واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
بازگشت جولیا رابرتز به دادگاه
۱۷ سال پس از درخشش در فیلم «ارین بروکوویچ و تصاحب جایزه اسکار برترین بازیگر زن سال در رل زنی شاغل در دفتری حقوقی طی این فیلم، جولیا رابرتز آمریکایی و تقریباً مسن و معروف با فیلم جدید «مرد قطاری» به صحنه فیلم های مبتنی بر امور قضایی و دعاوی حقوقی بر می گردد و یک بار دیگر در دادگاه سرنوشت ساز می شود.
روزنامه بانی فیلم - ترجمه از وصال روحانی: ۱۷ سال پس از درخشش در فیلم «ارین بروکوویچ و تصاحب جایزه اسکار برترین بازیگر زن سال در رل زنی شاغل در دفتری حقوقی طی این فیلم، جولیا رابرتز آمریکایی و تقریباً مسن و معروف با فیلم جدید «مرد قطاری» به صحنه فیلم های مبتنی بر امور قضایی و دعاوی حقوقی بر می گردد و یک بار دیگر در دادگاه سرنوشت ساز می شود.
او در این فیلم که نوشتن سناریوی آن با سایمون استیونسون است نقش وکیل داریوس مک کالوم را ایفا می کند که یک شخصیت واقعی و مردی دیوانه است و بارها با در آوردن خود به شکل مقام های حقیقی سیستم حمل و نقل ترن ها در آمریکا، قطارها را به سمت و سوهای غلط می فرستاد و حادثه سازی می کرد و ۲۵ بار برای این گونه خطاها بازداشت و محاکمه شد و این فیلم ماجراهای او و وکیل آخرش (رابرتز) را شرح می دهد.
برای رابرتز که پس از چند سال کم فروغی با بازی عالی اش در فیلم «سرزمین اوسیج» در سال ۲۰۱۲ دوباره در سطح اول سینمای جهان قرار گرفت، حرکت در چنین سطح و رده ای اصلا مسئله تازه ای نیست. او با «زن زیبا» و بازی موفق اش روبروی ریچاردگر به سال ۱۹۹۰ مشهور شد و بعد از آن در فیلم های کمدی ـ رمانتیک و یا کارهای اجتماعی ملایم به یکی از موفق ترین ها تبدیل گشت. رابرتز در همین چارچوب در فیلم «ناتینگ هیل» به سال ۱۹۹۷ روبروی هیو گرنت نیز فروغی تازه داشت و هر ازچندگاه در رل های جدی و دراماتیک هم حضور یافت و محبوبیت عظیمش در آمریکای شمالی به او یاری رساند تا هر فیلمی را حتی با کیفیت متوسط به لطف حضور خود عمده سازد و در بازارهای مختلف کند. بنظر می رسید وی در برزخ عبور از مرز ۵۰ سال سن که برای هنرپیشه های زن سینما بسیار تلخ و هشدار دهنده است. دچار لرزش ها و تردیدهایی شده باشد و در همین ارتباط دو سه سالی کم کار و حاشیه نشین بود اما وی پس از غلبه بر این شکست ها و توقف ها دو سه سالی است که تکلیفش را با خود روشن کرده و یک بار دیگر به جمع هنرپیشه های شاخص کمدی ـ رمانتیک ها پیوسته است.
با این حال تفاوت «ارین بروکوویچ» که ساخته استیون سودربرگ بود با سایر کارهای ۳۰ سال اخیر رابرتز ارائه تصویری جامع و جدی و تیزبین از زنی است که معمولا چنین چیزهایی از وی در هنر هفتم خواسته نشده است.
رابرتز در «بروکوویچ» زنی است که برای اثبات موضوعات مورد تردیدش در یک پرونده حقوقی دست به کوششی بزرگ و دقیق می زند و سرانجام نیز در دادگاه برنده می شود.
تکرار همان تم و همان فضا در «مرد قطاری» برای رابرتز بسیار سخت خواهد بود زیرا شاید سازندگان آن نتوانند همان تم و قوه ضربه زنی به بینندگان را که در «ارین بروکوویچ» به نمایش گذاشته می شود تکرار کنند اما بهر روی برای رابرتز یک تجدید خاطره خواهد بود. او طی این سالها حتی در سه گانه «اوشن» دیگر فیلم های معروف و پرفروش سودربرگ نیز شرکت کرد اما به ندرت به عمق و درجه ای از ارزش های حرفه ای بازیگری رسید که در حد تصاحب یک اسکار دیگر تلقی شود. این استثناها می تواند زندگی هنری رابرتز را از یک سویه بودن به رغم سودسازی عظیم آن رهایی بخشد و چهره ای جدی تر را از وی بروز بدهد و او را در قالب هایی واقعا دراماتیک قرار بدهد.
تاریخ انتشار: ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۱:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]