محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852546129
گفتاری از حجت‌الاسلام ناصر رفیعی مخالفان امام جواد(ع) چه کسانی بودند/ مهمترین محور زندگی ابن‌الرضا(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتاری از حجت‌الاسلام ناصر رفیعیمخالفان امام جواد(ع) چه کسانی بودند/ مهمترین محور زندگی ابن‌الرضا(ع)
چهار دسته دشمنان امام جواد (ع) در زمان امامت، نخست شیعیان ساده لوح، دوم خویشاوندان حسود، سوم واقفیه و دسته آخر بنی عباس و عاملان حکومت بودند. ایشان در بین این چند قشر مخالف، با هر کدام به شکل خاصی برخورد کردند.
خبرگزاری فارس ـ حجت‌الاسلام ناصر رفیعی(کارشناس فرهنگی و اجتماعی): امام جواد(ع) از همان کودکی به امام پربرکت معروف بود. حتی بین دوستان و شیعیان زمانی که ایشان را خدمت پدرشان می‌دیدند، می‌گفتند که ایشان همان مولود پر برکت است. با فرض آنکه می‌دانیم حضرت عیسی(ع) در گهواره صحبت می‌کرد که مرا خدا با برکت قرار داد و همه اهل بیت(ع) می‌گفتند که منشأ و معدن برکت الهی هستند با این وجود امام جواد(ع) مشهور به پر برکت شده بود به طوری که ابویحیی صنعانی می‌گوید من خدمت امام بودم و دیدم که موزی را ایشان پوست کنده و دهان امام جواد(ع) می‌گذارد. به امام رضا(ع) گفتم که این همان مولود پر برکت است؟ امام هم گفتند؛ بله تاکنون پر برکت‌تر از ایشان متولد نشده است. مرحوم مجلسی هم تعبیر می‌کنند که ایشان در زمان خودشان پربرکت‌تر از همه بوده است؛ یعنی از میان همه بچه‌هایی که در آن دوران متولد می‌شدند، برخی بزرگان دیگر هم می‌گفتند که امام جواد(ع) در کودکی به امامت رسیدند و ائمه قبلی همه بالغ بودند، اما ایشان با این سن این همه شجاعت، فهم قرآن، بزرگی، فقه و علم و ... داشتند. دیگر بزرگان هم می‌گفتند که شاید منظور این است که امام جواد(ع) در پاسخگویی به مسائل دنیایی زودتر از سایرین کار را راه می‌انداختند و این را تجربه و تاریخ نشان داده است، «محمد بن سهل قمی» نقل می‌کند که به مکه رفته و به مدینه خدمت امام جواد(ع) رفته تا ایشان را ملاقات کنند، او می‌گوید که خیلی دلم می‌خواست که لباس تبرکی از امام بگیرم که این تبرک همراهم باشد، زمانی که به قم باز می‌گردم. خدمت آقا رفتم و دیدم رفت و آمد زیاد است و شرایط فراهم نیست، بنابراین موضوع را مطرح نکردم خداحافظی کرده و برگشتم، در مسیر که با کاروان حرکت می‌کردیم، زمانی دیدم قاصدی اسم مرا فریاد می‌زند، «محمد بن سهل قمی» کیست، من خود را معرفی کردم و دیدم آقا امام جواد(ع) پیراهنی را برای من فرستاده بود، بدون اینکه من حاجتم را به زبان بیاورم. «ابو هاشم جعفری» نقل می‌کند که زمانی عادت بدی پیدا کرده و گِل می‌خورده است، یک زمان با آقا امام جواد(ع) قدم می‌زده و وارد باغی شده و او هم در این مسیر مشکلش را به امام گفته، ایشان برایش دعا کرده و چند روز بعد که مرا دید از من پرسید و من هم گفتم که از این خصلت با دعای شما تنفر پیدا کرده‌ام. بنابراین برکات امام جواد(ع) بسیار زیاد است، مجموع این داستان‌ها و روایات در کتبی هم جمع آوری شده است، بنابراین شخصیت امام منشأ خیر و برکت است و ایشان زمانی که به امامت رسیدند، با چهار دسته دشمن برخورد داشتند. نخست شیعیان ساده‌لوح که کودک بودن امامت را به امام جواد(ع) فهم نمی‌کردند، دوم خویشاوند حسود که بین فامیل‌های امام بودند مثل عبدالله بن موسی که عموی امام بودند و به ایشان حسادت می‌کردند، سوم واقفیه که از زمان امام رضا(ع) شکل گرفته و اینها منکر امام رضا(ع) هم بودند و ائمه(ع) را هفت نفر می‌دانستند و دسته چهارم هم بنی عباس یعنی خود مأمون و حکومت و کسانی که میانه‌ای با اهل بیت(ع) نداشتند، امام جواد (ع) در بین این چند قشر مخالف با هر کدام به یک شکل برخورد کردند و توانستند امامت کنند. دوران امامت امام جواد (ع) با 25 سال سن، حدود 18 سال بود، در این دوران یکی از مهمترین محورهای زندگی امام جواد(ع) نامه‌هایشان است، ایشان با خیلی افراد از طریق مکاتبه در ارتباط بود و این مکاتبات گاهی نصیحت، تسلیت، کار راه‌اندازی و ... بود، این نامه‌ها در مسند امام جواد(ع) جمع‌آوری و بسیار پیام تربیتی دارد. به طور مثال شخصی خدمت امام جواد(ع) آمد و با هم مشغول به غذا شدند، این شخص به امام گفت که من اهل سجستان و جزو شیعیان هستم، اما حاکم سجستان برای ما مالیاتی بسته که بنده توان پرداخت آن را ندارم، امام فرمود که من این حاکم را نمی‌شناسم؛ یعنی به طور طبیعی تا به حال او را ندیده‌ام، اما به این دلیل که به تو اعتماد دارم، قلم و کاغذ بیاورید که من برایش نامه بنویسم. امام برای این حاکم نامه نوشت و توصیه‌هایی برای مالیات از فقرا و سایر مردم نوشت و به او توصیه کرد که از حکومت آنچه می‌ماند نیکی و خوبی است، به برادرانت نیکی کن که خداوند ذره ذره نیکی‌ها را محاسبه می‌کند. نامه را به حاکم دادند و او به استقبال من خارج از شهر آمد و بسیار متأثر شد، نامه را بوسید و گریست. انتهای پیام/
95/01/30 :: 11:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها