واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی در شرح دعای روز بیست و هشتم میگوید: همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری مینماید، ما از خداوند در این روز خواستاریم که ما را برای حاضر کردن خود برای چنین روزی یاری کند. به گزارش ایسنا، در دعای روز بیست وهشتم ماه مبارک رمضان میخوانیم : بسم الله الرحمن الرحیم "اللهمّ وفّرحظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین " "خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامی دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیلهام به سویت از میـان وسیلهها ای آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان. " مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی درباره قسمت اول دعا میگوید: خدایا مرا در این روز از اعمال نافله و مستحبات بهره وافر عطا فرما و به حاضر و آماده ساختن مسائل (یعنی اموری که مسئول آن هستم در دنیا و آخرت) در حقم کرم فرما و وسیله مرا بین وسائل و اسباب به سوی خودت نزدیک ساز ای خدایی که سماجت و الحاح بندگان تو را (از کار لطف و جود و بخشش) بازنخواهد داشت. وی در ادامه تاکید میکند: در شبانهروز برای نمازهای یومیه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسیله آنها میتواند به خداوند (عزوجل) بیش از پیش تقرب جوید، چرا که نمازهای نافله، نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه روز است که ضعفهای نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق یکتا جبران میکند. این استاد اخلاق در ادامه با اشاره به "وفرحظی فیه من النوافل" میگوید: همانطور که میدانیم در انجام هر کاری مخصوصا کارهای نیک و صالح باید از طرف خداوند برای هر بندهای توفیق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در این روز برای آنکه بتوانیم نمازهای نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره مند گردیم از خداوند خواستاریم که ما را در این روز از این موهبت بزرگ محروم نگرداند. آیت الله مجتهدی تهرانی در ادامه با اشاره به فراز بعدی دعا "واکرمنی فیه باحضار المسائل" اظهار میکند: هر یک از ما ممکن است که امروز و لحظهای که در آن نفس میکشیم و پلک میزنیم آخرین لحظات عمر ما باشد و باید بار سفر از این دنیای وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و همیشگی است سفر کنیم و آگاهیم که خداوند از ما و از هرچه که در این دنیا با هر مسئولیتی و سمتی انجام دادهایم، سئوال و بازخواست خواهد کرد. “ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله” یعنی "هرچه که در آشکار و نهان (انجام دادهاید) خداوند از شما محاسبه خواهد کرد" و هر کسی نتیجه اعمال خود را میبیند. گفمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره” یعنی «کسی که به مقدار ذرهای کار نیک انجام داده باشد پاداشش را میبیند و کسی که به مقدار ذرهای کار زشتی انجام داده باشد کیفر آن را میبیند.» وی میافزاید: با توجه به آیات و توضیح بالا درمییابیم منظور از “باحضار المسائل” همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگویی به بازخواستهایی است که از طرف ذات اقدس از انسان میشود، چرا که همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری مینماید، که ما از خداوند خواستاریم که در این روز ما را برای حاضر نمودن خود برای چنین روزی یاری نماید. این استاد برجسته اخلاق با اشاره به فراز آخر دعا" و قرب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل یا من لایشغله الحاح الملحین “ میگوید: همان طور که میدانیم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سئوال خواهد شد که آیا در مسیر طاعت الهی بوده اند یا نه که با توجه به آن در مییابیم شاید منظور از “وسیلتی” در این دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند میخواهیم که وسایل (اعضا و جوارح) ما را نزدیک خود سازد. یعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمانبردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شیطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداری از ذات اقدس خداوند مساوی با سعادت جاودانی است، اما نافرمانی از ذات اقدس او شقاوت ابدی است. انتهای پیام
دوشنبه / ۱۴ تیر ۱۳۹۵ / ۰۴:۱۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]