تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838147248
زخمی که بعد از ۳۰سال هنوز تازه است
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
خاطرات آزادگان/
زخمی که بعد از ۳۰سال هنوز تازه است رضا افسر ارتشی که اهل زاهدان بود هم آنجا بود. ترکش مختصری به دماغش خورده بود. ابراهیم، همان اسیری که در بیمارستان الرشید از اتوبوس پایینش بردند را هم آوردند.
به گزارش فرهنگ نیوز، بعد از مدتی ما را از آن اتاق کوچک به سالن کناری اش منتقل کردند. آنجا اسرای دیگری هم بودند که بیشترشان در عملیات کربلای ۴ اسیر شده بودند. یکی از آن ها محمد فریسات بود که تازه یک پایش را قطع کرده بودند.
یک اسیر هم به نام احمد اهل آبادان بودکه پایش داشت سیاه می شد و بعدها آن را قطع کردند. یحیی که یک چشمش را از دست داده بود هم آنجا بود. یکی دیگر از اسرا، یک جوان نوشهری بود به نام اسفندیار کرد که موهای بلند و پژمرده ای داشت. او در گوشه ای سالن افتاده بود و ناله می کرد و بخاطر بوی بد جراحت هایش کسی نزدیکش نمی شد.
رضا افسر ارتشی که اهل زاهدان بود هم آنجا بود. ترکش مختصری به دماغش خورده بود. ابراهیم، همان اسیری که در بیمارستان الرشید از اتوبوس پایینش بردند را هم آوردند.
کنار تخت من، جواد بچه ی مشهد خوابیده بود. طرف دیگر تخت هم حاج محسن جام بزرگ، فرمانده ی گردان غواص های لشکر ۳۲ انصار همدان بود که حالش روز به روز بدتر می شد. قبل از او یک اسیر همدانی کنارم بود که پایش داغون بود و ظاهراً گلوله ی دوشکا خورده بود. سال ها بعد این بسیجی همدانی را در سومین همایش آزادگان تکریت ۱۱، تابستان سال ۹۰در همدان دیدم؛ هنوز بعد از ۲۵ سال از پایش چرک می آمد…
راوی: آزاده احمد چلداوی
منبع: مشرق
95/2/27 - 11:58 - 2016-5-16 11:58:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها