تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837156433
در چه مواردی فقط قضای روزه واجب بوده و پرداخت کفاره لازم نیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: در چه مواردی فقط قضای روزه واجب بوده و پرداخت کفاره لازم نیست؟
12 حالتی که در آنها فقط قضای روزه واجب است و نیازی به پرداخت کفاره وجود ندارد، در ادامه این گزارش بیان شده است.
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مواردی که فقط قضاى روزه بر انسان واجب است و کفاره واجب نمی‌شود، عبارت‌اند از:
1. روزه‌دار در حال روزه، عمداً قِى (استفراغ) کند.
2. اگر انسان در شب ماه رمضان جنب باشد و بخوابد و بیدار شود و دوباره بخوابد و بیدار شود، سپس برای بار سوم بخوابد ولی تا اذان صبح بیدار نشود.[1]
3. اگر عملى که روزه را باطل می‌کند به جا نیاورد، ولى نیّت روزه نکند، یا ریا کند، یا قصد کند کارى که روزه را باطل می‌کند انجام دهد.[2]
4. در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد.[3]
5. اگر در ماه رمضان بدون این‌که تحقیق کند وقت اذان صبح شده و یا بعد از تحقیق، با این‌که گمان دارد وقت اذان است، کارى که روزه را باطل می‌کند انجام دهد و بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.[4]
6. کسى خبر دهد وقت اذان صبح نشده و انسان با اعتماد بر گفته او کارى که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.
7. کسى خبر دهد وقت اذان صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند، یا خیال کند شوخى می‌کند و کارى که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.
8. به گفته شخصی که عادل باشد افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است.[5]
9. در هواى صاف به واسطه تاریکى یقین کند که مغرب شده و افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده است،[6] ولى اگر در هواى ابری و مانند آن به گمان این‌که مغرب شده افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست.[7]
10. براى خنک شدن، یا بی‌جهت[8] مضمضه کند؛ یعنى آب در دهان بگرداند و بی‌اختیار فرو رود،[9] ولى اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا براى وضو[10] مضمضه کند و بی‌اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
11. کسى که بدون قصد بیرون آمدن منی با همسر خود ملاعبه کند و بی‌اختیار منى از او خارج شود.
12. کسى که از روی اکراه یا اضطرار یا تقیه[11] افطار کند.[12]
پی نوشت‌ها:
[1]. آیات عظام خوئى، گلپایگانی، شبیری، تبریزى، سیستانى، صافى، مکارم و فاضل: (...اگر برای بار دوّم بخوابد و بیدار نشود، باید روزه‌اش را قضا نماید)؛ آیت الله مکارم: (بنابر احتیاط واجب...).
[2]. آیات عظام امام خمینی، خامنه‌ای و فاضل: (...یا قصد کند که روزه نباشد...).
[3]. آیت الله مکارم: (بنا بر احتیاط واجب...)؛ آیت الله شبیری زنجانى: (در ماه رمضان، غسل جنابت را فراموش کند و بعد از گذشتن ماه رمضان متوجه شود).
[4]. آیات عظام اراکى، خوئى، تبریزى و مکارم شیرازی: ( اگر بعد از تحقیق شک کند...باید قضاى روزه آن روز را بجا آورد)؛ آیات عظام فاضل، گلپایگانى و صافى: (...احتیاط واجب آن است که قضاى روزه آن روز را بجا آورد).
[5]. آیات عظام: خوئى، گلپایگانى، فاضل، صافى، تبریزى و نورى: (آن‌که کور و مانند آن به گفته شخصی که عادل باشد افطار کند...)؛ آیت الله فاضل: (و اگر به گفته آدم دروغگو افطار کند کفاره هم واجب می‌شود).
[6]. آیات عظام: گلپایگانى و صافى: (..و اگر شک داشته باشد که مغرب شده و افطار کند و معلوم شود مغرب نبوده کفاره هم واجب است...).
[7]. آیت الله سیستانى: (وجوب قضا در این صورت بنا بر احتیاط است...).
[8]. آیات عظام: گلپایگانى و صافى: (...و اگر بی‌جهت مضمضه کند و فرو رود احتیاط لازم قضا است...).
[9]. آیات عظام: خویى، تبریزى و زنجانى: (.. و هم‌چنین است بنا بر احتیاط واجب اگر مضمضه براى وضوى غیر نماز واجب باشد...).
[10]. آیات عظام: خوئى، تبریزى و زنجانى: (براى وضوى نماز واجب..)؛ آیت الله سیستانى: (براى غیر جهت تشنگى مثل مواردى که مضمضه در آن جاها مستحب است مانند وضو مضمضه کند...).
[11]. آیت الله سیستانی: (اگر مورد اکراه و تقیه، خوردن یا آشامیدن یا جماع باشد و هم‌چنین در غیر آنها بنا بر احتیاط واجب).
[12]. امام خمینى، توضیح المسائل (محشّى)، ج1، ص 938، م 1688، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ هشتم، 1424ق.
منبع: اسلام کوئست
۲۲ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها