واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بوسنی و هرزگوین؛ جامعه ای چند قومیتی با مشکلاتی سیاسی و اقتصادی و تعدد تصمیم گیرندگان بلگراد- ایرنا - بوسنی و هرزگوین که جنگ های داخلی میان سه گروه نژادی بوسنیایی، صرب و کروات در آن، در سال 1995 با امضای توافق نامه دیتون پایان یافت، پس از گذشت سالها به دلیل تعدد مراکز تصمیم گیری دارای مشکلات عمده سیاسی و اقتصادی است که در جست و جوی راهکارهایی برای حل آن هستند.
به گزارش خبرنگار ایرنا، صرب ها که اکثریت ساکنان بوسنی و هرزگوین را در منطقه جمهوری صربسکا تشکیل می دهند با ایجاد تغییرات در قوانین قضایی مخالف هستند و اختلاف نظرها در شورای ریاست جمهوری بوسنی و هرزگوین نیز برای چگونگی اداره کشور و ناتوانی حکومت سارایوو در رفع معضلات اقتصادی موجب افزایش بیکاری شده است.این دلایل باعث شد در سال 2014 تظاهرات گسترده ای در منطقه فدراسیون بوسنی و هرزگوین که اکثریت ساکنان آن را مسلمانان و کروات ها تشکیل می دهند، برپا شود.منطقه جمهوری صربسکا با اکثریت ساکنان صرب نیز روز شنبه (25 اردیبهشت) شاهد برگزاری تظاهرات بود. مخالفان در تظاهراتی که در بانیالوکا برگزار کردند، دولت را به ناتوانی در حل و فصل مسائل بزرگ از جمله فساد و معضلات اقتصادی و درصد بالای بیکاری متهم کردند و برگزاری انتخابات را راه حلی برای رفع این مسائل دانستند.«ملادن بوسیچ» رهبر حزب سوسیال دموکراتیک در پایان تظاهرات ضد دولتی در بانیالوکا خواهان اعلام برگزاری انتخابات زود هنگام ریاست جمهوری و پارلمانی و تشکیل دولت موقت تا برگزاری انتخابات شد.پرداخت کمک هزینه برای خانواده های دارای بچه، کمک مالی به کشاورزان و همچنین خارج کردن پیشنهاد افزایش نرخ برق از دستور کار پارلمان از دیگر خواسته های مخالفان در این تظاهرات بود.همچنین همزمان با برگزاری تظاهرات معترضان به سیاست دولت، تظاهرات دیگری در حمایت از سیاست های دولت و میلوراد دودیک رئیس جمهوری صربسکا برگزار شد.رئیس جمهوری منطقه صرب نشین بوسنی و هرزگوین بارها به سیاست هایی که از طرف حکومت مرکزی در سارایوو اخذ شده، اعتراض کرده و خواهان تغییرات در قوانین قضایی از طریق برگزاری همه پرسی در این منطقه شده اند.دودیک همچنین بارها از سیاست جدا شدن صربسکا از بوسنی و هرزگوین یا تشکیل کنفدراسیون که جامعه بین المللی این سیاست را برای این منطقه مناسب نمی داند، حمایت کرده است.صربستان به عنوان یکی از امضا کنندگان توافق نامه دیتون در سال 1995میلادی و همچنین ضامن این توافق نامه به سیاست صلح و ثبات در منطقه بالکان غربی بخصوص در بوسنی و هرزگوین اهمیت می دهد و تلاش دارد طرفین از طریق مذاکره، مسائل موجود را در این کشور به شکل صلح آمیز حل و فصل کنند.آلکساندر ووچیچ نخست وزیر صربستان همچنین در خصوص تظاهرات مخالفان و موافقان در بانیالوکا، با نگرانی از بی ثباتی در منطقه بر اثر بروز اختلاف میان صرب های بوسنی و هرزگوین، از رهبران سیاسی در این منطقه خواست اختلافات موجود را با مذاکره رفع کنند.تنش های سیاسی در جمهوری صربسکا و بوسنی و هرزگوین از هنگام برگزاری انتخابات سراسری در سال 2014 اوج گرفت که در آن انتخابات، هم حزب حاکم به رهبری «میلوراد دودیک» با بدست آوردن مقام ریاست جمهوری، جایگاه خود را در این منطقه تقویت کرد و هم یک گروه اصلاح طلب هوادار پیوستن به اروپا، بر دولت جمهوری صربسکا مسلط شد.میلوراد دودیک رهبر حزب اتحادیه مستقل سوسیال دمکرات که هوادار روابط نزدیک تر با روسیه است و بارها تهدید به بیرون بردن این منطقه از بوسنی کرده است، اخیرا در بانیالوکا گفته بود مقام های حامی برنامه اصلاحات که قصد نزدیک کردن بوسنی و هرزگوین به اتحادیه اروپا را دارند، «خائن» هستند.رئیس جمهوری صرب های بوسنی و هرزگوین نیز در تبلیغات انتخاباتی سال 2014میلادی، وضعیت کنونی سیاسی و اقتصادی بوسنی و هرزگوین را غیر قابل تحمل خواند و کنفدراسیون ضعیف بین سه جامعه قومی را راه نجات برای بقای بوسنی و هرزگوین دانست.تظاهرات ضد دولتی در بوسنی و هرزگوین به دلیل درصد بالای بیکاری و ناکار آمدی دولت در رفع مشکلات و معضلات اقتصادی در اوایل ماه فوریه سال 2014 میلادی ( اسفند 1392 ) از شهر توزلا در شمال شرقی این کشور شروع شد که به خشونت و آتش زدن ساختمان شورای ریاست جمهوری در سارایوو و دیگر نهادهای دولتی در سراسر کشور منجر شد.اقتصاد بوسنی و هرزگوین از سال 1991با معضلات زیادی مواجه بوده به طوری که نرخ تورم سالانه این کشور یکی از بالاترین نرخ های تورم در بین کشورهای اروپایی است.هرچند سیاستمداران بوسنی و هرزگوین با سیاست نزدیک شدن به اتحادیه اروپا و عضویت در این اتحادیه خواهان برطرف کردن مسائل اقتصادی و بهبود وضعیت رفاهی و اجتماعی مردم این کشور هستند، ولی جامعه چند قومی و تعدد مراجع تصمیم گیری از جمله موانع مهم در پیشرفت این کشور محسوب می شوند.بوسنی و هرزگوین در اول مارس 1992 از یوگسلاوی سابق اعلام استقلال کرد و در همین سال به عنوان کشوری مستقل از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.این کشور پس از جنگ های داخلی میان سه گروه نژادی بوسنیایی، صرب و کروات که سر انجام با دخالت سازمان ملل و استقرار نیروهای حافظ صلح پایان یافت، بر اساس پیمان صلح دیتون در سال 1995 میلادی به دو هویت سیاسی به نام جمهوری صرب ها و یک بخش مسلمان و کروات نشین به نام فدراسیون بوسنی و هرزگوین با 10 استان دست یافت.اکنون سه رئیس جمهوری به صورت نوبتی، بوسنی و هرزگوین را اداره می کنند که این در نوع خود منحصر بفرد است.صرب های بوسنی و هرزگوین که بیش از یک میلیون نفر از جمعیت بوسنی هرزگوین را تشکیل می دهند در چارچوب جمهوری صرب ها در این کشور در بیشتر زمینه ها، سیاستی مستقل دارند و با صربستان در تمامی زمینه ها بخصوص همکاری های اقتصادی و تجاری رابطه بسیار نزدیکی دارند.اروپام**436**1572
27/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]