محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831596244
نقد دولت های دهم و یازدهم در سیاست خارجی
واضح آرشیو وب فارسی:الف: نقد دولت های دهم و یازدهم در سیاست خارجی
بخش تعاملی الف - سجاد خادم
تاریخ انتشار : شنبه ۵ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۱۶
در سال های اخیر دولتمردان ما در حوزه سیاست خارجی و مشخصا در موضوع هسته ای و تلاش برای رفع تحریم ها، دو رویکرد کاملا متفاوت را اتخاذ نموده اند که هر کدام به طبع محاسن و معایب ویژه خود را داشته است.دولت نهم با شعار "ما می توانیم" و مبارزه با فساد و تبعیض، قدرت را بدست آورد و مدعی بود که فشارهای بیرونی نمی تواند هیچ تاثیری روی ما بگذارد. متداول شدن این شعار در سال های ابتدایی دولت نهم باعث شد، روحیه خود باوری در جامعه تا حدود زیادی افزایش یافته و متعاقبا صنعت هسته ای کشور رشد چشم گیر پیدا کند. این رویدادها را می تواند از نقاط قوت این رویکرد دانست، اما از آن سو اتخاذ تصمیم ها ناپخته و کارشناسی نشده در حوزه روابط بین الملل و بیان سخنان نسنجیده و تحریک آمیز توسط مسئولین ارشد دولت نتیجه ای نداشت جز اینکه غربی ها برای تشدید تخاصم و ترویج ایران هراسی، دستمایه های خوبی بدست آوردند.همه ی این ها دست به دست هم داد تا بر شدت تحریم ها افزوده شد و موج ایران هراسی در مجامع بین المللی شدت پیدا کرد. فشارهای بیرونی بعلاوه عدم کارآمدی و به حاشیه رفتن دولت دهم در سال های آخر نتیجه ای نداشت جز تشدید تورم و ولنگاری اقتصادی. نهایتا ماه های آخر دولت دهم شرایط به سمتی رفت که بخشی از مردم اعتمادشان از شعار "ما می توانیم" به سمت شعار "ما مشروط می توانیم" میل پیدا کرد.اعتدالیون از شرایط پیش آمده استفاده هوشمندانه نمودند و با شعار تعامل سازنده و حل و فصل موضوعات بین المللی از طریق گفتگو توانستند نظر کمی بیشتر از پنجاه درصد مردم را به خود جلب نموده و قدرت را در اختیار بگیرند.حضور فعال و تخصصی ایران پای میز مذاکره و تعدیل موج ایران هراسی در جوامع بین المللی که باعث شد نوسانات ارزی کاهش چشم گیر پیدا کند را می توان از نقاط مثبت این رویکرد دانست اما از آن سو، برخی از دولت مردان در به به مذاکرات و زمانی که تیم مذاکره کننده ما بیش از هر زمانی به پشتوانه های عزت بخش نیازمند بود، در موضع گیری هایی ناشیانه چهره ی ایران را کشوری مستاصل و محتاج به رفع تحریم ها ترسیم نمودند.وقتی کشور های ۱+۵ حین مذاکرات پیچیده ی هسته ای شنیدند که از تریبون رسمی نظام جمهوری اسلامی کسانی می گویند باید تحریم ها برداشته شود تا مشکل اشتغال و اقتصاد و حتی آب خوردن! ما حل شود، به خود حق دادند که تا می توانند امتیاز بگیرند و کار را برای طرف های ایرانی سخت کنند. این دست اظهارات که به نظر می رسد برای پاسخ گویی به منتقدان داخلی توافق هسته ای ابراز شده بود، با این ادعا که "تحریم ها ما را پای میز مذاکره نکشانده" کاملا در تعارض بود، و باعث شد که سخن گزاف غربی ها مبنی بر اینکه "ایران بخاطر تحریم ها به بن بست رسیده و پای میز مذاکره آمده" در افکار عمومی مجال جولان پیدا کند.حالا که تقریبا این دو ریکرد متفاوت طی سال های اخیر امتحان خود را پس داده و نتایج آن برای مردم قابل لمس شده، زمان خوبی است برای قضاوت نسبی. امروز می توان گفت، تقریبا مشخص شده که هم بی درایتی و مبادی آداب نبودن در مسائل بین المللی، بعلاوه عدم توسعه و توجه جدی به زیر ساخت های داخلی، و هم چیدن همه ی تخم مرغ ها در سبد اعتماد به کشورهایی که ریش سفید استعمار در دنیا هستند و رها کردن ظرفیت های داخلی و فرستادن این پالس به طرف های مذاکره کننده که "شما به هدف خود رسیده اید و تحریم هایتان ما را به بن بست رسانده" یا به عبارتی هم شعار آزادگی تهی از تدبیر و هم مذاکره مدبرانه توام با اظهار استضعاف هردو، دو ضلع مثلثی هستند که منجر به خطر افتادن منافع ملی و افزایش فشارهای خارجی می شوند.امید که دولت فعلی و دولتمردان آینده کشورمان با عبرت گرفتن از روند گذشته، بتوانند در چالش های پیش رو مدبرانه و عزتمندانه تر ظاهر شوند و از آزمون و خطای مجدد سلایقشان پرهیز کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها