واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فرار از پاسخگويي با اتهام مزدوري
ناکامي در المپيک به قدري سخت و غيرقابل تحمل است که ميتواند هر کسي را تحت تأثير قرار دهد.
نویسنده : شيوا نوروزي
ناکامي در المپيک به قدري سخت و غيرقابل تحمل است که ميتواند هر کسي را تحت تأثير قرار دهد. حتي برخي مواقع از آنها که انتظار واکنشهاي تند و احساسي نداريم نيز عکسالعملهايي رخ ميدهد که همه انگشت به دهان ميمانند. دست خالي ماندن دو تکواندوکار مطرح و اميد مدالآوري سبب شد تا رئيس فدراسيون تکواندو در اظهارنظري عجيب ايرانيهاي کاروان جمهوري آذربايجان را مزدور بنامد! تدارکات خوب تيم اعزامي، حمايت کامل از کادر فني و امکانات قابل قبول، نويد نتايج درخشاني را از تکواندو ايران در المپيک ميداد. با اين حال برخلاف انتظارات، اميدهاي اصلي مدال طلا زودتر از آنچه تصور ميشد از گردونه رقابتها بدون مدال کنار رفتند. باخت نفر اول دنيا به ميلاد بيگي، اما از شکست يک ثانيهاي سونامي نيز تلختر بود. اين شکست براي فدراسيون ايران معناي تحقير را داشت، تحقير در برابر تکواندوکاري که روزگاري براي کشورمان ميجنگيد و برابر سرمربي که براي اولين بار قهرماني جهان را برايمان به ارمغان آورد. شدت اين فاجعه به حدي بود که متأسفانه محمد پولادگر، رئيس باتجربه اتهامي بزرگ به رضا مهماندوست و ميلاد بيگي زد؛ مزدور!
پولادگر، ايرانيهاي تيم ملي آذربايجان را وطنفروش و پولپرست خواند در حالي که چند نقد جدي به توجيهات عجولانه اين مدير وارد است. اول از همه بايد از رئيس باتجربه تکواندو کشورمان اين سؤال را پرسيد که از کي تا حالا پذيرفتن هدايت تيم ملي يک کشور ديگر و حضور در المپيک و ساير رقابتها به معناي مزدور بودن فرد است؟ قطعاً آقاي رئيس با تجربه بالايي که دارد، ميداند ورزش ايران تا به امروز چگونه از مربيان خارجي و دانش به روز آنها استفاده کرده است. در حال حاضر هدايت تيمهاي ملي واليبال، بسکتبال و فوتبال کشورمان با سرمربيان خارجي است و البته کسي هم با اين موضوع مشکلي ندارد. فراموش نکنيم که زماني که خوليو ولاسکو، سرمربي تيم ملي واليبالمان بود آرژانتين را شکست داديم، اما آرژانتينيها هرگز هموطنشان را مزدور نخواند، چراکه صادر کردن مربي به ساير کشورها نشان از پيشرفت يک کشور است. کاري به بيگي و اينکه چرا حاضر شد تبعيت کشوري ديگر را بپذيرد نداريم، اما پولادگر بهتر از هر کسي ميداند که بهترين مربي جهان در سال 2011 چرا و در چه شرايطي مجبور به ترک تيم ملي شد. بهعلاوه اينکه انصافاً تيم ملي در دوران حضور مهماندوست نتايج درخشان زيادي گرفت و به اين سادگيها نبايد خدمات او را فقط به خاطر اينکه فعلاً سرمربي آذربايجان است، ناديده بگيريم. چنين واکنشي به اين ماجرا را ميتوان بهانه و توجيهي براي از دست دادن دو مدال طلا خواند. به ويژه که اين اظهارات تند پس از باخت به تيم نماينده آذربايجان مطرح شده است.
شايد برخيها انتظار داشتند بيگي و مهماندوست در مواجه با نمايندگان ايران بازي احساسي را به نمايش بگذارند، انتظاري که به هيچ وجه در دنياي ورزش حرفهاي و المپيک جايي ندارد. بايد قبول کنيم که دو نماينده اول تکواندو ايران بهرغم همه افتخاراتي که براي کشورمان به دست آوردهاند در آوردگاه ريو انتظارات را برآورده نکردند. اشباع شدن زودهنگام عاشورزاده از يک طرف و از طرف ديگر عملکرد ضعيف خدابخشي در مصاف با حريف ايرانيالاصلش، ضعفهاي فني به حساب ميآيند و نکاتي نيستند که با چند انتقاد آتشين بتوان آنها را انکار کرد. نکته ديگر اينکه تکواندو انتظارات را برآورده نکرده اما در نهايت چوبش را بايد رسانهها بخورند! معلوم نيست اين رسم غلط را اولين بار چه کسي باب کرد، رسمي که مديران ايراني از جمله پولادگر به خوبي به آن پايبند هستند؛ بايد از جناب رئيس پرسيد منظورش از جمله «متأسفم که رسانههاي ما از چند ماه قبل فضاي سنگيني براي اين رقابت به وجود آوردند.» دقيقاً کدام فضاي سنگين است؟ گويا رئيس فدراسيون تکواندو دلش ميخواهد ما هم مثل او رضا مهماندوست را مزدور فرض کرده و هيچ خبري از او منتشر نکنيم. شما که از اين فضاي به اصطلاح سنگين خبر داشتيد چرا به فکر راه چاره نبوديد؟ چرا حالا که وعدههايتان عملي نشده، سعي ميکنيد رسانهها را مقصر باخت خدابخشي به بيگي معرفي کنيد؟ شايد اگر اين حرفها را يک رئيس تازهوارد به زبان ميآورد اينقدر ناراحت نميشديم. ولي از مرد مو سفيد کرده تکواندو انتظارمان بيش از اينهاست.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]