تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836911723
ریزگردها نمی روند!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ریزگردها نمی روند! تهران- ایرنا- روزنامه ابتکار در صفحه درنگ در گفت و گو با پرویز کردوانی به بررسی راه حل های مشکل گردوغبارها پرداخت و نوشت: رهایی از ریزگردها امروز همچون یک مسئله سخت ریاضی بدون پاسخ مانده است. سوالی که روزی باید به آن پاسخ داده شود و شاید آن روز، امروز باشد.
در این گفت و گو که در شماره یکشنبه ششم تیر 1395 خورشیدی با پدر کویرشناسی ایران انتشار یافته است، می خوانیم: مثل دردی است که به یک باره می گیرد و رهایت می کند. دردی که پزشکان هم از درمان قطعیش ناامید شده اند و می گویند تنها به همت برخی دارو های گران قیمت است که می توانند از رنج آن بکاهند. درد بی درمان ریزگرد چند سالی می شود که امان ایران و ایرانی را بریده است. بر طبق آخرین آمار 23 استان کشور با وجود بیش از 20 میلیون سکنه با مشکل ریزگرد دست و پنجه نرم می کنند و همین آمار شرایط را وخیم تر و بحرانی تر نشان می دهد. ریزگردها می آیند و می روند و وعده های مسئولان هم به همراه آنها، تا زمانی که درد ریزگرد دوباره عود کند. ریزگردها آنقدر مهمان خانه های مردم بوده اند که دیگر آنها امیدشان را به بهبود شرایط از دست داده اند . رهایی از ریزگردها امروز همچون یک مسئله سخت ریاضی بدون پاسخ مانده است . سوالی که روزی باید به آن پاسخ داده شود و شاید آن روز، امروز باشد.ریزگردها را همه به خوبی می شناسند. ریزگرد توده ای از ذرات جامد ریز غبار و گاه دود است که در جو پخش شده و دید افقی را میان 1 و 2 کیلومتر محدود می کند و برای بیماران تنفسی بسیار زیان آور است. آن طور که پروفسور پرویز کردوانی، پدر علم کویر شناسی ایران می گوید، ریزگردها به دو نوع تقسیم می شوند. ریزگردهایی که از غرب و جنوب بغداد، شرق اردن و عربستان، دشت شام در سوریه و حتی از صحرای آفریقا در مصر منشا می گیرند. این ریزگردها 2 هزارم میلیمتر قطر دارند و می توانند تا 15 هزار پا یا نزدیک به 5 کیلومتر بالا روند. به گفته او ریزگردهایی که منشا خارجی دارند خود به 2 نوع تقسیم می شوند. بخشی از ریزگردها از جنس کانی یا سنگ های خرد شده و بخشی دیگر از سنگ کوارتز تشکیل می شوند و اینها همان نوع ریزگردی هستند که از ماسک عبور می کند و وارد شش انسان می شوند و مانند چاقو آن را پاره می کند. اما نوع دوم ریزگردها، ریزگردهایی هستند که از مواد آلی یا نفت به وجود می آیند که می توانند سبب بروز سرطان در انسان شوند.در رابطه با ضرر و زیان ریزگردها میان کارشناسان و مسئولین اتفاق نظر وجود دارد. کارشناسان معتقدند که ریزگردها نه تنها بلای جای انسان ها هستند بلکه زیان های فراوانی هم برای کشاورزی و مراتع طبیعی دارند چرا که ریزگردها از مانع رسیدن آفتاب به درختان می شوند یا جلوی منافذی که درختان به وسیله آنها co موجود در هوا را از جذب و اکسیژن را به محیط منتقل کند، می گیرند.ریزگردها بر روی زندگی زنبورهای عسل نیز تاثیرات منفی می گذارند. به اعتقاد پروفسور کردوانی، پدر علم کویر شناسی ایران، هر کندوی عسل در مناطقی درگیر ریزگرد تنها حدود 2 کیلو عسل تولید می کنند و این در حالی است که به طور طبیعی هر کندو بین 10 تا 12 کیلو عسل تولید می کنند. علاوه بر این ها، مرجان هایی سواحل خلیج فارس نیز از گزند ریزگردها در امان نمانده اند و رنگ طبیعی خود را از دست داده اند. ایران با توجه به اینکه بیش از 80 درصد فضای بیابانی دارد، عمدتا با مشکلی به نام تثبیت ماسه یا همان شن های روان آشنایی داشته است اما ریزگرد پدیده جدیدی است که نزدیک به 7 یا 8 سال پیش آن را برای اولین بار در اهواز تجربه کرد که بر طبق اظهارات مسئولین این ریزگردها منشا خارجی داشتند اما آن طور که آمارها و اظهارات مسئولان نشان می دهد، سال به سال بر هجوم ریزگردهای خارج افزوده می شود که این دلایل متعدد زیست محیطی دارند.**چرا ریزگردهای خارجی به ایران می آیند؟ پرویز کردوانی، پدر کویرشناسی ایران در گفت و گو با «ابتکار» در رابطه با دلایل افزایش ریزگردهای خارجی بیان کرد: کره زمین گرم تر شده و همین باعث می شد خود به خود پوشش گیاهی از بین برود. رود دجله و فرات کم کم مقدار آب اصلی خود را از دست داده است و به سبب اینکه ترکیه از ورود آب این دو رود به عراق جلوگیری کرده و باعث شده تا تالاب های آن خشک شود و چون از داخل این تالاب ها رفت و آمد می شود ، همین سبب پراکنده شدن بیشتر ریزگرد از سطح تالاب های خشک می شود. علاوه برا این زمین های زیر کشت در عراق بسیار کم است و چون همیشه این سرزمین ها دچار نا امنی و درگیری هستند به واسطه رفت و آمد خودروهای نظامی بیش از پیش گرد و خاک به هوا بلند می شود.گرچه به گفته کارشناسان عمده کانون ریزگردها کشورهای خارجی هستند اما ایران نزدیک به 6 سال است که خود به یک منشا ریزگرد تبدیل شده است و به گفته کردوانی به جز مازندران و گیلان سایر استان ها خود تولید کننده ریزگرد در کشور هستند. به اعتقاد او دلیل اصلی این است که بسیاری از تالاب ها و باتلاق های کشور خشک شده اند. دومین عامل نابودی پوشش گیاهی دشت های ایران است که به موجب کاهش منابع سطح آب زیر زمینی رو به نابودی می روند. پوشش گیاهی که مانع از ریزگرد یا بلند شدن ماسه می شدند.کردوانی در رابطه با دلایل نابودی پوشش گیاهی در ایران گفت: عمق چاق در این دشت ها 8 تا 15 متر بود و به سبب وجود آب های زیر زمینی ریشه گیاهان می توانست آب را دریافت کنند. امروز به خاطر حفاری بی رویه چاه ها عمق آب های زیر زمینی به 100 تا 200 متر رسیده است. حتی در رفسنجان 400 متر حفاری نیاز است تا به آب دست پیدا کرد. در برخی مناطق مانند جهرم نیز سطح آب تا 575 متر پایین رفته است. وقتی که سطح آب های زیر زمینی که منبع اصلی تغذیه گیاهان هستند پایین می رود، ریشه گیاهان نمی توانند به این عمق نفوذ کنند و در نتیجه پوشش گیاهی خشک می شود و بعد از آن بیابان زایی اتفاق می افتد. از ابتدای انقلاب برای مقابله با بیابان زایی تاغ کاری کرده ایم. گرمسار، سمنان، دامغان، شاهرود، سبزوار هزاران هکتار جنگل تاغ برای جلوگیری از حرکت ماسه های روان کاشته شده اند اما امروز این تاغ ها در حال خشک شدن هستند چرا که در بالا دست این مناطق برای کشاورزی چاه حفر شده و همین سبب شده تا در این مناطق هم ریزگرد داشته باشیم.**بایر ماندن زمین های زراعی ریزگردها را افزایش می دهدکردوانی معتقد است که آنچه که بیش از پیش سبب افزایش ریزگرد در ایران شده، بایر ماندن زمین های زراعی است. او در این رابطه بیان کرد: سال هاست که وضعیت آب در ایران حال و روز خوبی ندارد و بر طبق قانون آب ابتدا به شهر، صنعت و سپس به کشاورزی اختصاص پیدا می کند. بعد از آن اما طرح نکاشت را برای جلوگیری از کاشت زمین های کشاورزی در کشور اجرایی کردند و به ازای هر هکتار زمینی که به زیر کشت نمی رفت 3میلیون تومان پرداخت کردند. در اصفهان به دلیل عدم کاشت مزارع ریزگرد تولید می شود. ریزگردهایی که سرطان زا هستند بدلیل که کود فسفاتی که در زمان کشت برای رشد محصولات استفاده می شود به طور کامل جذب گیاه نمی شود. از کل کود فسفات تنها 30 درصد جذب گیاه می شود و 70 درصد آن به شکل سنگ در خاک باقی می ماند. زمینی که چندین سال کشت نشده پر از فسفاتهایی است که به وسیله باد تبدیل به ریزگردهای سرطان زا می شوند.او ادامه می دهد: این نوع ریزگرد روز به روز زیادتر می شود چرا که روزانه سطح زیر کشت مزارع در روستاها کاهش می یابد. چاه های غیر مجاز بسته شده و میزان آب چاه های مجاز در روستاها نیز بر طبق دستور نصف شده است. با بستن چاه ها چند اتفاق می افتد. زمین های زراعی بایر می ماند و سپس سبب مهاجرت روستاییان به شهرها می شود. در نتیجه این دو اتفاق، ریزگردها هم به شهرها مهاجرت خواهند کرد.**ریزگردها درمان ندارد، حالش را بدتر نکنیمدر حالی که سازمان محیط زیست از برنامه های استانی و شناسایی کانون های آن برای مقابله با گرد و غبار در کشور سخن می گوید، کردوانی، پدر کویرشناسی ایران معتقد است که اقداماتی که برای مبارزه با ریزگردها انجام می شود خود مسبب ازدیاد ریزگردهاست. او در گفت و گو با روزنامه «ابتکار» بیان کرد: به عنوان مثال مالچ نفتی حدود 4 سال عمر دارد و بعد از آن به دوده تبدیل شود و عاملی برای سرطان انسان هاست.آن طور که کارشناسان خبره می گویند ریزگردهای سرطان زا بزرگ ترین چالش زیست محیطی ایرانند. با این حال سوال اصلی همچنان به قوت خود باقی است. با ریزگردها چه کنیم؟ کردوانی معتقد است هیچ وقت نمی توان ریزگردها را درمان کرد. به گفته او هر سال بر میزان ریزگردها اضافه می شود. چرا که بخش عمده ای از آن منشا خارجی دارد. بیگانگانی که با ما کنار نمی آیند و همکاری نمی کنند. دلیل دوم این است که روش های مقابله با ریزگردهای داخلی و خارجی اثر گذار نیستند و علاوه بر آن محیط را هم آلوده می کنند.**#نه_به_مالچ_پاشی_ و_جنگل_کاریپدر کویر شناسی ایران با اشاره به اظهارات مقام عالی جنگل ها و مراتع بیان کرد: روش پاشیدن مالچ نفتی و جنگل کاری برای مقابله با ریزگردهای داخلی و خارجی مردود است. کردوانی معتقد است که هر دوی این کار خیانت است. مالچ نفتی یازده ایراد دارد.او ادامه داد: مالچ نفتی برای اولین بار در سال 1342 از لیبی وارد ایران شد. اولین بار از آن برای تثبیت ماسه های روان در فتح آباد بوئین زهرا استفاده شد. جنگل کاری گیاهان تاغ توسط آقای هنگ آفرید مسئول منابع طبیعی وقت آغاز شد اما هر دوی این روش ها امروز کارآمد نیستند.**چرا مالچ نفتی نه؟چرا مالچ نفتی نه؟ به گفته کردوانی، مالچ ماده ای نفتی است که فرآیند بسیاری طولانی برای تولید آن وجود دارد. نفت ابتدا در کارخانه تبدیل به قیر می شود. سپس به کارخانه ای دیگر نیاز است تا آن را رقیق کند. برای رقیق کردن آن نیاز به آب است. برای رقیق کردن قیر نیاز به 50 درصد آب، 48 درصد قیر و 2 درصد ماده ممزوج کننده است. برای تبدیل کردن نفت گرانبها به مالچ هزینه بسیاری لازم است و از سوی دیگر سطح بسیاری از خاک را نمی پوشاند. علاوه بر آن نیازمند ماشین های مخصوص است. ماشین هایی که اگر یک ماه کار کرد باید 11 ماه بیکار بماند. وقتی که سراسر منطقه را مالچ بپاشند شبیه به این خواهد بود منطقه سراسر سوخته است. منظره زشتی را ایجاد می کند که سازمان محیط زیست با آن مخالف است. وقتی که مالچ پاشیده می شود بوی سوخته ای از آن متصاعد می شود که تنفس را سخت می کند. قیر سیاه ضریب حرارتی را بالا می رود و زمین را داغ می کند و حشرات زیر خاکی را می کشد. علاوه بر حشرات سابقه دارد که گیاهی به نام دم گاوی را نیز کشته است.او ادامه داد: وقتی که مالچ بر بیابان پاشیده می شود در صورتی که بارندگی شود زحمت طبیعت را به هدر می دهد چرا که قیر چاله ها را پر می کند و آب در چاله ها نفوذ نمی کند و به صورت دریاچه در می آید و تبخیر می شود. پس از اینکه مالچ پاشیده شد نباید روی آن حرکت کرد، اتفاقی که در کشورهای همسایه امکان پذیر نیست. آخرین مورد این است که مالچ عمرکوتاهی دارد و پس از 4 سال از بین می رود و تبدیل به دوده می شود. بر همین اساس پیش و پس از انقلاب از مالچ برای تثبیت استفاده می کردند و همچنان نیز استفاده می کنند زیرا اثر آن از بین می رود. با این تفاسیر با توجه به اینکه منشا داخلی ریزگردها در روستاها یا کنار روستاها است، مالچ پاشیدن گزینه مناسبی برای مقابله با ریزگردها نیست چون خود روستاها در معرض خطر قرار می گیرند.**چرا جنگل کاری دیگر پاسخگوی ریزگردها نیست؟ به گفته کردوانی مناطقی که ما از پیش جنگل کاری کرده بودیم مانند حارث آباد سبزوار و بوئین زهرا امروز خشک شده است. او در رابطه با نحوه جنگل کاری بیان کرد: برای جنگل کاری بذر گیاه را در گدان های کوچک می کاشتند و نهال های کوچک را در حفره هایی که در زمین ایجاد کرده بودند قرار می دادند و به مدت 2 سال با تانکر به این بوته ها آب می دادند تا ریشه ها رشد کند و به آب زیر زمینی برسند. ما در این کار موفق بودیم اما امروز با حفر چاه های بسیار برای مصارف کشاورزی و شرب سطح آب های زیر زمینی به 300 تا 400 متر پایین رفته است. بنابراین برای مقابله با ریزگردهای استان هایی مانند اصفهان و یزد با وضعیت آبی آنها امکان پذیر نیست. با این حال پدر کویرشناسی ایران معتقد است که باید به جای مالچ پاشی و جنگل کاری نوآوری داشت و طرح ریگ پاشی او می تواند راهی برای رهایی مردم از ریزگردها باشد.**آی مسئولین؛ ریزگردها چه خواهند شد؟ به دنبال یافتن سرنوشت ریزگردها به سراغ ضیاءالدین شعاعی، مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار رفته ایم. او در گفت و گو با روزنامه «ابتکار» گفت: منشا خارجی ریزگردهای ایران حدود 20 تا 30 میلیون هکتار زمین است که از این مقدار نزدیک به 7 تا 8 میلیون هکتار زمین متعلق به عراق و 10 میلیون هکتار به عربستان تعلق دارد. او در ادامه گفت: ریزگردها علل طبیعی دارد. از جمله دلایل آن این است که در منطقه غرب آسیا به شدت خشکسالی حاکم است. در طول 22 سال گذشته میزان بارش از متوسط جهانی پایین تر بوده و طبیعتا کاهش بارندگی خشکی زمین، از بین رفتن پوشش گیاهی، کاهش منابع آب و کاهش زمین های کشاورزی را به دنبال داشته است.مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار با بیان اینکه پرسش «آیا سازمان محیط زیست می خواهد در رابطه با ریزگردها اقدامی انجام دهد؟» با این سوال که «آیا سازمان محیط زیست می تواند اقدامی در این رابطه انجام دهد؟» متفاوت است، گفت: این انصاف نیست که خبرنگاری عنوان کند که معصومه ابتکار داعش را مقصر ریزگردها می داند. این نشان می دهد که شنونده قرار نیست بشنود یا خود را به خواب زده است.**چه کارهایی کرده ایم؟شعاعی با اشاره به لزوم تعامل با کشورهای منطقه برای مقابله با ریزگردهای ایران گفت: ما بیش از یک سال از وقت خود را صرف برگزاری نشست های منطقه ای کردیم و برگزاری 11 نشست منطقه با کشورها عملا نتیجه مثبتی در بر نداشت.او در رابطه با علل عدم نتیجه نشست های منطقه ای گفت: بی نتیجه ماندن این نشست ها علل مختلفی داشت اما مهمترین آن شرایط سیاسی منطقه بود. زمانی که پدر بزرگ منطقه به موضوع ریزگردها بی توجه باشد و با ایران سر عناد داشته باشد، سایر کشورهای عربی نیز به این موضوع پاسخ سربالا خواهند داد.مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار ادامه داد: به همین دلیل از سال 93 وارد تعاملات بین المللی شدیم و توانستیم در آذر ماه سال گذشته اولین قطعنامه گرد و غبار را در سازمان ملل به تصویب برسانیم. قطعنامه ای که مستقیم به گرد و غبار اشاره دارد. در این قطعنامه یونف مکلف شد تا در رابطه با چالش گرد و غبار در سطح جهان گزارش بنویسد. این نشان می دهد که سازمان ملل پذیرفته است، گرد و غبار یک پدیده فرامرزی است و که برای حل آن همکاری همه کشورها مورد نیاز است.شعاعی ادامه داد: خوشبختانه ایران به عنوان مبتکر این کار با یونف همکاری کرده و این گزارش را تکمیل کرده است. یک ماه پیش در اجلاس یونیا در مجمع عمومی یونف توانستیم قطع نامه ای را مختص گرد و غبار تهیه کنیم که یونیسف نیز همین ابتکار عمل را در بنگلادش به خرج داد.به گفته شعاعی، امروز از اینکه بحث آسیب پذیری ایران از گرد و غبار منشاهای خارجی را در محافل بین المللی مطرح کرده ایم، رضایت داریم. در حال حاضر پیشنهاد داده ایم تا اولین اجلاس پیگیری قطع نامه های مصوب سازمان ملل در ایران تشکیل شود. مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار با بیان اینکه بخش عظیمی از منشاهای گرد و غبار ایران به خصوص عراق با ایجاد آرامش و امنیت مرتفع می شوند، گفت: اگر مرور کنیم بخش عظیمی از گرد و غبار از مزارع کشاورزی رها شده نشات می گیرند که به دلایل امنیتی کشاورزان منطقه را ترک کرده اند و بخشی از آن بیابان هایی است که باید برای آنها طرح جامعی طراحی شود. او ادامه داد: پیشنهاد ما این بوده است که بلافاصله پس از تشکیل اجماع منطقه ای، صندوقی در منطقه تشکیل شود. ایران نیز به کشورها کمک خواهد کرد تا برنامه های منطقه ای در بُعد بین المللی پیگیری شود **شاید 50 سال دیگرشعاعی در پاسخ به این سوال که با وجود تلاش ها و برنامه های بین المللی سازمان محیط زیست، مردم چه زمانی هوای سالم را تنفس خواهند کرد؟ گفت: با تمام توضیحاتی که در رابطه با دلایل و اقدامات انجام شده برای مقابله با ریزگردها داده شده، این انتظار را از مردم نداریم که از ما بپرسند مشکل چه زمانی حل خواهد شد؟ می گویند مردم انتظار دارند که این مشکل آلودگی هوا و ریزگردها برطرف شود اما انتظار باید معقول باشد. در مورد گرد و غبار از خبرنگاران گلایه دارم. انتظار دارم که خبرنگاران منصف باشند.او با اشاره به مدت زمان تثبیت گرد و غبار مغولستان بیان کرد: برای تثبیت گرد و غبار یک زمین 2 میلیون هکتاری با وجود اعتبار لازم و امنیت کافی حداقل 23 سال زمان صرف شد. زمینی که منشا گرد و غبار در مغولستان داخلی بود و بر روی پکن، سئول و حتی ژاپن تاثیر می گذاشت. هر سه کشور اعتبارات خود را در یک نقطه جمع کردند و تمامی اهتمامات خود را در یک جا جمع کردند و در طول 23 سال 2 میلیون هکتار را تثبیت کردند.شعاعی در ادامه گفت: بنابراین اگر از من بپرسید که برای سه میلیون هکتار زمین شناسایی شده ایران چه مدت زمانی وقت باید صرف شود؟ می توانم بگویم که اگر با همان همت و اعتبار چینی ها برای مقابله با ریزگردها کار کنیم حداقل 50 سال زمان لازم است.**آی مردم؛ انتظارات معقول داشته باشیدمدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار گفت: مردم اگر انتظار دارند باید انتظار به حقی باشد. سلامت مردم انتظار به حقی است ولی باید راهکار نیز وجود داشته باشد. مردم نباید از دولت انتظار داشته باشند که جلوی وقوع زلزله را بگیرد. دولت باید اهتمام کند تا جلوی خسارات گرفته شود. او ادامه داد: برای مقابله با منشا داخلی ریزگردها که کمتر از 5 درصد از گرد و غبار کشور را شامل می شود، برنامه های خود را آماده کرده و اعتبارات لازم را به دولت پیشنهاد داده ایم. طبیعتا از دولت انتظار نداریم که چند ده هزار میلیارد تومان پول برای این کار هزینه کند. بنابراین متناسب با اعتبارات برنامه ریزی کرده ایم. شعاعی با اشاره به اقدامات انجام شده برای مقابله با ریزگردها گفت: برنامه خود از آبان ماه سال گذشته در اهواز آغاز کردیم. برای مقابله با ریزگرد در سایر استان ها، برنامه های خود را آماده کرده ایم و متناسب با اعتبارات برنامه ها را پیش می بریم.مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار گفت: به فرض اینکه تمام 2 میلیون هکتار زمینی که منشا داخلی گرد و غبار در کشور هستند، تثبیت شوند، گرد و غبار به همان شدت قبل باقی خواهد بود چرا که بیابان های کشورهای همسایه منشایی قوی تر هستند. شعاعی با بیان اینکه ما باید به عنوان خدمتگزاران مردم برای سلامت مردم تلاش کنیم، گفت: طبیعتا باید شرایط کشورهای منطقه را نیز در نظر گرفت. او با طرح این سوال که تا چه حد می توان از عراق انتظار داشت که پول و اعتبارات خود را برای ریزگردها صرف کنند؟ گفت: با وجود این باور ما این است که عراق تا جایی که امکان دارد باید اعتبارات لازم را برای مقابله با ریزگردها صرف کند. مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار گفت: تعاملات ما ادامه دارد و امیدواریم که این تعاملات نتیجه دهد تا برنامه ای جدی را در منطقه برای مقابله با ریزگردها آغاز کنیم. آن زمان می توانیم قول قطعی و زمان مشخصی را به مردم برای رهایی از ریزگردها بدهیم. البته امیدواریم که بخشی از شرایط با توجه به افزایش بارندگی بهتر شود.**ریگ پاشی، یک بار و برای همیشه ؛ جدل پدر کویرشناسی ایران با سازمان محیط زیست گرچه ایران امروز توانسته است اولین قطعنامه گرد و غبار را در سازمان ملل به تصویب برساند اما کردوانی معتقد است که روش های معمول جواب گوی ریزگردها نیست. براساس گزاش سازمان ملل، روش هایی که برای مقابله با ریزگردها استفاده می شود باید در محل وجود داشته باشد. مسائل زیست محیطی نداشته باشد، ارزان قیمت باشد و در آخر یک بار و برای همیشه باشد.پرویز کردوانی، پدر کویرشناسی ایران در گفت و گو با روزنامه «ابتکار» معتقد است، امروز ریزگردها جای حرکت شن های روان را گرفته اند و بهتر است از پاشیدن ریگ برای مقابله با ریزگردها استفاده کرد. او بیان کرد: از یزد به بافق حدود 100 کیلومتر است که منطقه پوشش ریگ دارد و باد و باران توان فرسایش خاک را ندارد. از یزد تا جندق جاده دو طرف ریگی است. همین باعث شد که به این فکر بیافتم که ما هم از طبیعت استفاده کنیم. هر کجا که دره یا رودی وجود داشته باشد در آن ریگ وجود دارد. یک بیل مکانیکی می تواند ریگ ها را بکند و آن را با کامیون به سطح بیابان منتقل کند. پس از تخلیه آن غلتک می تواند آن را صاف کند. از همه مهمتر این است که یک بار برای همیشه است. به اعتقاد کردوانی، مسئولان اعلام کرده اند که 17 کانون ریزگرد در 14 استان در کشور شناسایی شده اند. اما آنچه که آنها شناسایی کرده اند تپه های ماسه ای است. او با بیان اینکه ماسه ریزگرد ندارد، گفت: پیش از این برای تثبیت ماسه از مالچ استفاده می کردند و امروز که ما درگیر ریزگرد شده ایم باز هم می خواهند روی تپه های ماسه ای مالچ بپاشند.او در رابطه با دلایل عدم استقبال مسئولان ذیربط از این طرح گفت: می گویند ریگ گران تمام می شود. در صورتی که وجود میزان کمی از ریگ در یک سطح وسیع می تواند جلوی ریزگردها را بگیرد. گرچه کردوانی معتقد است که ریگ ریزی تنها دوای درد بی درمان ریزگرد در ایران است اما شعاعی، مدیر ملی مقابله با پدیده گرد و غبار در رابطه با طرح پیشنهادی پروفسور کردوانی، جغرافیدان و پدر کویر شناسی ایران به «ابتکار» گفت: این که ریگ به جای مالچ بپاشیم، مردود و خلاف اصول علمی است و در دراز مدت موجب تخریب سرزمین می شود. دلایل مخالفت با این موضوع کاملا علمی است که حضورا نیز در این رابطه با جناب کردوانی صحبت کرده ایم اما او همچنان بر این موضوع پافشاری می کند.او ادامه داد: این تئوری از نظر منابع طبیعی مردود است چرا که زمینی که ریگ روی آن پاشیده می شود پوشش گیاهی خود را از دست می دهد، باید گفت که چنین تئوری در سطح وسیع نیازمند شن و ماسه ای است که در سطح کشور موجود نیست. به طور مثال برای 100 هکتار زمین باید 20 میلیون تن شن و ماسه پاشید، آقای کردوانی هیچ توجهی به قیمت نکرده است. او فکر می کند که یک ماشین کمپرسی با همان قیمت های قدیم کار می کند. براساس یک برآورد تقریبی ریگ پاشی یک هکتار بالغ بر 100 میلیون خرج دارد. این تئوری با این هزینه در برنامه های دولت نمی گنجد.*منبع: روزنامه ابتکار**گروه اطلاع رسانی**9370**9131
06/04/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها