معاون وزير جهاد كشاورزي : از بياباني شدن بيش از ‪۵‬ميليون هكتار از عرصه‌هاي كشور جلوگيري شد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: معاون وزير جهاد كشاورزي : از بياباني شدن بيش از ‪۵‬ميليون هكتار از عرصه‌هاي كشور جلوگيري شد
به گزارش خبرنگار ايرنا، دكتر فرود شريفي روز شنبه در آستانه روز جهاني بيابانزدايي (‪ ۲۸‬خرداد ماه امسال) در گفت و گو با خبرنگاران افزود: اين موفقيت با اجراي عمليات تثبيت ماسه‌هاي روان و فعاليت‌هاي بيابانزدايي حاصل شده است.

به گفته وي، در اين مدت همچنين ‪ ۲‬ميليون و ‪ ۱۰۰‬هزار هكتار جنگل‌هاي دست كاشت بياباني و ‪ ۵۴‬پارك جنگلي به مساحت حدود شش هزار و ‪ ۱۶۶‬هكتار در مناطق بياباني ايجاد شده است.

وي اظهار داشت: با اقدام‌هاي صورت گرفته در ‪ ۴۰‬سال گذشته، ايران به عنوان يكي از كشورهاي موفق جهان در زمينه كنترل فرسايش بادي و
بيابانزدايي جايگاه خود را ارتقا داده است.

شريفي گفت: با اين وجود، هم اكنون در ايران حدود ‪ ۱۰۰‬ميليون هكتار از اراضي در معرض پديده بيابانزدايي قرار دارد كه از اين مساحت ‪ ۷۵‬ميليون هكتار در معرض فرسايش آبي، ‪ ۲۰‬ميليون هكتار در معرض فرسايش بادي و پنج ميليون هكتار در معرض ساير اشكال شيميايي و فيزيكي تخريب سرزمين همچون كاهش حاصلخيزي، شوري زايي و ... است.

وي با بيان آنكه از نظر قلمرو سرزمين‌هاي بياباني، از مجموع مساحت كشور ‪ ۴۳‬ميليون و ‪ ۷۰۰‬هزار هكتار شامل اكوسيستم بياباني است، افزود: ‪۳۲‬ ميليون هكتار از اين مساحت صرفا شامل پديده‌هاي بياباني فاقد پوشش گياهي است كه حدود ‪ ۲۰‬ميليون هكتار از اكوسيستم‌هاي بياباني تحت تاثير فرسايش بادي هستند و شش ميليون و ‪ ۴۰۰‬هزار هكتار از آن در محدوده مناطق تحت تاثير فرسايش بادي در ‪ ۱۸۳‬منطقه از ‪ ۸۲‬شهرستان و ‪ ۱۸‬استان جزو كانون‌هاي بحراني فرسايش بادي قلمداد مي‌شود.

رييس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري كشور سپس مجموع خسارات ناشي از فرسايش بادي و حوادث طبيعي ناشي از زلزله، سيل، خشكسالي و ... را سالانه ‪ ۱۰‬تريليون ريال اعلام كرد و گفت: برآورد مي‌شود از مجموع خسارات يادشده، ‪ ۴۰‬تا ‪ ۵۰‬درصد ناشي از فرسايش آبي و بادي باشد.

وي همچنين با اشاره به فرسايش سالانه ‪ ۲۵۰‬ميليون متر مكعب خاك در كشور و بوته كني و سرشاخه زني به ميزان سالانه ‪ ۱۰‬ميليون مترمكعب در عرصه‌هاي منابع طبيعي، تصريح كرد: در صورت تامين انرژي مورد نياز معادل با سوخت حاصل از بوته‌ها و سرشاخه ها، مي‌توان از تخريب بخشي از منابع طبيعي و بيابانزايي جلوگيري كرد.

اين مقام مسئول استفاده از انرژي‌هاي پاك، پايدار و ارزان همچون انرژي خورشيدي و بادي را ازجمله راهكارهاي تامين انرژي در كشور با توجه به محدوديت سوخت‌هاي فسيلي ياد كرد و گفت: براي جلوگيري از تخريب سرزمين و از بين رفتن پوشش گياهي، تفاهمنامه‌اي بين سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري كشور و سازمان انرژي‌هاي نو وابسته به وزارت نيرو تنظيم و در طول برنامه چهارم توسعه نسبت به استفاده از انرژي‌هاي يادشده در مناطق بحراني و روستايي كشور در دستور كار قرار گرفته است.

شريفي در ادامه با اشاره به شعار امسال روز جهاني بيابانزدايي با عنوان مقابله با تخريب سر زمين براي كشاورزي پايدار، اظهار داشت: براساس گزارش‌هاي سازمان‌هاي بين‌المللي يك ششم جمعيت، سه چهارم اراضي خشك و يك سوم خشكي‌هاي جهان به مساحت پنج ميليارد هكتار در ‪ ۱۱۰‬كشور جهان در معرض پديده بيابانزايي است.

به گفته وي، تهديد تخريب ‪ ۷۳‬درصد كل مراتع جهان به مساحت ‪ ۳/۳‬ميليارد هكتار، كاهش توان توليد خاك در ‪ ۴۷‬درصد مناطق خشك جهان، غير قابل استفاده شدن ‪ ۵۰‬تا ‪ ۷۰‬هزار كيلومتر مربع اراضي حاصلخيز در سال و افزون بر ‪۴۲‬ ميليارد دلار خسارت سالانه به محصولات كشاورزي همراه با اثار بسيار وسيع و گسترده اكولوژيكي، اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي بويژه فقر گسترده و تخريب منابع پايه فقط بخشي از آثار و پيامدهاي جهاني پديده بيابانزايي محسوب مي‌شود.

وي گفت: در ايران بويژه به دليل تعدد، گستردگي و پيچيدگي عوامل محيطي و انساني بيابانزا، اين پديده همچون ابعاد بين‌المللي واحد پيامدهاي وسيع اكولوژيكي، اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي است.

شريفي از هجوم ماسه‌هاي روان و خسارت ناشي از آن به كانون‌هاي جمعيتي، زيربنايي، صنعتي و اراضي كشاورزي، كاهش حاصلخيزي و توان توليد اراضي زراعي و عرصه‌هاي منابع طبيعي، تشديد شوريزايي و زهدار شدن اراضي، كاهش كمي و كيفي آب‌هاي زيرزميني، افزايش حساسيت اراضي به فرسايش، افزايش سيلخيزي، تشديد آلودگي‌هاي زيست محيطي، كاهش تنوع زيستي، تشديد پديده‌هاي فقر، مهاجرت، بيكاري، هدر رفت منابع پايه شامل آب، خاك و پوشش گياهي، ناپايداري نظام توليد و تهديد منابع معيشت و در مجموع ناپايداري اكولوژيكي، اجتماعي، اقتصادي و زيستي به عنوان آثار سوء اين پديده در ايران نام برد.

وي با بيان آنكه پديده بيابانزايي يك مقوله ملي، فرابخشي و حتي بين المللي است و مهار و كنترل آن در ظرف وظايف يك سازمان يا يك وزارتخانه نمي گنجد، افزود: مهمترين چالش، فقدان مديريت هماهنگ كنترل عوامل انساني بيابانزا است كه بايد با قانونمند شدن الزام رعايت شاخص‌ها و معيارهاي بيابانزايي توسط تمام دستگاه‌هاي دولتي و غير دولتي و بهره برداران در تمام طرحها و برنامه‌ها عينيت يابد.

رييس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري كشور همچنين كمبود دستاوردهاي تحقيقاتي در زمينه اقتصادي‌ترين ، سريعترين و موثرترين راه‌هاي كنترل پديده بيابيابانزايي در مناطق مختلف اكولوژيك بويژه با مشاركت جوامع محلي ، بهره برداران، مرتعداران، كشاورزان، دامداران و ...، تامين اعتبارات مورد نياز و نيز لزوم مديريت هماهنگ بخش‌هاي تحقيق، آموزش، ترويج و اجرا را از ديگر چالش‌هاي پيش روي كشور در كنترل پديده بيابانزايي دانست.
شنبه 25 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]