زمانی كه مدافعان منافع ملي، به دشمنان و رسانه های خارجی پناه می برند!!

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
زمانی كه مدافعان منافع ملي، به دشمنان و رسانه های خارجی پناه می برند!!

يكي از انتقادات اصلي سه نامزد رقيب آقاي احمدي نژاد در انتخابات رياست جمهوري، به خصوص آقاي موسوي و دوستانشان اين بود كه چرا با ماجراجويي منافع ملي را زير سوال ميبرند، ولي هم اكنون مي بينيم كه ايشان با ماجراجويي كه از بي ظرفيتي باخت، يا توهم خود همه پنداري و يا اعتقاد عميق به خدشه در انتخاب اتكار را به جايي رسانده كه از دشمنان قسم خورده نظام استمداد مي طلب.يكي از انتقادات اصلي سه نامزد رقيب آقاي احمدي نژاد در انتخابات رياست جمهوري، به خصوص آقاي موسوي و دوستان شان اين بود كه چرا با ماجراجويي منافع ملي را زير سوال ميبرند، ولي هم اكنون مي بينيم كه ايشان با ماجراجويي كه از بي ظرفيتي باخت، يا توهم خود همه پنداري و يا اعتقاد عميق به خدشه در انتخابات آن هم بدون دلیل و مدرک، كار را به جايي رسانده كه از دشمنان قسم خورده نظام استمداد مي طلبد، اين مدعا براحتي با دقت در مصاحبه هايي كه با شبكه ها و رسانه هاي خارجي معارض و معاند می شود و همچنین استفاده از پلاكاردهايي كه با متن انگليسي به طور گسترده در تجمعات و تشنجات استفاده مي شود و تقاضاي كمك از دشمنان زخم خورده است، اثبات مي شود. اين كه از قبل با شعار انقلابي بودن و اين كه، انتخابات، قانون انتخابات، قانون اساسي، ولايت فقيه، اهميت منافع ملي، اهميت استقلال و عزت ايران را قبول داشته و با حدود 50000 نماينده بر عملكرد مجريان انتخابات نظارت داشته باشيد و نمايندگانتان آرا را تاييد كنند و ادعايي مستند و حتي غير مستند در زمان برگزاري انتخابات و پس از آن براي ارائه نداشته باشند، صرفا با اين شعار كه « راي من كجاست» چه چيزي اثبات می شود؟ پاسخ به اين سوال را هر كسي در ذهن خويش به گونه اي مي دهد كه نيازي براي واكاوي در خصوص همه آنها نمي بينیم. فعلا آنچه بيشتر از همه مهم به نظر می رشد، احساس ناراحتي از اين است كه، كساني كه نامحرم به اين انقلاب و مردم بوده اند و چشم به خاك، منابع، عزت و جان ما داشته اند و دارند، به خود اجازه داده اند كه در زندگي مدني ما سرك بكشند و ميدان داري نمايند. چگونه كسي كه با شعار منافع ملي وارد عرصه شده است، مي تواند حركتي را شروع و هدايت كند كه در طول مسير، اغتشاش گران، ضد انقلابيون، سلطنت طلبان، كشورهاي استعمارگر و زخم خورده از انقلاب و ملت ايران را باخود همراه بيند، وسوالي كه مطرح مي شود، اين است كه آيا علت اين همكاري در درك متقابل و صحيح از معني مشترك از منافع ملي ماست يا... ؟ آيا اين همراهي از قبل نيز بوده است؟ و اگر پاسخ مثبت است، از چه مقطعي؟ اينكه اين حمايت ها تا كجا ادامه خواهد يافت؟ و مهم تر اين كه آيا اين حاميان نيز همانند حاميان قدرتمند و ثروتمند داخلي، فقط براي كمك به منافع ملي ما آمده اند؟ و يا قصد قربة الی الله کرده اند؟! البته اين كه «هر كس بامن است من دست اورا مي فشارم»، شعار قبل از انتخابات آقاي موسوي بوده است كه در آن زمان ظاهرا به ويژه خواران، امتياز طلبان و نمكدان شكسته هاي نظام ختم مي شد و هم اكنون به آمريكا، انگليس، فرانسه و باقي دشمنان قسم خورده ملت انقلابي ايران نيز تسري يافته است. حال با تمام صف بندي هايي كه روز به روز شفاف تر مي شود، آيا اين آقايان فكرمي كنند با اجراي دوباره انتخابات آن هم با حضور و نظارت نمايندگان كشورهايی مانند انگليس و آمريكا و متحدان شان، راي ملت از آقاي احمدي نژاد برمي گردد؟ و يا نه، اگر اين بار با اختلاف بيشتري شكست خوردند دوباره انتخابات را زير سوال خواهند برد؟ و با توجه به امتحان تمام روشهاي مسالمت آميز!! اين بار به قيام مسلحانه دست خواهند زد؟! بهتراست به همان موضوع اصلي برگردیم و آن را با مثالي كه بيش از مثال به واقعيت نزديك است، توضيح بدهیم: كسي نمي تواند ادعا كند كه من در زندگي مشترك هيچ وقت به مشكل برنخورده ام، ولي آنچه مورد تفاهم همگان می باشد اين است كه، پس از حل مشكلات خانوادگي، خاطرات بد آن درگيري به مرور از خاطره ها پاك مي شود و حتي ممکن است به خاطرات شيرين مبدل شود، اما هنگامي كه نامحرمي غريبه، كه تاكنون چشم به نواميس آن خانواده داشته، خود را وارد آن زندگي مي كند، حتي پس از حل مشكل نيز، تلخي آن دخالت از خاطر نمي رود و هميشه مايه شرمساري كسي است كه موجب و مشوق اين دخالت شده، و اين شرمساري از آن روسياهي هایی است كه هميشه به ذغال بر پیشانی افراد خواهد ماند. /2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]