تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805580098
دلیل غیبت امام زمان و هدف از ظهور چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
نیمه شعبان- سالروز ولادت امام زمان(ع)
دلیل غیبت امام زمان و هدف از ظهور چیست؟ قرار است ظهور رخ بدهد تا انسانها در سایه عدل الهی که در دوران پس از ظهور اتفاق می افتد به نهایت مقام انسانی خویش که تسبیح پروردگار است دست یابند...
گروه آئین و اندیشه فرهنگ نیوز، آخرین وصی پیامبر خدا(ص)، دوازدهمین امام شیعیان و چهاردهمین معصوم از خاندان رسالت، حضرت مهدی(عج) در سپیده دم نیمه شعبان سال 255 هجری در شهر سامرا دیده به جهان گشود. با تولد او انتظار تحقق مژده ای که پیامبر خدا(ص) و امامان(ع) از دو قرن پیشتر داده بودند سر آمد و گام او زمین را برکت بخشید و نعمت خداوند بر اهل زمین کامل گردید.
در نهم ربیع الاول سال 260 هـ.ق ، امامت امام عصر علیه السلام آغاز گردید. از همان روز غیبت صغری حضرت آغاز شد و تا سال ۳۲۹ق. ادامه یافت. و پس از آن غیبت کبری حضرت از سال 329 آغاز شده است و تا آخرالزمان ادامه خواهد داشت.
چرا غیبت امام زمان (عج) رخ داد؟
وجود امام زمان (عج) از نعمت های بزرگ الهی برای اهل زمین و آسمان به شمار می آید. طبیعی است اگر نسبت به نعمتی که خداوند متعال برای ما ارزانی داشته معرفت نداشته باشیم، و نهایت استفاده از آن نعمت را نبریم سزاوار محرومیت از آن می گردیم.
آنگونه که خداوند در قرآن کریم می فرماید: ... لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ [1]
اگر شكر گزاري كنيد (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود و اگر كفران كنيد مجازاتم شديد است!
مقدمه اصلی شکر نعمت شناخت آن نعمت و درک استفاده از آن است، و البته بسیاری از این امر غافلند. آنگونه که خداوند در سوره سبا می فرماید:
... وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ وعده كمی از بندگان من شكرگذارند! [2]
شکری که ائمه علیهم السلام در مورد آن می فرمایند فقط ما هستیم که عبادت شاکرانه انجام می دهیم.
پس وظیفه ما برای بهره مندی از یک نعمت این است که بفهمیم این نعمت برای چیست؟ و چگونه می توان از آن بهره گرفت؟ و همین فهم و درک شکر آن نعمت به حساب خواهد آمد.
امام زمان نمی آید تا زمین را از ظلم و جور پاک نماید
بنابراین برای شکر نعمت وجود ولی خدا، می بایست نگاهی درست به علت ظهور حضرت و هدف ایشان از تشکیل حکومت داشته باشیم. اینکه فکر کنیم حضرت می آیند تا زمین را از ظلم و جور پاک کنند درست است اما کافی نیست، هدف غایی حضرت صرفا این امر نیست هرچند که با تحقق ظهور حضرت پاک شدن زمین از ظلم و جور نیز اتفاق خواهد افتاد.
عدالت هم هدف غایی ظهور امام زمان نیست
یکی دیگر از مواردی که درخصوص ظهور حضرت زیاد بیان میشود پر شدن زمین از عدل و داد است، فراگیر شدن عدالت جهانی بسیار عالی است و تحقق کامل آن جز در حکومت حضرت ولی عصر (عج) تحقق نمی یابد و بی شک یکی از مهمترین نتایج ظهور است، اما اینکه عدالت را صرفا تنها دلیل ظهور حضرت بدانیم نیز اشتباه است و این هم یک نگاه حداقلی به هدف از تشکیل حکومت امام زمان(عج) است.
این نگاه های حداقلی سبب دور شدن و عدم شناخت هدف اصلی ظهور می شود، و کفران نعمت را پیش می آورد. مثل اینکه بگوییم حضور جوانان در مجالس اهل بیت علیهم السلام بسیار خوب است چون مانع گناه و انحراف آنها می شود. حقیقتا یکی از اثرات عالی این مجالس همین مطلب است اما آیا حداکثر تاثیر آن این است؟ این اندیشه سبب دوری و بی بهره ماندن از هدف اصلی می شود.
نگاه حداقلی به نعمات خداوند نیز سبب محرومیت ما از ان نعمت می شود.
هدف اصلی ظهور امام زمان(عج) و تشکیل حکومت جهانی توسط ایشان
هدف اصلی حضور حضرت و ظهور ایشان را باید در دلیل اصلی خلقت انسانها جست و جو کنیم. آنگاه که اراده خداوند بر خلقت انسان قرار گرفت ملائکه عرضه داشتند: ... نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ... [3] ما شاکرانه تو را تسبیح و تقدیس می کنیم.
گویا هدف از خلقت انسان تسبیح است که ملائکه مخالفتشان را اینگونه بیان می کنند و خداوند در پاسخ می فرماید: إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ من چيزى میدانم كه شما نمیدانيد و آن در تفاوت بین تسبیح ملائکه و انسان است. زیرا تسبیح انسان با اراده و عمیقتر است. و به این علت است که در سجده که نقطه اوج نماز است ذکر "سبحان الله" می گوییم.
قرآن وقتی میخواهد در مورد ذی شعور بودن این عالم سخن بگوید و معرفت تمام اجزای این عالم را نسبت به حضرت حق بیان کند میفرماید: تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا [4]
آسمانهای هفتگانه و زمين و كسانی كه در آنها هستند همه تسبيح او ميگويند، و هر موجودی شاکرانه او را تسبيح ميگويد، ولی شما تسبيح آنها را نميفهميد او حليم و آمرزنده است
پس هیچ شی در عالم نیست مگر اینکه به تسبیح پروردگار مشغول است. حال این تسبیح به چه معناست؟
تسبیح به چه معناست؟
تسبیح در بیانی ساده یعنی رسیدن به مقام که در تمام زندگی خود و در لحظه لحظه های آن خدا را ببینی و از دیدن وجود او غرق لذت شوی و از سر شوق او را تحسین و ستایش کنی. اصلا انسان برای لذت بردن آفریده شده است، و کسی که از خدا لذت ببرد سرگرم دنیا نمی شود و یکی از اثرات طبیعی آن این است که از گناه دور می شود.
قرار است ظهور رخ بدهد تا انسانها در سایه عدل الهی که در دوران پس از ظهور اتفاق می افتد به نهایت مقام انسانی خویش که تسبیح پروردگار است دست یابند. و کسانی مقدمه سازان ظهور حضرت هستند که پیش از ظهور برای رسیدن به مقام تسبیح پروردگار تلاش کنند و نیاز خویش را به تسبیح در دوران ظهور درک نمایند.
زیارت امام تجربه ای برای درک مقام تسبیح پروردگار
تسبیح خدا نتیجه دیدار خداست و لذتی است که از جان انسان سرچشمه می گیرد. و مگر بقیة الله الاعظم، وجه الله و عین الله و اذن الله نیست؟ مگر ولی خدا تجلی صفات الهی بر روی زمین نیست؟ پس دیدار امام مایه آرامش جان مومنین و درک مقام تسبیح الهی است.
زیارت امام یک نیاز و ضرورت است. و اینگونه است که یک مومن منتظر با تمام وجود به پروردگار خویش عرضه میدارد:
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا خدايا به تو شكايت مى‌كنيم، از فقدان پيامبرمان، و غيبت امام‌مان
و در دعای ندبه میخواند :
مَتَى تَرَانَا وَ نَرَاكَ چه زمان مارا می بينى و ما تو را می بينيم
و اینچنین دیدار روی مولای خویش را طلب می کند، مولایی که حضرت امیرالمومنین علی(ع) با تمام عظمتش، مشتاق دیدار او بود و در روایت است:
أوما امیرالمومنین بیَدِه الی صَدرِهِ وَ قالَ: هاه! شوقا إلی رویَتِهِ. [5]
امیرالمومنین علی علیه السلام با دست به سینه مبارک خود می زد و فرمود: آه! چقدر شوق دیدار او ( حضرت مهدی (عج)) را دارم!
و ما دلتنگ دیدار امامی هستیم که روزی پیامبر با خوشحالی به خانه فاطمه(س) آمد و فرمود مژه بده فاطمه جان...
أبْشِري يا فاطمةُ ، فإنّ المهديَّ منك. مژده بده اى فاطمه كه مهدى از توست . [6]
و در روایت است که روزی سلمان فارسی از رسول خدا(ص) سوال کرد: یا رسول الله آیا من هم در زمان ظهور حضرت مهدی زنده می شوم؟ پیامبر(ص) فرمود: بله تو هم از کسانی هستی که در رکاب مهدی زنده می شوی. سلمان می گوید: من پس از شنیدن این سخن از شوق دیدار حضرت مهدی و اینکه می دانستم سرانجام یک روز او را ملاقات خواهم نمود دیگر برایم فرقی نمی‌کرد که روزهای زندگی ام تا آخر عمر چگونه بگذرد، سخت بگذرد یا آسان.
امام زمان (عج) مشتاق دیدار شیعیان خویش است
تا اینجا از اشتیاق یک منتظر برای دیدار مولای خویش گفتیم، اما شاید هیچ یک از ما نداند که امام زمان(عج) نیز مشتاق دیدار شیعیان و منتظران خویش است. ما حتی احتمال هم نمی دهیم که امام زمان(عج) منتظر دیدار ما باشد. حال آنکه در روایت تشرف علی بن مهزیار به خدمت امام زمان(عج)، پس از آنکه وی موفق به دیار مولای خویش می گردد، حضرت رو به او می فرماید: ما شب و روز منتظر ورودت بودیم، چرا این قدر دیر نزد ما آمدی؟
حال شایسته است اگر دلتنگیی دیدار روی مولایمان را با بیانی عاشقانه بر زبان جاری سازیم:
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حُجَّةَ اللَّهِ سلام بر تو ای حجت خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ فى آناءِ لَیْلِكَ وَاَطْرافِ نَهارِكَ سلام بر لحظه لحظه روزهای تو و بر لحظه لحظه شب هایت
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تَقوُمُ سلام بر تو وقتی به پا می ایستی
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تَقْعُدُ سلام بر تو آن هنگام که می نشینی
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تَقْرَءُ و َتُبَیِّنُ سلام بر تو آن زمان که قرآن می خوانی و آن را تفسیر می کنی
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تُصَلّى وَتَقْنُتُ سلام بر تو وقتی نماز میخوانی و قنوت می گیری
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ سلام برتو وقتی به رکوع و سجده می روی
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ حینَ تُصْبِحُ وَ تُمْسی سلام بر تو وقتی که صبح چشمانت را باز می کنی و آفتاب به عشق چشمان تو طلوع می کند و سلام بر تو وقتی که شب هنگام تنها می شوی [7]
به امید ظهورش و دیدار رویش
اللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ خدايا آن جمال با رشادت را به من بنمايان،
[1] آیه 7- سوره ابراهیم[2] آیه 13- سوره سبا
[3] آیه 30- سوره بقره[4] آیه۴۴- سوره اسرا[5] بحارالانوار- ج 51 ص 115[6] كنز العمّال - ۳۴۲۰۸[7] فرازهایی از زیارت آل یاسین
95/3/2 - 10:15 - 2016-5-22 10:15:18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها