واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: یادداشت معلم؛ خودکشی ؛پدیده ای مختص دانش آموزان نیست روز سهشنبه 18 خردادماه امسال «زهرا» دانشآموز نخبه دبیرستانی پس از گرفتن عکس یادگاری با معلمان و دوستانش در دستشویی مدرسه با طناب خود را حلقآویز کرد و به زندگی خود پایان داد و به این ترتیب هجدهمین خودکشی دانش آموزی در دو سال 94 و95 رقم خورد.
۱۳۹۵ دوشنبه ۱۴ تير ساعت 09:57
امیرعباس میرزاخانی/بر اساس نظر معلمین مدرسه «زهرا» دانش آموز بسیار نخبه و باسوادی بوده و در دروس خود نمرات خوبی را کسب کرده و رابطه خوبی با معلمین و دانش آموزان مدرسه داشته است و اینکه چون خودکشی درمحیط مدرسه انجام شده است پس نظام آموزشی رسمی کشور مقصر وعلت تامه این اتفاق شوم است، جفای بزرگی درحق آموزش وپرورش میباشد. خودکشی براساس تعریف کارشناسان، عملی است آگاهانه و کاملاً ارادی که فرد برای پایان دادن به زندگی خویش انجام می دهد و میتواند پیامدهای متفاوت روحی روانی برای خانواده، گروه همسالان و نظام اجتماعی کشوربه همراه داشته باشد و باید توجه داشت که این موضوع مانند هرپدیده اجتماعی دیگر، تکعاملی نیست وعواملی مانند تولید کتابهای مروج خشونت در گروه سنی کودکان و نوجوانان، پخش فیلمهای ویدئو نامناسب، مشکلات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خانوادهها، گروه همسالان، نهادهای فرهنگی کشور و آموزش وپرورش درآن نقش دارند. پدیده خشونت و در راس آن خودکشی به عنوان یک آسیب اجتماعی در جامعه، ناشی از شرایط ساختاری نا مطلوب و ارائه الگوهای کنشی نهادهای مختلفی است که در مسیر تحولات اجتماعی و توسعه جامعه نقش های متفاوتی بازی میکنند و بعضا مانع تحقق اهداف و تهدید کننده ارزش ها و کمال جامعه می شوند . ریشهیابی علل وقوع هر آسیب اجتماعی نیازمند شناخت دقیق پدیدههای واقعی، متغیر، نسبی و قابل کنترلی هستند که... طرح و شناسایی علمی و عملی آنها مستلزم وجود برنامههای مناسب، تعامل صحیح و مناسب بین سازمانها ونهادهای متعدد و بالاخره وجود فضای فکری و اجتماعی مناسب است. موضوعی که درحال حاضربا آن مواجه هستیم این است که ابتدا باید خودکشی را نه به عنوان پدیدهای مختص دانشآموزان، بلکه باید آن را به صورت یک آسیب اجتماعی در جامعه کودکان ونوجوانان وبه صورت مسئله مبتلا به جامعه مورد توجه جدی مسئولان قرارداد تا با بررسی آسیب شناسانه این پدیده توسط دستگاهها ونهادهای دانشگاهی و متولی به دور از هیجانات رسانهای و بعضا متهم کردن همدیگر به واکاوی ریشهها و پیامدهای احتمالی خواسته یا ناخواسته بپردازیم. این آمار فزاینده برای هیچ کشوری نه تنها مطلوب نیست بلکه زنگ خطری را برای مسئولان فرهنگی واجتماعی، همچنین نهادهای تصمیمگیر و تصمیمساز به صدا درمیآورد که اگر در این زمینه اقدام عاجل ومنطقی صورت نگیرد باید شاهد عواقب دهشتناک آن درجای جای کشور باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]