واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بالاخره نعمتزاده قول گرفت!
نویسنده : اولاد آدم
اولاد آدم يا قول نميدهد يا وقتي كه قول داد، داده است و ديگر چارهاي ندارد. البته تا حالا اولاد آدم به كدام قولش عمل كرده است، بماند. يعني بايد بين قول اولاد آدم با سايرين يك تفاوتهايي وجود داشته باشد. اصلاً مگر كسي از اولاد آدم توقع خاصي دارد؟ مگر اولاد آدم بايد بيايد و مطالبات مردم را به آنها پرداخت كند كه پاي اولاد آدم را وسط ميكشيد؟ قول مال از ما بهتران است.
مثلاً همين نعمتزاده خودمان كه قول نميدهد مگر اينكه كسي به او قول بدهد و او بر اساس قول كسي به شما قول بدهد! به اين ميگويند پديده قول تو قول كه بسيار هم قانوني است و ربطي به شخصيتها و افراد مختلف ندارد. يعني اگر نعمتزاده ميخواسته به لحاظ قانوني كاري بكند، بايد بيايد و منتش را سر ما بگذارد كه براي اجراي قانون از يكي قول گرفته و همين روزهاست كه قانون عمل شود و مطالبه بعضيها پرداخت شود. اين موضوع هيچ ربطي به ضربالمثل بزك نمير بهار ميآيد هم ندارد. بهار شعار يك نفر ديگر است. اينها شعارشان اميد است.
بلي! اولاد آدم به شما بشارت بدهد كه وزير صنعت، معدن و تجارت از قول كمك و همكاري رئيسجمهور براي حل مشكلات ۷۵۰۰ واحد صنعتي راكد و نيمهفعال خبر داده است. اين خيلي مهم است كه بالاخره نعمتزاده پس از سه سال توانسته است تازه قولش را از رئيسجمهوري بگيرد. اگر خدا به شيخالوزرا عمري بدهد، احتمالاً در ادامه قولگيري، شاهد اجرايي شدن آن هم خواهيم بود.
اصولاً با وجود اعلام رشد 8/8 درصدي بخش صنعت توسط دولت، نيازي به قول هم نبود. يعني اگر ربيعي ميآمد و قول ميگرفت، باز يك چيزي! يعني ميگفت كه با اين رشد باز هم مركز پژوهشهاي مجلس بر ناكافي بودن قدرت جذب بيكاران در مشاغل صنعتي تأكيد كرده و گفته تعداد كارجويان تا پنج سال آينده 5/2 درصد افزايش مييابد و من قول گرفتهام كه نيابد. يا قول گرفتهام كه به صنعت كه قول دادهاند تا كمك شود، صنعتيها هم به بيكاران قول بدهند كه بيكار نميمانند و بيكاران هم به خانوادههايشان قول بدهند كه سر بيشام زمين نميگذارند و آنها هم به هم قول بدهند كه به پاس اين خوشقولي، در انتخابات شركت كنند و....
اولاد آدم ميداند كه الان از او ميخواهيد بپرسيد كه وعده همان قول است؟ او به شما بگويد كه اول وعده ميدهند و بعد قول ميدهند. يعني نميشود كه اول قول داد و بعد وعده داد. احتمالاً اصول متقن قانوني در اين خصوص وجود دارد. بگذاريد با ذكر يك نمونه، شما را ارشاد كنم تا بفهميد كه قول بهتر است يا وعده؟
مثلاً رئيس كل بانك مركزي وعده تسهيلات ۴۶۰ هزار ميليارد توماني شبكه بانكي در سال جاري را داده است؛ اين رقم حدود ۴۰ هزار ميليارد نسبت به سال قبل و تا ۲۶۰ هزار ميليارد تومان در پنج سال گذشته رشد دارد و آن ميزان از كارمندان بانك و اقوام و خويشان كه نتوانستهاند تا كنون وام بگيرند ميتوانند طبق اين وعده بروند و بخت خود را بازتر كنند. اما اين يك وعده است. حتماً سيف بايد برود و قولش را از رئيسجمهور بگيرد. و الا اجراي قانون كه بياجازه نميشود. اگر نخواهيم قانون را اجرا كنيم، فقط وعده ميدهيم! اگر بخواهيم اجرا كنيم و نتوانيم اجرا بكنيم فقط قول ميدهيم. اصولاً اين مقوله از اقوال مختلف پر شده و قدري پيچيده است. همان بهتر كه در اين يكساله هم هر كسي هر كاري خواست بكند!
يعني از اولاد آدم به شما بشارت كه روي قول كسي حساب نكنيد!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]