واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: محمد سلطانی در گفت و گو با پانا: خط قرمز مهم ترین ضعف ما در سریال سازی است محمد سلطانی نویسنده سینما و تلویزیون معتقد است بزرگترین ضعف ما در سریال ها سیاست های اشتباه مدیریتی و خط قرمزهایی است که اعمال می شود.
۱۳۹۵ دوشنبه ۱۴ تير ساعت 09:58

محمد سلطانی نویسنده سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا درباره انتقاداتی که ضعف سریال ها را متوجه متن می داند، بیان کرد: این طور نیست که تمامی ضعف ها یک سریال را بتوان به متن و فیلمنامه آن نسبت داد. زیرا یک سریال تنها نمی تواند یک ضعف داشته باشد. به نظر من بزرگترین ضعف ما در سریال ها سیاست های اشتباه مدیریتی و خط قرمزهایی است که اعمال می شود.
وی افزود: ضمن این که موضوعات ملتهب زیادی هم وجود دارد که می تواند در یک سریال آسیب شناسی شود.اما ما به عنوان نویسنده حق ورود به آن را نداریم. یک دلیل مهم دیگر این است که در تلویزیون نسبت به متن وسواس زیادی به خرج داده می شود و ممکن است بارها و بارها بازخوانیو بازنویسی صورت بگیرد اما در روند تولید پروژه رها می شود و دیگر نظارتی نسبت به آن وجود ندارد. نوع کارگردانی و بازی ها ارزیابی نمی شود و نظارت عمدتا بر متن است.
این نویسنده ادامه داد: این در حالی است که سریال های خارجی معمولا در همان قسمت های ابتدایی امتیاز دهی می شوند و وقتی نمی توانند امتیاز بالایی بگیرند در مرل ساخت متوقف می شوند. این رتبه بندی می تواند در ایران هم انجام شود و اساسا لازم است که سریال سازی ساختار منسجمی به خود بگیرد.
سلطانی همچنین خاطر نشان کرد: در کشورهای دیگر تهیه کننده مدیر اصلی یک پروژه است، تفکر موجود در متن را می شناسد و بعد از او کارگردان است که سعی می کند تفکر پشت متن را به تصویر در بیاورد. در اینجا اما ظاهرا خوشایند نیست که نویسنده دخالتی در روند تولید داشته باشد و گاهی نویسنده با دیدن خروجی کار و تفاوت آن با فیلمنامه اش متعجب می شود و این اتفاق معمولا زمانی می افتد که تفکر نویسنده و کارگردان از هم فاصله دارد.
وی در پاسخ به این که آیا حذف جریان ساخت تله فیلم در سیما تصمیم درستی بوده است یا نه، گفت: به نظرم تله فیلم ها از نظر هزینه های تولید با سیاست های سازمان جور در نمی آمد و به صرفه نبود. زیرا این کارها معمولا در یک روز پخش می شدند و مخاطبان حداقلی داشتند. البته بعضی از تله فیلم نیز بسیار دیده شدند. مثلا خود من تله فیلم «عملیات پایتخت» را نوشتم که بینندگان زیادی داشت و آقای آهنج آن را بسیار خوب هدایت و کارگردانی کردند.اما به طور کلی تله فیلم چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و دیده نمی شود. بیننده معمولا جذب بازیگران ویترین می شود نه قصه.
نویسنده سریال «دیوار شیشه ای» درباره کارهای اپیزودیک نیز توضیح داد: سریال های اپیزودیک به دلیل عدم یوستگی شاید بیننده کمتری داشته باشد، اما امتیازشان این است که یک نفر می تواند در هر مقطعی داستان را دنبال کند. با این حال کار خوب در هر قالبی که باشد، دیده می شود. مثلا سریال «داستان یک شهر» آقای اصغر فرهادی که مصداقی از این نوع کارهاست، در دوران خود بسیار شد در اینجا هم بسیار دیده شد. حتی اگر اپیزودیک بودن را به سریال هایی اطلاق کنیم که قصه پیوسته ندارند، سریال های دیگری هم در این مصداق جای می گیرند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]