محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853300357
هراس مهاجرانی از عبارت دیوث سیاسی - پایگاه خبری تحلیلی خیبرآنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:خیبرآنلاین: ای کاش مهاجرانی در کنار انتقاد از آقای جوادی آملی، مصادیق کشور فروشی را معین می کرد و به جای کلمه دیوث، واژه ای را برای استفاده اهالی رسانه و پژوهش به کار می برد تا بدانیم اگر دلواپس منافع ملی و مرزهای کشور شدیم، برای کشورفروشی و کشورفروشان چه واژه ای به کار ببریم تا حق مطلب ادا شود؟"خیبرآنلاین" - عطاءالله مهاجرانی سال هاست که در حال خوش خدمتی به انگلیس و عربستان است و آخرین باری که نام وی بر سر زبان ها افتاد، مربوط به درخواستش از سعودی ها برای تأمین هزینه تحصیل فرزندش بود. به گزارش مشرق، در سندی که سایت ویکی لیکس به همراه حدود ۶۰ هزار سند دیگر از مجموع نیم میلیون سند خارج شده از سیستم الکترونیکی وزارت خارجه سعودی منتشر کرده است، عطاء الله مهاجرانی در نامه ای به سفارت سعودی در لندن درخواست کرده که این کشور هزینه تحصیل فرزند وی در مقطع دکتری را متقبل شود و این کشور نیز با این درخواست موافقت کرده بود.[1] اما مهاجرانی در جدیدترین مطلبی که در سایت شخصی اش درباره ملاقات آیت الله جوادی با محمدرضا عارف منتشر کرده ، نوشته است: «ایشان در ملاقات با دکتر محمدرضا عارف که نماد ادب و سنجیدگی هستند، نمی بایست آن واژه ویژه را بر زبان می آوردند! اولا روایتی که به پیامبر منسوب است که در آن روایت از این واژه استفاده شده است؛ روایتی است که در صحت استناد آن سخن کم نیست. نکته دوم: این واژه مطلقا در آیات قرآنی نیامده است. سوم: در نهج البلاغه امیرمومنان علی (علیه السلام) هم شاهد کاربرد این واژه نیستیم. چهارم: در معلقات سبع هم تا جایی که حافظه ام یاری می کند، از این واژه استفاده نشده است.»[2] هرچند مهاجرانی را در اسلام شناسی متخصص نمی دانیم، اما در پاسخ به او بایستی به چند نکته اشاره کرد: اول: منابع استنباط در فقه شیعه 4 منبع مشخص است: قرآن، سنت، اجماع و عقل و هیچگاه معلقات سبع جز منابع استنباطی فقه شیعه نیست. (گفتنی است معلقات سبع شامل هفت قصیده طولانی از هفت شاعر معروف عرب دوران جاهلیت است که در ادبیات عرب مورد استناد قرار می گیرد، اما هیچ ربطی به فقه شیعه ندارد.) دوم: شبهه معروفی که در برخی نوشته های دیگران نیز مشاهده می شود این است که برخی الفاظ در قرآن نیامده است و به همین دلیل قابل استناد نیست. این شبهه نیز جواب بسیار روشن است و آن هم این است که قرآن متکفل بیان کلیات زندگی است و جزییات آن در بیان ائمه مشخص شده است و بیان ائمه نیز بر اساس حدیث ثقلین، عِدل قرآن محسوب می شود و می توان بر اساس احادیث ائمه، احکام اسلامی را برداشت نمود. سوم: نکته ظریفی که در استدلال آقای مهاجرانی وجود دارد این است که ایشان تنها به قرآن، نهج البلاغه و معلقات سبع استناد می کند و به احادیث دیگری که از باقی معصومین درباره دیاثت وجود دارد، هیچ اشاره ای نمی کند. دربارة این عدم اشاره را می توان دو احتمال مطرح کرد: یکی اینکه ایشان اطلاعی از احادیث معصومین در این باره نداشته است و احتمال دوم و قوی تر اینکه با توجه به نزدیکی آقای مهاجرانی به وهابی ها طی سال های اخیر، ایشان احادیث ائمه دوازده گانه را باعث تحریک شدن وهابی ها می داند و به همین دلیل به احادیث فراوانی که در از ائمه معصومین وجود دارد، هیچ اشاره ای نکرده است. چهارم: روایات زیادی از پیامبر و ائمه معصومین وجود دارد که در آن از لفظ «دیوث» استفاده شده است. این روایات در کتب معتبر روایی ما نقل شده است و تعداد آنها به بیش از 10 مورد می رسد که برخی از آنها را نقل می کنیم. 1. وَ قَالَ ع إِنَّ الْجَنَّةَ لَتُوجَدُ رِیحُهَا مِنْ مَسِیرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ وَ لَا یَجِدُهَا عَاقٌّ وَ لَا دَیُّوثٌ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا الدَّیُّوثُ قَالَ الَّذِی تَزْنِی امْرَأَتُهُ وَ هُوَ یَعْلَمُ بِهَا[3] ترجمه: پیامبر فرمودند: بوی بهشت از مسافت پانصد سال راه شنیده می شود، اما به مشام عاق والدین و دیوث نمی رسد. از پیامبر پرسیده شد دیوث چه کسی است. فرمودند: کسی که همسرش زنا کند و او به این کار آگاه باشد. 2. أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حُرِّمَتِ الْجَنَّةُ عَلَى الدَّیُّوثِ[4] ترجمه: امام صادق (ع): بهشت بر دیوث حرام است. 3. أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ حَرُمَتِ الْجَنَّةُ عَلَى ثَلَاثَةٍ النَّمَّامِ وَ مُدْمِنِ الْخَمْرِ وَ الدَّیُّوثِ وَ هُوَ الْفَاجِرُ[5] ترجمه: امام کاظم فرمودند: بهشت بر سه گروه حرام است: سخن چین، شارب خمر و دیوث؛ یعنی کسی که فاجر و هرزه است. 4. أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِیُّ فِی الْمَحَاسِنِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ ثَلَاثَةٌ لَا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنْهُمْ صَلَاةً مِنْهُمُ الدَّیُّوثُ الَّذِی یُفْجَرُ بِامْرَأَتِه [6] ترجمه: امام باقر فرمودند: خداوند نماز سه گروه را نمی پذیرد که یکی از آنها فرد دیوثی است که با زنش زنا می شود. در بررسی این روایات باید گفت که همه آنها از کتب معتبر روایی گرفته شده است و راویان احادیث جزو افراد مورد اطمینان ائمه بوده اند و تنها اشکالی که وجود دارد درباره حدیث اول است که از پیامبر نقل شده است و آقای مهاجرانی نیز در صحت انتساب آن به پیامبر شک کرده اند. در اینجا بحثی کوتاه درباره سند این حدیث خواهیم داشت. در حدیث اول که در کتاب «من لا یحضره الفقیه» شیخ صدوق نقل شده است، صاحب کتاب بدون ذکر نام هیچیک از راویان، حدیث را به پیامبر نسبت داده است. در علم حدیث شناسی به این گونه اسناد که هیچ راوی ای ندارد، سند مرفوعه می گویند و دربارة صحت آن سه نظر وجود دارد: برخی هر گونه حدیث مرفوع را می پذیرند و برخی هیچ کدام از این نوع احادیث را نمی پذیرند و گروه سومی که اکثریت علما را تشکیل می دهند بین اسناد جازم و غیرجازم تفاوت می گذارند؛ یعنی معتقدند که اگر صاحب کتاب (در اینجا شیخ صدوق) به صورت قطعی حدیثی را به یکی از معصومین نسبت داده باشد (مثل لفظ «قال» در این حدیث)، این حدیث را می پذیریم، اما اگر به صورت قطعی نسبت نداده باشد و الفاظی نظیر «قیل» یا «روی» استفاده کرده باشد، حدیث را نمی پذیریم. پس در اینجا که شیخ صدوق به صورت قطعی این حدیث را به پیامبر نسبت داده است، این حدیث را می پذیریم و از آن استفاده می کنیم. در هر صورت، غیر از روایتی که از پیامبر نقل شده، روایات دیگری نیز از باقی ائمه وجود دارد که برخی از آنها را نقل کردیم و در صحت استفاده از این لفظ توسط پیامبر و ائمه شکی وجود ندارد. نکته پنجم و پایانی: به نظر می رسد آیت الله جوادی در استفاده از این کلمه در پی به عاریت گرفتن مفهوم استعاری آن بوده اند و قصد داشته اند اوج بی غیرتی نسبت به وطن را با استفاده از این لفظ فقهی - که مربوط به امور شخصی است - نشان دهند و در این مدت نیز، اغلب کسانی به این مفهوم حساس شده اند، کسانی بوده اند که بی غیرتی و دیاثت آنان نسبت به وطن و همراهیشان با دشمنان کینه توز ملت ایران ثابت شده است. و اما سخنی با زینت الوزرای اصلاحات: اول: ای کاش اینگونه درباره فرمایش آقای جوادی آملی استدلال نمی کردید تا جهل شما نسبت به دین اسلام بر همگان نهفته باشد، اوج جهالت آنجایی است که به دنبال کلمه دیوث در منابع جاهلیت و سبع معلقات می گردید و اگر کلمه ای در این اشعار پیدا نکردید، بر اصل وجودی آن شبهه وارد می کنید. دوم: ای کاش شما در انتقاد از این عبارت پیشقدم نمی شدید، حال آنکه اگر ذره ای پژوهش کنیم متوجه نه تنها مهاجرانی، بلکه کسانی که کشورفروشی کردند، هم قطاران او و همگی از جریان اصلاحات هستند. سوم: آقای(!) مهاجرانی! شما که جیره خوار وهابیت هستید و از آنها برای خرج مدارج تحصیلی فرزندانتان کمک مالی اخذ می کنید، چرا از کلمه دیوث سیاسی هراس دارید؟ چهارم: ای کاش مهاجرانی در کنار انتقاد از آقای جوادی آملی، مصادیق کشور فروشی را معین می کرد و به جای کلمه دیوث، واژه ای را برای استفاده اهالی رسانه و پژوهش به کار می برد تا بدانیم اگر دلواپس منافع ملی و مرزهای کشور شدیم، برای کشورفروشی و کشورفروشان چه واژه ای به کار ببریم تا حق مطلب ادا شود؟ پنجم: ای کاش مهاجرانی با عذرخواهی در پیشگاه مردم ایران و به جای نشست و برخاست با وطن فروشان لندن نشین، دلواپس منافع کشور می شد که دلواپسی برای مردم ایران، هزار بار شرف دارد به کشورفروشی توسط جیره خواران وهابی، لندنی و آمریکایی. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/434871 -[1] http://mohajerani.maktuob.net/archives/2016/05/10/2040.php-[2] [3]- من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 444. [4]- الکافی، ج 5، ص 537. [5]- وسائل الشیعه، ج 12، ص 309. [6]- وسائل الشیعه، ج 20، ص 328.
یکشنبه ، ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خیبرآنلاین]
[مشاهده در: www.kheybaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها