واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دانشجوي دكتري و بردگي علمي!
گرچه مشكلات تبعيض دانشجويي در روند گزينش دانشجوي دكترا با نيمه متمركز كردن آزمون دكتري تا حدودي مرتفع شد اما مجدداً در روندي ارتجاعي...
نویسنده : محمدرضا ابراهيمي*
گرچه مشكلات تبعيض دانشجويي در روند گزينش دانشجوي دكترا با نيمه متمركز كردن آزمون دكتري تا حدودي مرتفع شد اما مجدداً در روندي ارتجاعي، تقريباً همان موانع با پوششي جديد در حال جلوگيري از برخورداري همگان از عدالت آموزشي در كل كشور ميباشند. اعمال سليقه رسماً 70 درصدي دانشگاه فرصتي فراهم نموده تا اساتيد بتوانند دانشجويان خود را كه شناخت كافي از آنان دارند (خواسته يا ناخواسته) پس از غربال تعداد زيادي از معرفيشدگان به دانشگاه، انتخاب كنند تا به بهانه اطمينان از فعال بودن دانشجو در حوزه مقالهنويسي، دانشجويان مطيع و فعال را احتمالاً براي هرچه غنيتر كردنِ رزومه علمي خويش برگزينند! جذب دانشجويان مستعد از تمام نقاط كشور و جلوگيري از اعمال سليقه برخي از دانشگاهها (كه تنها نسبت به پذيرش دانشجويان خود اقدام ميكردند) و همچنين ايجاد فضاي رقابت براي دانشجويان مناطق محروم كه هدف وزارت علوم براي برگزاري آزمون نيمهمتمركز بود، تقريباً در حال تبديل شدن مجدد به يك رؤياست!
دانشگاههاي خاص همچنان روند غلط گذشته را ادامه ميدهند و اين تمام ماجرا نيست. مرحله آزمون كتبي شامل زبان و استعداد تحصيلي مانعي بزرگ است چراكه مثلاً دانشجويان حوزه علوم انساني با چه توجيهي بايد قادر باشند تستهاي هوش كه متمركز بر رياضيات است را پاسخ بدهند و ميزان كارايي ذهني آنان در اين حوزه دليلي بر موفقيت آنان براي تحصيل در تخصصيترين مقطع دانشگاهي بوده باشد، حال آنكه سنجش هوش صرفاً با تكيه بر رياضيات، امري رد شده از لحاظ علمي است.
فارغ از امتيازات غيرقابل انكار دانشگاه، بايد بپذيريم كه دانشگاه زمين بازي طراحي شدهاي است و با تغيير رئيس آن از يك فرد بيدين به فردي احتمالاً متدين، قواعد بازي در اين زمين خيلي تفاوت نخواهد كرد. لذا در حوزه گزينش دانشجوي دكترا نيز يك استاد ممكن است با تصميمي غيرعلمي دانشجويي را برگزيند كه ويژگيهاي ظاهري بهتري دارد!
مسئله ديگر، مشكلات پس از قبولي است. طول مدت تحصيل در مقطع دكترا (با توجه به نياز به چند سال تلاش در جهت پذيرفته شدن در اين مقطع) طولاني است به گونهاي كه معمولاً فارغالتحصيلان دوره دكتري دوره جواني خود را سپري نموده و ميانسال تلقي ميشوند. مسئله آخر اينكه تقريباً اساتيد به شكل صريح يا در لفافه، دانشجو را وادار به انتشار مقاله با نام استاد ميكنند و حتي گاهي ثبت نمره نيز تا زماني كه مقاله منتشر نشده به تعويق ميافتد! اساتيد تقريباً در فرايند نگارش مقاله نقش اندكي دارند يا گاهي اصلاً در جريان موضوع و ماوقعِ مقاله نيز قرار نميگيرند! شايد نام صريحي كه بتوان بر اين نوع بهرهبرداري برخي از اساتيد از دانشجو نهاد «بردگي علمي» بوده باشد كه اگرچه براي استاد آوردهاي به همراه دارد اما در درازمدت، اين مشكلات ميتواند پايههاي علمي يك كشور را مانند موريانه از بين ببرد و آنگاه صحبت از رشد علمي يا حتي حفظ شرايط و جايگاه موجود نيز محلي از اعراب نخواهد داشت.
* دانشجوي دكتري دانشگاه دريانوردي
و علوم دريايي چابهار
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۴ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۷:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]