آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1871360959
کنایه یک کارگردان به روزنامه اصولگرا؛ چرا عده‌ای کاسه داغتر از آش می شوند!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: خبرآنلاین: محمد رحمانیان گفت: من دوره‌های ممنوعیت خود را پشت سر گذاشته‌ام و صدای اعتراضم را هم از همین سالن‌های دولتی به گوش مردم می‌رسانم.
محمد رحمانیان کارگردان نمایش «مجلس ضربت زدن» در پاسخ به نقدهای مطرح شده از سوی برخی تئاتری ها درباره اجرا در سالن های دولتی با وجود اعتراض های مدام توضیح داد:«باید بگویم در حال حاضر ممنوعیتی ندارم. یش از این توضیح داده ام از سال 60 که کارم را به صورت حرفه ای در تئاتر شروع کردم تا امروز حدود 15 سال با ممنوعیت مواجه بودم.
از سال 61 تا 63 بعد از اجرای نمایش سرود سرخ برادری به مدت دوسال اجازه کار نداشتم. اما بین سالهای 63 تا 67 نمایشهای بسیاری ازجمله «عروسک‌ها و دلقک‌ها»، «گزارش محرمانه اکتاویووالدز» و «شب یهودا» را به عنوان نویسنده روی صحنه داشتم.»
کارگردان «مجلس ضربت زدن» ادامه داد: «بین سالهای 67 تا 76 به یمن حضور افرادی در شورای نظارت و ارزشیابی مرکز هنرهای نمایشی برای بار دوم دچار ممنوعیت شدم که حدود 9 سال طول کشید. این ممنوع الفعالیت بودن به‌قدری مشخص است که در سال 72 نمایشنامه‌ای از من به کارگردانی هادی مرزبان با نام «تنبورزن شادی ساز» روی صحنه اجرا شد که هیچ اسمی در پوستر و بروشور آن از من به‌عنوان نویسنده نیست. سال 87 دوره سوم ممنوعیت من آغاز شد تا سال 92 که با تغییر دولت و کابینه دوباره امکان کار پیدا کردم.»
او در ادامه تاکید کرد: «بنابراین من دوره‌های ممنوعیت خود را پشت سر گذاشته‌ام و صدای اعتراضم را هم از همین سالن‌های دولتی به گوش مردم می‌رسانم . فعلاً تا اطلاع ثانوی ممنوع الفعالیت نیستم و در ضمن کدام کارگردان را می شناسید که اعتراض نداشته باشد؟»
رحمانیان درباره برخی نمایش هایی که در سال های اخیر اجرا برده و اعتراضی در آن ها وجود نداشته است، گفت: «بخشی از نمایشهای دوره اخیرم نه اعتراض که یادآوری دورانی است که نباید به فراموشی سپرده شود.
نمایشهای «ترانه‌های محلی»، «شب سال نو»، «سینماهای من» و «ترانه‌های قدیمی» ازاین‌دست هستند. من مثل هر کارگردان دیگری اجازه دارم از سالن‌های دولتی استفاده کنم. درنتیجه حرف‌های این منتقدان بی‌معنی است و دلیلی برای عدم اعتراض نمی‌بینم. جالب این است مدیران فرهنگی مشکلی با این موضوع ندارند و نمی‌دانم چرا عده دیگری کاسه داغ تر از آش می‌شوند؟ به هر حال من گوشم از این حرف‌ها پر است.»
۰۵ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-