلیت شورای دور نخست بودند که نوری را به عنوان رییس انتخاب کردند، درحالیکه نیروهای اصلاحطلب او را قبول نداشتند...» البته عبدالله نوری در سال ۷۸ به دلیل مدیرمسوولی روزنامه خرداد راهی دادگاه شد و با جرایمی چون توهین، افتراء، نشر اکاذیب و معاندت با دین نهایتاً به سه سال زندان محکوم شد. البته عبدالله نوری بعدها در ماجرای انتخاب شهردار در مقابل نظر اعضای شورا مبنی بر انتخاب آقای دانش آشتیانی بهعنوان شهردار، استعفای خود را تقدیم هیأترییسه کرد که با این استعفا اعضای شورا عقبنشینی کرده و بعد از مدتی الویری شهردار تهران شد.نهایتاً دوره نخست شورای شهر تهران به دلیل دعوا میان آقای ملک مدنی، شهردار تهران و اعضای شورا و جنجال میان اعضای شورای شهر منحل شد. در ۲۰ اسفندماه آقای محمدعلی ابطحی در گفت وگو با ایرنا اعلام کرد که هیأت مرکزی حل اختلاف به انحلال شورای شهر تهران رأی داده است. ابطحی گفت: «علیرغم رأی منفی نمایندگان دولت برای انحلال شورای شهر تهران، انحلال این شورا با اکثریت آرا به تصویب رسید. نتیجه این نشست و رأیگیری به وزارت کشور اعلام شده تا از طریق این مرجع ابلاغ شود. آخرین تلاش این هیأت برای بقای شورای اسلامی تهران، تشکیل جلسهای ۷ ساعته بود که متأسفانه بهرغم توافق مکتوب اعضای شورا بر عمل به دستور حکمیت، مورد عمل تعدادی از اعضا قرار نگرفت.»ریاست چمران با رأی همه اعضا دوره نخست شورای شهر با جنجال و حواشی زیادی همراه بود و همین مسأله موجب شد تا مشارکت مردم در دور دوم به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کند. دومین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا، ۹ اسفندماه ۱۳۸۱ برگزار شد. مشارکت در این دوره انتخابات پایین بود ولی در همین انتخابات؛ ۱۴ نفر از اعضای شورا از لیست آبادگران یا همان اصولگرایان انتخاب شدند و آقای مصطفی تاج زاده سرلیست اصلاحطلبان عضو علیالبدل شورای شهر شد. در انتخابات اسفندماه ۸۱ که طیفهای گوناگون سیاسی و احزاب مختلف با تابلوهای مختلف حضور داشتند این اصولگرایان بودند که با لیست واحد در انتخابات شرکت کرده و توانستند اکثریت شورای شهر را از آن خود کنند. مشارکتیها با سرلیستی مصطفی تاجزاده، آمده بودند و نهضت آزادی و ملی مذهبیها با چهرههای سالخورده خود لیستی مجزا با عنوان «یاران بازرگان، طالقانی، سحابی» داده بودند و گروهی دیگر از اصلاحطلبان و ملی مذهبیها ائتلافی تشکیل داده بودند که عکسهای بزرگ آقای محسن سازگارا بهعنوان شهردار منتخبشان هویت پوسترهایشان بود. کارگزارانیها که در این انتخابات با دیگر احزاب دوم خردادی ائتلاف نکرده بودند در سودای بازگشت دوران آقای کرباسچی بودند. روزنامهنگاران اصلاحطلب نیز لیستی ۱۵ نفره از روزنامهنگاران نامزد ارائه کرده بودند؛ مصطفی تاجزاده (عصر ما)، ابراهیم اصغرزاده (همبستگی) نیکآهنگ کوثر (کاریکاتوریست)، امید معماریان (حیات نو)، فریبا داوودی مهاجر (هفته نامه دیروز، امروز، فردا) و سعید رضوی فقیه (صبح امروز ـ نوروز) از چهرههای این لیست انتخاباتی بودند. سازمان ادوار تحکیم وحدت، ائتلاف جبهه اصلاحطلبان (مدافعان نهادهای مدنی) جمعیت زنان انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی مدرسین، جبهه مشارکت، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی معلمان و انجمن جامعه اسلامی پزشکان و دهها حزب و ائتلاف اصلاحطلب لیستهای مجزایی ارائه کردند. در تهران آقای رسول خادم، چهره ورزشی و ماندگار کشتی ایران تنها فردی بود که خارج از لیست آبادگران توانست آرا مردم را کسب کند. همین ترکیب موجب شد که بدون هیچ حاشیه خاصی سرلیست آبادگران، آقای مهدی چمران به عنوان رییس شورای شهر تهران انتخاب شود. همچنان چمرانسال ۸۵ سومین دوره شورای شهر تهران آغاز شد دورهای که به دلیل تغییر قانون انتخابات و همزمانی انتخابات شورای شهر و انتخابات ریاستجمهوری به ناچار تا سال ۹۲ ادامه پیدا کرد و طولانیترین دوره شورای شهر لقب گرفت. سومین دوره انتخابات شورای شهر و روستا ۲۴ آذرماه ۸۵ برگزار شد و در این دوره مشارکت مردم بیش از سه برابر افزایش داشت اما همچنان اصولگرایان در صدر منتخبان مردم بودند. در این دوره ترکیب اعضای شورا متنوعتر از دو دوره گذشته بود اما همچنان اصولگرایان با پرچم آبادگران اکثریت مطلق شورا را در اختیار داشتند و فقط خانم معصومه ابتکار و آقایان احمد مسجدجامعی، محمدعلی نجفی و هادی ساعی از لیست اصلاحطلبان توانستند به شورای شهر راه پیدا کنند. باز با این وجود مهدی چمران بدون هیچ حاشیهای توانست با ۱۱ رأی ریاست شورای شهر تهران را بهدست آورد.شورای چهارم؛ اکثریت اقلیت شد!شورای شهر چهارم در حاشیه انتخابات ریاستجمهوری قرار گرفت تا رقابت لیستهای سیاسی فشردهتر شود. عملکرد آبادگران در دو دوره گذشته موجب شد تا لیستهای زیادی با عناوین مشابه آبادگران شکل بگیرد. آبادگران ایران اسلامی و خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت از اصلیترین لیستها بودند که بیشترین کرسی را در شورای چهارم به دست آوردند، اما اصلاحطلبان با لیستی واحد در انتخابات شرکت کردند و نتیجه آن کسب ۱۵ کرسی از ۳۱ کرسی شورای شهر شد. شکلگیری دولت همزمان با تشکیل شورای چهار، موجب شد تا اعضای علیالبدل جایگزین برخی از ۳۱ منتخب اولیه شوند. به دلیل انتخاب و عضویت همزمان آقای محمدمهدی مفتح (عضو منتخب اصلی شورا) در مجلس شورای اسلامی و آقای مسعود سلطانیفر نخستین عضو علیالبدل جایگزین وی شد. همچنین با استعفای آقای مهدی حجت (عضو منتخب اصلی) از شورای شهر بهدلیل انتصاب بهعنوان معاون ریاست میراث فرهنگی، ولیالله شجاع پوریان، عضو دوم علیالبدل جایگزین وی شد. همچنین پس از انتصاب آقای مسعود سلطانیفر بهعنوان رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از طرف حجتالاسلام حسن روحانی وی از شورای شهر تهران استعفا و آقای علی صابری جایگزین وی شد. در سال نخست، مسجدجامعی توانست ۱۶ رأی کسب کرده و با اختلاف ۱ رأی رییس شورای شهر شود اما سال بعد در رقابت با چمران فقط ۱۳ رأی کسب کرد و این رأی در سال بعد نیز مجدداً تکرار شد تا چمران ۱۳ امین سال ریاست خود بر شورای شهر تهران را تجربه کند. باید منتظر ماند و دید امروز، اعضای شورای شهر تهران، میان چمران و مسجدجامعی چه کسی را انتخاب میکنند. آیا موجهای خبری علیه شورای شهر در چند روز اخیر بر رأی اعضای شورا تأثیر خواهد داشت؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]