تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805186572
صهیونیست‌ها به اهداف از پیش تعیین شده خود در جنگ ۳۳ روزه نرسیدند
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت/
صهیونیست‌ها به اهداف از پیش تعیین شده خود در جنگ ۳۳ روزه نرسیدند
شناسهٔ خبر: 3737249 - جمعه ۲۲ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۴
سیاست > سیاست خارجی
.jwplayer{ display: inline-block; } یک کارشناس مسائل منطقه طی یاداشتی پیرامون جنگ ۳۳ روزه نوشت: اسرائیل اهداف مختلف از پیش تعیین شده ای را ترسیم کرده بود که با بررسی آنها متوجه خواهیم شد به آن اهداف دست پیدا نکردند. خبرگزاری مهر، گروه سیاست_ محمد رضا ثمری: در آستانه سالگرد پیروزی حزب الله لبنان در جنگ ۳۳ روزه، کارشناس مسایل منطقه در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده به بررسی برخی ابعاد جنگ ۳۳ روزه پرداخته و به نقد و تحلیل آن همت گماشته است. متن این یادداشت به این شرح است: تجاوز ۳۳ روزه رژیم صهیونیستی به لبنان در تابستان سال ۱۳۸۵ ( ۲۰۰۶ میلادی) به لحاظ شرایط و نوع مقاومت حزب الله و نتایج آن و مقایسه آن با تجاوزات و جنگ های تجاوز کارانه اسرائیل برعلیه کشورهای عرب قابل توجه، تامل و تدقیق است. جنگ ۳۳ روزه از نظر اهداف بلند مدت و عمق تاثیرات آن و برنامه ریزی آمریکا از طریق آنکه قصد داشت خاورمیانه جدید یا به تعبیر صحیح تر خاورمیانه تحت سیطره کامل خود را تکوین و خلق نماید، نیز مورد مطالعه و بررسی مراکز مطالعاتی قرار گرفته است. در این مقال بصورت خلاصه به مبحث عملیات نظامی میدانی در تجاوز به لبنان پرداخته خواهد شد. با مطالعه آنچه که در مدت ۳۳ تجاوز رژیم صهیونیستی اتفاق افتاد، می توان گفت که طرح تجاوز اسرائیل عبارت بود از: الف- نابودی شبکه ورودی و خروجی ارتباطی لبنان به جنوب و مسدود کردن کلیه مجاری که ارتباط لبنان را (از طریق خشکی، دریا و فضا) به خارج برقرار می سازد و هدف اساسی آن هم قطع هر گونه حمایت و پشتیبانی از حزب الله به عنوان هدف اصلی و فشار بر شهروندان لبنانی به منظور بر انگیختن اعتراضات آنان بر علیه مقاومت به عنوان یک هدف غیر مستقیم بوده است. ب- ترور رهبران حزب الله از طریق هدف قرار دادن منازل آنها و سپس قطع ارتباط بین مراکز رهبری حزب به منظور اخلال و هرج مرج در ساختار و بدنه حزب الله. ج- نابودی زیر ساخت های لجستیک حزب الله و مقاومت اسلامی شامل نابودی تمامی انبارها و مخازن و پایگاههای ارتباطی مقاومت اسلامی. د- اقدام به کشتار های دسته جمعی مردم بی گناه و فشار بر شهروندان به منظور روی برگرداندن مردم از مقاومت و اعمال هر چه بیشتر فشار بر آن. ه- به پایان بردن این مرحله به نحوی که تمامی ارتباطات مقاومت اسلامی قطع شده باشد و تمامی فعالیت ها و عملیات آن تعطیل، به گونه ای که هر بخشی از آن در گوشه ای بدون امکان هر گونه ارتباط یا اقدامی در زیر حملات پی در پی هوایی ارتش اسرائیل زمین گیر شده باشد. در مرحله دوم نیروهای زمینی رژیم صهیونیستی اقدام به عملیات اشغال سریع و بدون تلفات کنند که هدف آن «پاکسازی مراکز مقاومت اسلامی» و خلع سلاح نیروهای باقی مانده حزب الله و سپس محاکمه آنها با منطق آمریکایی و تکرار تجربه گوانتانامو در مورد نیروهای مقاومت، زیرا این مرحله بر اساس منطق و دیدگاه اسرائیل و آمریکا به منظور رهایی از موجودیت مقاومت اسلامی و ممانعت از شکل گیری مجدد آن بسیار ضرورت داشت و از نظر آنان این تنها راه تسلط آمریکا و اسرائیل بر موجودیت لبنان بدون نیاز به حضور نیروی دائمی نظامی در آن است. اشغال نظامی زمینی در این طرح از ضرورتی انکار ناپذیر برخوردار بود زیرا آمریکا و اسرائیل می دانستند که حملات هوایی و توپخانه ای موجب اشغال اراضی نخواهد شد و پیروزی را تضمین نخواهد کرد. تکمیل نابودی بنیادین حزب الله و محو آن از عرصه اجتماعی و سیاسی لبنان بدین منظور در دستور کار قرار گرفته بود که بعد از آن به ملت های منطقه بفهمانند که دیگر فکر مقاومت به سر آنها نزند زیرا همچنان که جنگ اکتبر ۱۹۷۳ آخرین جنگ با اسرائیل بود، جنگ سال ۲۰۰۶ بر علیه حزب الله هم آخرین جنگ غیر سنتی است که آمریکا و اسرائیل در منطقه خاورمیانه به آن ورود پیدا کردند تا بدین ترتیب فرهنگ عدم شکل گیری و استمرار هر گونه مقاومت مردمی در هر نقطه ای از منطقه تعمیم و گسترش یابد و در اذهان ملت های منطقه جای بگیرد. عملیات نظامی: رژیم صهیونیستی با اهدافی که در بالا ذکر شد عملیات نظامی خود را شروع کرد و به نظر می رسید مهلت یک هفته تا ۱۰ روزه را برای به دستیابی به اهداف خود در نظر گرفته است به نحوی که عملیات نظامی بصورت کلی حداکثر تا تاریخ ۳۱ ژولای ۲۰۰۵ همزمان با تاریخ تجدید ادامه حضور نیروهای سازمان ملل در جنوب به اتمام برسد تا بر اساس شرایط و موقعیت جدید قطعنامه ای صادر و بستر آماده ای برای اهداف آمریکا فراهم شود. عملیات اجرا شد اما نتایج آن عبارتند بودند از : در مرحله اول اسرائیل بر اساس طرح پیش بینی شده هر آنچه را که توانست مورد حمله قرار داد و تمامی اهداف تعیین شده در «بانک اهداف» خود را شامل ۴۲۹ هدف مشتمل بر اهداف شهری مرتبط با تاسیسات زیربنایی، به اضافه منازل تعداد زیادی از مسئولین مقاومت اسلامی و مراکز رهبری مقاومت، شبکه ارتباطی، راه ها و پل های ارتباطی جنوب لبنان به شمال مورد حمله قرار داد. حمله های کور هوایی، کشتار گسترده شهروندان بی گناه و خرابی و ویرانی منازل آنان را به همراه داشت(بر اساس آمار اعلام شده بعد از گذشت ۶ روز از تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی تعداد کشته شدگان افراد غیر نظامی به ۳۰۰ تن رسید که از این تعداد، ۱۳۲ کودک زیر ۸ سال کشته شده بودند وتعداد کشته شدگان بعد از گذشت یک ماه به تعداد ۱۱۲۶ نفر رسید). به نظر می رسید که مقاومت از نیت واهداف اسرائیل پیشاپیش آگاهی کامل داشته و توانست با اتخاذ تدابیر لازم، زیر ساخت ها، سلاح و رهبران خود را از هر گونه آسیب جدی دور نگه دارد و این امر موجب صدمه و آسیب جدی به رژیم صهیونیستی در جریان تجاوز شد زیرا برای رهبران اسرائیل مشخص شد که حملات پی در پی هوایی نتوانسته است بصورت جدی اهداف حمله را محقق سازد و حزب الله توانسته بود علی رغم حملات هوایی بی وقفه اسرائیل به اهداف از پیش تعیین شده، آمادگی نظامی، رهبری و توان خود را حفظ و استمرار ببخشد. نیروهای مقاومت اسلامی در روز بعد از تجاوز رژیم صهیونیستی با اجرای سیاست «ایجاد سد دفاعی» توانستند عمق سرزمین های اشغالی اسرائیل را مورد حملات موشکی قرار دهند به نحوی که میزان خسارت های مادی و انسانی این حملات به سرزمین های اشغالی، از زمان آغاز اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸ نظیر نداشته است به ویژه زمانی که حملات حزب الله به حیفاء هم رسید و بدین ترتیب مقاومت اسلامی توانست کنترل امور را در میدان جنگ از آن خود سازد. ارزیابی کلی مرحله اول: بروز و ظهور توانایی های اعجاب انگیز نظامی مقاومت اسلامی که موجب سر درگمی اسرائیل در عرصه عملیات نظامی و اطلاعاتی شد و همچنان خطر اصلی حملات موشکی دقیق حزب الله به عمق خاک رژیم صهیونیستی، سایه ای از خوف و ترس را بر سر آنان گسترانیده بود. در سطح راهبردی نظامی، ناتوانی حملات هوایی اسرائیل در دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده دلالت بر عدم کارآیی نظریه «دستیابی به اهداف اساسی از طریق حملات سنگین نظامی» داشت که بعد از جنگ ۱۹۶۷ موجب زمین گیر شدن نیروی هوایی مصر و سرانجام اسباب شکست کامل ارتش مصر را میسر ساخت. مرحله دوم: پس از اعتراف رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه در مرحله اول بواسطه کارآیی قدرت آتش و روحیه بالای معنوی مقاومت اسلامی قادر به تحقق اهداف خود نشده است، تحت فشار شدید وضعیت و شرایط حاکم، دو گزینه در پیش روی داشت: اول: متوقف کردن جنگ و تجاوز که این امر به معنای شکست ونابودی کامل طرح آنان بشمار می آمد و نوعی فاجعه سیاسی برای آمریکا و هم پیمانان او تلقی می شد. دوم: ادامه جنگ و گذر از شکست در مرحله اول. امری که مستلزم اضافه کردن هدف جدیدی به مرحله اول است تا بتواند بدینوسیله حیثیت برباد رفته ارتش خود را بعد از تحمل شکست ها و خسارت های فراوان در مرحله اول، بازگرداند. خسارت هایی از نوع نابودی تانک ها و بالگردها تا شکست سنگین تبلیغاتی. اما اجرای مرحله دوم عملیات با توجه به شکست کامل مرحله اول، با ترس، واهمه و احتیاط شدید اسرائیل از نظر نظامی همراه بود زیرا در مرحله اول ناتوانی آنها در شناخت طبیعت و قدرت واقعی مقاومت اسلامی، مسلم و قطعی شده بود. به همین دلیل مجبور بودند این بار ارزیابی دقیقی از توانایی های نظامی مقاومت اسلامی در میدان نبرد داشته باشند تا بتوانند نسبت به میزان هزینه ای که ممکن است برای اجرای مرحله دوم بپردازند به برآوردی نسبتا دقیق دست یابند. بدین منظور تصمیم گرفته شد قبل از آغاز مرحله دوم، عملیات شناسایی بالقوه را بر اساس عرف نظامی به اجرا در آورند لذا منطقه میانی جبهه نبرد را بدین منظور انتخاب کردند (زیرا منطقه شرقی نقطه تماس با سوریه محسوب می شد و اسرائیل در این مرحله از جنگ بدنبال درگیری با سوریه نبود و منطقه غربی جبهه نیز موجب دادن امتیازات بزرگی به مقاومت اسلامی در عرصه نبرد می شد) بر همین اساس عرصه اشغال نظامی زمینی در منطقه میانی انتخاب شد که شامل منطقه مارون الراس - عیترون- بنت جبیل می‌شود. نیروهای زمینی رژیم اسرائیل با به کار گیری تمام توان نظامی خود شروع به پیشروی به سمت بنت جبیل کردند که هدف مستقیم آنها ذکر شد ولی هدف غیر مستقیم در حقیقت حصول دستاورد نظامی سریع از طریق اشغال این شهر بود که پایتخت تاریخی منطقه جبل عامل بشمار می آید و دارای ارزش والای عقیدتی و فکری در جنوب و در بین شیعیان است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
گوناگون
پربازدیدترینها