تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833270394
هدیه ماهواره ای غرب به مجردهای ایرانی - سایت خبری تحلیلی هشت صبح
واضح آرشیو وب فارسی:هشت صبح: دختران مجرد و پسران مجرد؛ هر دو در صفت و عنوان «مجرد» مشترک هستند اما دلیل مجرد ماندن شان از زمین تا آسمان تفاوت دارد. اولی ها معمولا از خواستگار استقبال می کنند و دومی ها تقریبا از خواستگاری فراری هستند.به گزارش خبرایرانی ، واقعیت امروز جامعه ما این است که بسیاری از دختران مجرد، از نظر تحصیلات و حتی جایگاه شغلی و اجتماعی یک سر و گردن بالاتر از پسران مجرد قرار دارند و رفته رفته بر این برتری افزوده می شود. این تعاریف و ویژگی ها البته مربوط به موقعیت اجتماعی دختران است و اگر وارد زندگی خصوصی و شخصی آنها بشویم، خواهیم دید تا حدی از وضعیت موجود گلایه مند هستند و این گلایه در برخی از آنها پررنگ تر و بیشتر است. دختران مجرد و پسران مجرد؛ هر دو در صفت و عنوان «مجرد» مشترک هستند اما دلیل مجرد ماندن شان از زمین تا آسمان تفاوت دارد. اولی ها معمولا از خواستگار استقبال می کنند و دومی ها تقریبا از خواستگاری فراری هستند. بسیاری از آنها می گویند حاضرند با هر شرایطی کنار بیایند اما اینها نمی توانند چنین چیزی را باور کنند! اولی ها به جایی رسیده اند که دیگر عنوان «جنس دوم» را همراه ندارند اما دومی ها احساس می کنند این دو شماره نمی توانند به این سادگی ها کنار یکدیگر قرار گیرند. در سال های اخیر دخترها توانسته اند به مدارج بالای علمی دست یابند و پسرها را با قدرت هرچه تمام تر پشت سر بگذارند. آمار قبولی دختران در کنکور مقطع کارشناسی، در برخی سال ها بسیار بیشتر از پسران بود و این برتری همچنان مشهود است؛ تا جایی که صندلی های بسیاری در کلاس های دانشگاه به دختران اختصاص دارد و در این کلاس ها پسران در اقلیت هستند. یک طرف ازدواج نیست! واقعیت امروز جامعه ما این است که بسیاری از دختران مجرد، از نظر تحصیلات و حتی جایگاه شغلی و اجتماعی یک سر و گردن بالاتر از پسران مجرد قرار دارند و رفته رفته بر این برتری افزوده می شود. این تعاریف و ویژگی ها البته مربوط به موقعیت اجتماعی دختران است و اگر وارد زندگی خصوصی و شخصی آنها بشویم، خواهیم دید تا حدی از وضعیت موجود گلایه مند هستند و این گلایه در برخی از آنها پررنگ تر و بیشتر است. امروز بسیاری از دختران در آرزوی تشکیل زندگی و همسرداری و فرزندپروری هستند اما آنچه می تواند به این آرزو جامه عمل بپوشاند، اراده ای است که باید در نیمی از افراد جامعه مجردان (یعنی پسران) به وجود آید. بسیاری از پسرها اما نه تحصیلات بالا در حد دختران دارند و نه از موقعیت شغلی مناسبی برخوردار هستند؛ چراکه بازار کار و موقعیت های شغلی که قبلا در اختیار پسران بود، به مرور از دست آنها خارج و به دختران واگذار شد. اما آیا می توان به پیشرفت دختران خرده گرفت؟ مگر جز این است که دختران به دنبال رسیدن به حقوق خود و برابری با پسران هستند؟ آیا گذر سریع از بافت سنتی و البته ملی و بومی جامعه ایران و شبیه شدن به سبک زندگی مدرن و پست مدرن (که در جامعه اروپایی در جریان است) ایراد دارد؟! ماهواره و راه های اشتباه معضل مجرد ماندن جوانان از زمانی آغاز شد که عده ای بدون توجه به بافت فرهنگی ایران، شعارهای گسترده و فراگیر درباره حقوق دختران و زنان مطرح کردند و تلاش آنها این بود که موقعیت های شغلی و تحصیلی هرچه سریع تر در اختیار خانم ها قرار گیرد. این خواسته ها به مدد همراهی شبکه های ماهواره ای که اتاق فکر آنها در کشورهای غربی و آمریکایی است، یکی پس از دیگری فراهم شد و کار به جایی رسید که آمار دانشجویان دختر در بسیاری از کلاس های دانشگاهی از پسران بیشتر شد. با این حال، وقتی مسؤولان وزارت علوم و سیاستگذاران حوزه آموزش قصد داشتند این روند را متعادل کنند و به پسران نیز میدان بدهند، با مخالفت و اعتراض گسترده شبکه های ماهواره ای مواجه شدند و این اتهام به آنها وارد شد که حقوق زنان را نادیده می گیرند! بنابراین دختران همچنان پله های ترقی را در جاده و مسیری طی کردند که در آن خبری از جنس مخالف نبود. اگر در گذشته بنیان بسیاری از ازدواج ها در دانشگاه شکل می گرفت اما امروز دیگر این امکان فراهم نیست، چراکه یکی از طرف های ازدواج از صحنه خارج شده و گوی و میدان فقط در دست یک طرف است! در این میان، دختران هرچند با نگاه برابری جنسیتی پا به میدان گذاشته اند و نادیده گرفتن بافت سنتی جامعه ایرانی یک اصل و ضرورت مهم برای آنهاست، اما وقتی سخن از ازدواج می شود، دختران تحصیلکرده حاضر به ازدواج با پسری که تحصیلات عالی ندارد نیستند. اینجاست که خانم ها با یک تضاد مواجه می شوند؛ یعنی در زندگی اجتماعی قائل به برتری بر جنس مخالف و پیشی گرفتن از او هستند اما وقتی پای معیارهای ازدواج به میان می آید ناخواسته و ناخودآگاه دوست دارند مرد زندگی شان یک سر و گردن بالاتر از دیگران و خودشان باشد! در چنین شرایطی فقط تعداد بسیار اندک و معدودی از دختران هستند که می توانند به این آرزوی باورنکردنی خود برسند و مابقی دختران در طول زندگی مجردی خود یا به دنبال یافتن یک مقصر در خانواده و اجتماع برای مجرد ماندن خود می گردند یا با امیدواری و تلاش به راه خود برای یافتن شریک زندگی مناسب و جلب نظر یک پسر موفق و ایده آل ادامه می دهند؛ امیدی که هرچند بسیار پسندیده و لازمه لحظات زندگی است اما با واقعیت ها و شرایط موجود در جامعه بویژه جامعه پسران فاصله دارد؛ فاصله ای که حاصل اعتماد جوانان به شبکه های ماهواره ای غرب است. دوستی هایی که به ازدواج نمی رسد تبلیغ گسترده دوستی با جنس مخالف در دوران مجردی توسط شبکه های ماهواره ای، موضوع دیگری است که با فرهنگ و بافت فرهنگی و اعتقادی ایرانی ها همخوانی نداشته و ندارد. این تبلیغات آنچنان در ۲ دهه گذشته شدت گرفت که دوستی با جنس مخالف در دوران مجردی را به یک نیاز اساسی در برخی دختران و پسران تبدیل کرد؛ موضوعی که جایی در باورهای خانواده های ایرانی نداشت و هنوز هم ندارد. تبلیغ این دوستی ها آنقدر بود که پسران را از احساس نیاز به ازدواج رها کرد و حتی در موارد زیادی شاهد سوءاستفاده پسران از این نوع دوستی ها بوده و هستیم. به همین خاطر است که بسیاری از دوستی های دختران و پسران به ازدواج نمی رسد؛ یعنی یا خانواده ها با چنین ازدواجی موافق نیستند و آن را با فرهنگ ایرانی ناهمگون و غریبه می دانند یا اینکه پسران با توجه به نگاه فرهنگی غالب بر جامعه، در نهایت نمی توانند با ازدواجی که بنیان آن بر دوستی است کنار بیایند. نمی خواهیم بگوییم دختران در این شرایط مقصر هستند؛ بلکه علت و ریشه اصلی این معضلات را باید در شبیخون فرهنگی جست وجو کرد که آرام آرام با تحمیل خود به افکار جوانان، آنها را به بن بست هایی کشانده که خروج از آنها نیازمند پرداخت هزینه از سوی همین جوانان است! پسرهای پایین تر از خودم را درک نمی کنم مرضیه دختر مجرد ۳۴ ساله است و مدرک کارشناسی در رشته شیمی دارد. او می گوید: «مدرک لیسانس را زمانی گرفتم که هنوز تحصیلات تا این حد فراگیر نشده بود. به سختی درس خواندم و به سختی در کنکور قبول شدم. ۴ سال را با بهترین و سختگیرترین استادها گذراندم و بلافاصله جذب بازار کار شدم». مرضیه ادامه می دهد: «در زندگی چیزی کم ندارم، پول هست، کار هست، موقعیت اجتماعی هست اما مجرد بودنم واقعا آزارم می دهد. در کمتر جمع فامیلی یا دوستانه هست که کنایه ای به خاطر مجرد بودنم نشنوم! اگر حرف فامیل نبود، مشکلی با مجردی نداشتم». وی می افزاید: «دخترهایی که در فامیل ما درس نخوانده اند و بی خیال دانشگاه شده اند، خواستگارهای بیشتری از من دارند و دست شان برای انتخاب باز است. اما خواستگارهای من کم هستند و ضمنا من نمی توانم به سادگی به آنها جواب مثبت بدهم. چون وقتی درس می خوانی و مدرک دانشگاهی می گیری، واقعا نمی توانی حرف ها و خواسته های یک پسر دیپلمه را درک کنی». مرضیه این سوال را از خودش طرح می کند که «ادامه تحصیل بهتر بود یا ازدواج؟!» او می گوید: «من در ۳۴ سالگی نمی توانم پاسخی برای سوال خودم بیابم و از تصمیمی که ۱۰ سال قبل گرفتم دفاع کنم». او در پاسخ به این سوال که نقش شبکه های ماهواره در ایجاد وضعیت کنونی چه بوده است، اظهار می دارد: «متاسفانه خودم مشتری برخی از این شبکه ها بودم و ناخودآگاه از برخی دیالوگ ها و نقش های ارائه شده در محصولات آنها تقلید می کردم. مجرد ماندن، موضوعی است که مدام از سوی این شبکه ها به عنوان ارزش معرفی می شود و حال که جوانی ام را پشت سر گذاشته ام و وارد دوران میانسالی شده ام، می فهمم که آدرس ماهواره اشتباه بود!» خانم دکتر با من ازدواج نمی کند! میثم پسر مجرد ۳۶ ساله است. او به تازگی مدرک دکترای خود را گرفته و جایگاه شغلی بسیار خوبی دارد. میثم درباره علت مجرد ماندنش تا امروز می گوید: «وقتی دانشجوی مقطع کارشناسی بودم ۲ بار به خواستگاری رفتم و از هر ۲ جواب منفی گرفتم. یکی از آنها به موقعیت مالی من ایراد گرفت و دیگری که مدرک کارشناسی ارشد داشت گفت نمی تواند با من ازدواج کند» . او می افزاید: «حالا اما شرایط تفاوت کرده است. من که روزگاری به فکر ازدواج بودم حالا سختگیرتر شده ام. هم پول دارم و هم مدرک تحصیلی و هم شغل خوب؛ اما از ازدواج می ترسم. چند وقت پیش از یک خانم که مثل خودم مدرک دکترا دارد خواستگاری کردم اما بعد از چند جلسه صحبت، متوجه شدم آن خانم به خاطر موقعیت شغلی بهتری که دارد حاضر به ازدواج با من نیست». میثم می گوید: «من هم دیگر نمی توانم و نمی خواهم با دختری که مدرک لیسانس دارد ازدواج کنم چون احساس می کنم نمی توانیم حرف های همدیگر را بفهمیم. ادامه تحصیل برای من خیلی خوب بود و موقعیت اجتماعی خوبی برایم ایجاد کرد اما از سوی دیگر کاستی هایی را به همراه داشت که الان به این سادگی نمی توان آنها را به دست آورد». قربانی شعارهای پوچ شدیم احمد جوان مجرد ۳۵ ساله است. به قول خودش دیگر با این سر بی مو نمی تواند نظر مثبت دخترها را جلب کند! او به بیان دردها و مشغله های ذهنی پسرهای متولد دهه ۶۰ می پردازد: «همیشه تصور می کردم خیلی زود ازدواج می کنم و برای انتخاب همسر مشکلی ندارم. فقط یک چیز را پیش بینی نمی کردم که آن هم تغییر ناگهانی سبک زندگی بود. این تغییر تمام برنامه ها و افکار مرا نابود کرد. انتظارم این بود که دخترهای متولد دهه ۶۰ از این تغییرات تاثیر نپذیرند تا ما پسرها بتوانیم انتخاب خوبی مطابق با ایده آل هایی که با آنها بزرگ شده ایم، داشته باشیم». احمد ادامه می دهد: «اما این موج تغییر که توسط شبکه های ماهواره ای ایجاد شده بود، بیشتر پسرها و دخترهای دهه ۶۰ را هم با خود برد؛ بویژه دخترها را؛ ما هم در یک خانواده سنتی با آداب و عقاید خاص بزرگ شده بودیم و مادرم می گفت سبک زندگی دخترهای امروزی با ما جور نیست. راهی دانشگاه شدم و آنجا در کنار درس خواندن نیم نگاهی هم به ازدواج داشتم تا شاید بتوانم دختری مطابق با فرهنگ خانواده خودم پیدا کنم. اما راستش را بخواهید خیلی سخت بود، چراکه دخترها و پسرها به بهانه های مختلف و به خاطر چیزهایی که تازه مد شده بود، با هم ارتباط عاطفی برقرار می کردند و در مسیرهایی قرار داشتند که مطابق پسند و میل من و خانواده ام نبود» . او اینچنین به صحبت های خود پایان می دهد: «مشکل نسل من این است که نتوانست «خودش باشد و خودش باقی بماند». نسل من مدام با تبلیغات این طرف و آن طرف رنگ عوض کرد. برخی از افراد هم سن و سال من قربانی حرف ها و شعارهایی شدند که از آنسوی آب ها می آمد و توخالی و پوچ بود»
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشت صبح]
[مشاهده در: www.8sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها