محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853365166
زیستن با انقلاب، تجربه ی زندگی استاد حمید سبزواری - پایگاه خبری تحلیلی ائل پرس
واضح آرشیو وب فارسی:ائل پرس: حمید سبزواری جزء معدود هنرمندانی بود که نسبت به جامعه ی بی رمق عصر خفقان پهلوی احساس تعهد می نمود و هنر خود را با آرمان گرایی گره زده بود.به گزارش ائل به نقل از برهان، حسین آقا ممتحنی، معروف به حمید سبزواری، ستاره ای درخشان در آسمان شعر و ادب انقلاب اسلامی است که «پدر شعر انقلاب» لقب گرفته است. وی در روز شنبه 22 خرداد 1395، در سن 91سالگی از جهان دیده فروبست. ویژگی برجسته ی استاد سبزواری دارایی هم زمان هنر شاعری و تعهد قوی به انقلاب بود. حضور این دو مؤلفه در وی نه تنها او را از سایر شاعران زمانه ی خود برجسته نمود، بلکه بارها تحسین مقام معظم رهبری را برانگیخت؛ تا جایی که رهبری در پیام خود به مناسبت درگذشت استاد حمید سبزواری فرمودند: «این نام ماندگار و پرافتخار، یادآور تلاش ارزنده ی هنرمندی سخت کوش و شجاع در پشتیبانی از انقلاب در عرصه ی شعر و ادب است. حمید سبزواری، صریح و ثابت قدم و موقع شناس، هنر والا و فاخر خود را به خدمت گرفت تا انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن را از جنبه ی اثرگذار شعر روان و جذاب، تغذیه و تأمین کند.» ویژگی های هنری آثار استاد سبزواری ایشان که اهل سبزوار بودند، سبک شعری خود را سبک خراسانی قرار داده بودند. اشعار ایشان در قالب های غزل، قصیده، تصنیف و ترانه جای می گیرد. برخی از این اشعار بسیار موزون هستند و به خوبی اوزان شعر را رعایت می کنند. شعرهای عاشقانه با اشارات اجتماعی را می توان در کارنامه ی هنری این شاعر پرآوازه در دهه های سی و چهل شمسی، که دوران خفقان پهلوی است، دید. روح لطیف و استفاده از اشارات زیبا در اشعار، قریحه ی شاعر را به خوبی نشان می دهند، اما آنچه این استاد فقید را کم نظیر می نماید، استفاده از عبارات و لغات بدیع است که فضای فرهنگی جامعه را با ارائه ی عبارات جدید تغییر می دهد و روح ساکن جامعه را به حرکت درمی آورد. توانایی سبزواری در استفاده از لغات، تحسین رهبری را نیز در پی دارد: «ایشان شاعر بسیار خوبی هستند؛ یعنی هم قریحه ی شعری خوبی دارند و هم مضمون ساز هستند، هم تسلط بر لفظ و گستره ی میدان واژگانی دارد و هم از واژگان فراوانی استفاده می کند.» حمید سبزواری و تعهد به انقلاب فضای هنری کشور علی الخصوص در زمینه ی شعر و ادبیات، همیشه آماج تفکرات لیبرال و غیرمتعهد بوده است. فضای روشن فکری ایجادشده در زمان پهلوی، شاعران بسیاری را نسبت به اتفاقات پیرامونی بی اعتنا کرده بود، اما حمید سبزواری جزء معدود هنرمندانی بود که نسبت به جامعه ی بی رمق عصر خفقان پهلوی احساس تهعد می نمود و هنر خود را با آرمان گرایی گره زده بود. جریان سازی صورت گرفته توسط وی و تربیت شاگردانی در مکتب شعر متعهد، تأثیری به مراتب بزرگ تر از شعرهای سروده شده توسط استاد سبزواری به همراه داشت. مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: «ایشان هنر را در خدمت مردم و انقلاب و در خدمت بصیرت افزایی قرار داده است و این خیلی مهم است. آقای حمید سبزواری در آن دورانی که یک جریانی به عنوان روشن فکری هنر در مقابل انقلاب قرار گرفت و از معارضین و مزاحمین انقلاب حمایت کرد و عده ای در کوچه وبازار با ادعای روشن بینی و روشن فکری مردم را کشتند، کاسب را کشتند، روحانی را کشتند، دانشجو و رهگذر را کشتند و آن جریان مدعی روشن فکری نه تنها حرفی نزد، بلکه حمایت هم کرد، در یک چنین شرایطی، آقای حمید سبزواری در میدان بود و با همه ی وجود ایشان هر کار در حوزه ی گفتن و سرودن توانست، انجام داد و این مهم است.» حمید سبزواری موضع گیری های زیادی در وقایع پیش از انقلاب و تعیین خط و مرزهای عقیدتی خود با منحرفین داشته اند، اما بررسی اشعار سروده شده توسط ایشان، الگو و ترسیم مطلوب تری از هنر متعهد ایشان است. زیستن با انقلاب تقارن عمر استاد سبزواری و وقایع مهم قرن معاصر، این فرصت را به ایشان داد که با جریان عظیم مردم به رهبری امام خمینی، همراهی نمایند؛ به طوری که مقام معظم رهبری در پیام خود به مناسبت درگذشت استاد سبزواری می فرمایند: «با انقلاب زیست و برای اسلام و انقلاب سرود و وفادارانه در کنار انقلاب ماند.» در ادامه به بررسی زیست استاد سبزواری با انقلاب می پردازیم. حمید سبزواری موضع گیری های زیادی در وقایع پیش از انقلاب و تعیین خط و مرزهای عقیدتی خود با منحرفین داشته است، اما بررسی اشعار سروده شده توسط ایشان، الگو و ترسیم مطلوب تری از هنر متعهد ایشان است. به نظر می آید اولین شعری که ایشان در واکنش به فضای سیاسی دوران خود می سرایند، اعتراض به واگذاری امتیاز نفت به کنسرسیوم است که ایشان انتقاداتی را به فضای خمودآلود جامعه مطرح می نمایند: بر فلک یک نقطه ی روشن نمی بینم چرا؟ زان همه روشنگران یک تن نمی بینم چرا؟ جز سیاهی، جز تباهی، جز مناهی، جز ستم گر به جا مانده است چیزی، من نمی بینم چرا؟ در دیار ما مگر شیطان حکومت می کند؟ وای من، جز نقش اهریمن نمی بینم چرا؟ دومین مبارزه ی ایشان از جنس شعر با حزب توده است. ایشان در مبارزه ی خود با حزب وارداتی توده، که فضای فکری و ادبی جامعه را در اختیار داشت، شعر زیر را سروده اند: آنان که انحطاط وطن آرزو کنند یاران ظاهرند که کار عدو کنند بر سینه سنگ توده زنند از برای خویش شاید ازین معامله آبی به جو کنند خواهند تا که با کمک حرف های پوچ صد نیشتر به پیکر ایران فروکنند خواهند در لفافه ی تعدیل کار و مزد کاخ امید ما همه را زیرورو کنند این خائنان پست ندارند آبرو کی بهر ما و تو طلب آبرو کنند پدر شعر انقلاب، اشعار مذهبی بسیاری را نیز سروده بود و به همین دلیل، اشعار وی مورد استقبال انجمن حجتیه قرار گرفته بود، اما عیان شدن ضدیت سبزواری با پهلوی موجب شده بود تا این فرقه ی منحرف از وی جدایی گزیند. در این رابطه حلبی، مؤسس انجمن حجتیه، به مخالفت با وی برخاسته و گفته بود: «ما بنا نداریم با این بابا [شاه] دربیفتیم.» با علنی تر شدن مبارزات علیه رژیم سفاک شاهنشاهی، مبارزات حمید سبزواری نیز علنی تر شد. وی با سرودن «خمینی ای امام» و آماده سازی گروه سرود آن در خانه ای در پشت کاخ نیاوران، مبارزه ی خود را به حد اعلا رسانده بود. شهید بهشتی با شنیدن شعری که استاد سبزواری برای «شهدای انقلاب» گفته اند و درحالی که هنوز هیچ خبری از «22بهمن» و «جمهوری اسلامی» نیست، به استاد می گوید: «آقای حمید شعر برای جمهوری بگویید. به جدم ما پیروز خواهیم شد. شما، آقای حمید برای جمهوری اسلامی شعر بگویید.» وی پس از پیروزی انقلاب، شعر «بانگ آزادی» را به ملت پیروز تقدیم کرد: «این بانگ آزادی است، کز خاوران خیزد/ فریاد انسان هاست، کز نای جان خیزد/ اعلام توفان هاست، کز هر کران خیزد/ آتش فشان قهر ملت های دربند است/ حبل المتین توده های آرزومند است/ الله اکبر، خمینی رهبر» البته این اشعار پایانی متعهدانه ی وی نبود. اردیبهشت 58 با شهادت استاد شهید مطهری توسط گروهک فرقان، استاد سبزواری شعر زیر را در رثای معلم شهید می سراید و تحسین امام را در پی می آورد: ای مجاهد شهید مطهر مرتضی را چون آیینه مظهر ای شهید ره حکمت و علم خون تو حافظ دین و دفتر و... استاد سبزواری به گفته ی خود، تحت تأثیر حالات شاعرانه، به الهام از رزمندگان پیروز در فتح خرمشهر دست می یابد و در ضمن حضور در جبهه، سرود «خجسته باد» را می سراید: از صلابت ملت و ارتش و سپاه ما جاودانه شد از فروغ سحر پگاه ما صبح آرزو دمیده از کرانه ها شاخه های زندگی زده جوانه ها این پیروزی خجسته باد این پیروزی در میانه ی اتفاقات اوایل انقلاب، استاد سبزواری کشورهای مظلوم و محروم منطقه را فراموش نمی کنند و اعتقاد خود به انقلاب اسلامی را در فراتر از مرزهای جمهوری اسلامی جست وجو می کنند: جانان من! برخیز بر جولان برانیم زانجا به جولان تا خط لبنان برانیم آنجا که جولانگاه اولاد یهوداست آنجا که قربانگاه زعتر، صور، صیداست آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد آنجا که هر کوی اش غمی بنهفته دارد جانان من! اندوه لبنان کشت ما را بشکست داغ ِ دیرِ یاسین پشت ْ ما را جانان من! برخیز، باید تا جبل راند حکم است، باید باره بر دشت امل راند … باید ز آل سامری خیبر گرفتن مرحب فکندن، خیبری دیگر گرفتن باید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین باید به سینه رفت زینجا تا فلسطین سرودن اشعاری این چنین، حمید سبزواری را به چهره ی بین المللی در شعر مقاومت تبدیل کرد. جلسات مقام معظم رهبری با شاعران، یکی از حلقه های شعری بود که استاد سبزواری به صورت دائم در آن شرکت می کردند و آخرین حضور ایشان در این جلسات در مراسم دیدار شاعران با مقام معظم رهبری بود که در تاریخ دهم تیرماه 1394 برگزار شد. ایشان در شعر هم دغدغه های انقلاب را رها نکردند و با اشاره به اصل استکبارستیزی انقلاب اسلامی، شعر زیر را قرائت نمودند: خوش نشینان ساحل بدانند تا که دریاست این شور و حال است چشم سازش ز دریا ندارند سازش موج و ساحل محال است به گزارش ائل به نقل از برهان، حسین آقا ممتحنی، معروف به حمید سبزواری، ستاره ای درخشان در آسمان شعر و ادب انقلاب اسلامی است که «پدر شعر انقلاب» لقب گرفته است. وی در روز شنبه 22 خرداد 1395، در سن 91سالگی از جهان دیده فروبست. ویژگی برجسته ی استاد سبزواری دارایی هم زمان هنر شاعری و تعهد قوی به انقلاب بود. حضور این دو مؤلفه در وی نه تنها او را از سایر شاعران زمانه ی خود برجسته نمود، بلکه بارها تحسین مقام معظم رهبری را برانگیخت؛ تا جایی که رهبری در پیام خود به مناسبت درگذشت استاد حمید سبزواری فرمودند: «این نام ماندگار و پرافتخار، یادآور تلاش ارزنده ی هنرمندی سخت کوش و شجاع در پشتیبانی از انقلاب در عرصه ی شعر و ادب است. حمید سبزواری، صریح و ثابت قدم و موقع شناس، هنر والا و فاخر خود را به خدمت گرفت تا انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن را از جنبه ی اثرگذار شعر روان و جذاب، تغذیه و تأمین کند.» ویژگی های هنری آثار استاد سبزواری ایشان که اهل سبزوار بودند، سبک شعری خود را سبک خراسانی قرار داده بودند. اشعار ایشان در قالب های غزل، قصیده، تصنیف و ترانه جای می گیرد. برخی از این اشعار بسیار موزون هستند و به خوبی اوزان شعر را رعایت می کنند. شعرهای عاشقانه با اشارات اجتماعی را می توان در کارنامه ی هنری این شاعر پرآوازه در دهه های سی و چهل شمسی، که دوران خفقان پهلوی است، دید. روح لطیف و استفاده از اشارات زیبا در اشعار، قریحه ی شاعر را به خوبی نشان می دهند، اما آنچه این استاد فقید را کم نظیر می نماید، استفاده از عبارات و لغات بدیع است که فضای فرهنگی جامعه را با ارائه ی عبارات جدید تغییر می دهد و روح ساکن جامعه را به حرکت درمی آورد. توانایی سبزواری در استفاده از لغات، تحسین رهبری را نیز در پی دارد: «ایشان شاعر بسیار خوبی هستند؛ یعنی هم قریحه ی شعری خوبی دارند و هم مضمون ساز هستند، هم تسلط بر لفظ و گستره ی میدان واژگانی دارد و هم از واژگان فراوانی استفاده می کند.» حمید سبزواری و تعهد به انقلاب فضای هنری کشور علی الخصوص در زمینه ی شعر و ادبیات، همیشه آماج تفکرات لیبرال و غیرمتعهد بوده است. فضای روشن فکری ایجادشده در زمان پهلوی، شاعران بسیاری را نسبت به اتفاقات پیرامونی بی اعتنا کرده بود، اما حمید سبزواری جزء معدود هنرمندانی بود که نسبت به جامعه ی بی رمق عصر خفقان پهلوی احساس تهعد می نمود و هنر خود را با آرمان گرایی گره زده بود. جریان سازی صورت گرفته توسط وی و تربیت شاگردانی در مکتب شعر متعهد، تأثیری به مراتب بزرگ تر از شعرهای سروده شده توسط استاد سبزواری به همراه داشت. مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: «ایشان هنر را در خدمت مردم و انقلاب و در خدمت بصیرت افزایی قرار داده است و این خیلی مهم است. آقای حمید سبزواری در آن دورانی که یک جریانی به عنوان روشن فکری هنر در مقابل انقلاب قرار گرفت و از معارضین و مزاحمین انقلاب حمایت کرد و عده ای در کوچه وبازار با ادعای روشن بینی و روشن فکری مردم را کشتند، کاسب را کشتند، روحانی را کشتند، دانشجو و رهگذر را کشتند و آن جریان مدعی روشن فکری نه تنها حرفی نزد، بلکه حمایت هم کرد، در یک چنین شرایطی، آقای حمید سبزواری در میدان بود و با همه ی وجود ایشان هر کار در حوزه ی گفتن و سرودن توانست، انجام داد و این مهم است.» حمید سبزواری موضع گیری های زیادی در وقایع پیش از انقلاب و تعیین خط و مرزهای عقیدتی خود با منحرفین داشته اند، اما بررسی اشعار سروده شده توسط ایشان، الگو و ترسیم مطلوب تری از هنر متعهد ایشان است. زیستن با انقلاب تقارن عمر استاد سبزواری و وقایع مهم قرن معاصر، این فرصت را به ایشان داد که با جریان عظیم مردم به رهبری امام خمینی، همراهی نمایند؛ به طوری که مقام معظم رهبری در پیام خود به مناسبت درگذشت استاد سبزواری می فرمایند: «با انقلاب زیست و برای اسلام و انقلاب سرود و وفادارانه در کنار انقلاب ماند.» در ادامه به بررسی زیست استاد سبزواری با انقلاب می پردازیم. حمید سبزواری موضع گیری های زیادی در وقایع پیش از انقلاب و تعیین خط و مرزهای عقیدتی خود با منحرفین داشته است، اما بررسی اشعار سروده شده توسط ایشان، الگو و ترسیم مطلوب تری از هنر متعهد ایشان است. به نظر می آید اولین شعری که ایشان در واکنش به فضای سیاسی دوران خود می سرایند، اعتراض به واگذاری امتیاز نفت به کنسرسیوم است که ایشان انتقاداتی را به فضای خمودآلود جامعه مطرح می نمایند: بر فلک یک نقطه ی روشن نمی بینم چرا؟ زان همه روشنگران یک تن نمی بینم چرا؟ جز سیاهی، جز تباهی، جز مناهی، جز ستم گر به جا مانده است چیزی، من نمی بینم چرا؟ در دیار ما مگر شیطان حکومت می کند؟ وای من، جز نقش اهریمن نمی بینم چرا؟ دومین مبارزه ی ایشان از جنس شعر با حزب توده است. ایشان در مبارزه ی خود با حزب وارداتی توده، که فضای فکری و ادبی جامعه را در اختیار داشت، شعر زیر را سروده اند: آنان که انحطاط وطن آرزو کنند یاران ظاهرند که کار عدو کنند بر سینه سنگ توده زنند از برای خویش شاید ازین معامله آبی به جو کنند خواهند تا که با کمک حرف های پوچ صد نیشتر به پیکر ایران فروکنند خواهند در لفافه ی تعدیل کار و مزد کاخ امید ما همه را زیرورو کنند این خائنان پست ندارند آبرو کی بهر ما و تو طلب آبرو کنند پدر شعر انقلاب، اشعار مذهبی بسیاری را نیز سروده بود و به همین دلیل، اشعار وی مورد استقبال انجمن حجتیه قرار گرفته بود، اما عیان شدن ضدیت سبزواری با پهلوی موجب شده بود تا این فرقه ی منحرف از وی جدایی گزیند. در این رابطه حلبی، مؤسس انجمن حجتیه، به مخالفت با وی برخاسته و گفته بود: «ما بنا نداریم با این بابا [شاه] دربیفتیم.» با علنی تر شدن مبارزات علیه رژیم سفاک شاهنشاهی، مبارزات حمید سبزواری نیز علنی تر شد. وی با سرودن «خمینی ای امام» و آماده سازی گروه سرود آن در خانه ای در پشت کاخ نیاوران، مبارزه ی خود را به حد اعلا رسانده بود. شهید بهشتی با شنیدن شعری که استاد سبزواری برای «شهدای انقلاب» گفته اند و درحالی که هنوز هیچ خبری از «22بهمن» و «جمهوری اسلامی» نیست، به استاد می گوید: «آقای حمید شعر برای جمهوری بگویید. به جدم ما پیروز خواهیم شد. شما، آقای حمید برای جمهوری اسلامی شعر بگویید.» وی پس از پیروزی انقلاب، شعر «بانگ آزادی» را به ملت پیروز تقدیم کرد: «این بانگ آزادی است، کز خاوران خیزد/ فریاد انسان هاست، کز نای جان خیزد/ اعلام توفان هاست، کز هر کران خیزد/ آتش فشان قهر ملت های دربند است/ حبل المتین توده های آرزومند است/ الله اکبر، خمینی رهبر» البته این اشعار پایانی متعهدانه ی وی نبود. اردیبهشت 58 با شهادت استاد شهید مطهری توسط گروهک فرقان، استاد سبزواری شعر زیر را در رثای معلم شهید می سراید و تحسین امام را در پی می آورد: ای مجاهد شهید مطهر مرتضی را چون آیینه مظهر ای شهید ره حکمت و علم خون تو حافظ دین و دفتر و... استاد سبزواری به گفته ی خود، تحت تأثیر حالات شاعرانه، به الهام از رزمندگان پیروز در فتح خرمشهر دست می یابد و در ضمن حضور در جبهه، سرود «خجسته باد» را می سراید: از صلابت ملت و ارتش و سپاه ما جاودانه شد از فروغ سحر پگاه ما صبح آرزو دمیده از کرانه ها شاخه های زندگی زده جوانه ها این پیروزی خجسته باد این پیروزی در میانه ی اتفاقات اوایل انقلاب، استاد سبزواری کشورهای مظلوم و محروم منطقه را فراموش نمی کنند و اعتقاد خود به انقلاب اسلامی را در فراتر از مرزهای جمهوری اسلامی جست وجو می کنند: جانان من! برخیز بر جولان برانیم زانجا به جولان تا خط لبنان برانیم آنجا که جولانگاه اولاد یهوداست آنجا که قربانگاه زعتر، صور، صیداست آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد آنجا که هر کوی اش غمی بنهفته دارد جانان من! اندوه لبنان کشت ما را بشکست داغ ِ دیرِ یاسین پشت ْ ما را جانان من! برخیز، باید تا جبل راند حکم است، باید باره بر دشت امل راند … باید ز آل سامری خیبر گرفتن مرحب فکندن، خیبری دیگر گرفتن باید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین باید به سینه رفت زینجا تا فلسطین سرودن اشعاری این چنین، حمید سبزواری را به چهره ی بین المللی در شعر مقاومت تبدیل کرد. جلسات مقام معظم رهبری با شاعران، یکی از حلقه های شعری بود که استاد سبزواری به صورت دائم در آن شرکت می کردند و آخرین حضور ایشان در این جلسات در مراسم دیدار شاعران با مقام معظم رهبری بود که در تاریخ دهم تیرماه 1394 برگزار شد. ایشان در شعر هم دغدغه های انقلاب را رها نکردند و با اشاره به اصل استکبارستیزی انقلاب اسلامی، شعر زیر را قرائت نمودند: خوش نشینان ساحل بدانند تا که دریاست این شور و حال است چشم سازش ز دریا ندارند سازش موج و ساحل محال است
چهارشنبه ، ۲۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ائل پرس]
[مشاهده در: www.elpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها