تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867999092
روز پدری فرزندان شهدا پدر...درد میکند
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: روز پدری فرزندان شهدا پدر...درد میکند
ما فرزندان شهدا به واسطه خون پدران مان با هم خواهر و برادر خونی هستیم.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یادداشتی که فرزندان شهدا به مناسبت میلاد حضرت علی (ع) برای پدرانشان نوشتند.
قد کشیده‌ام پدر، مثل ساقه‌ای که از شکاف سنگی بیرون بزند. همه نگاه‌ها را خرد کردم، حرف‌ها را، طعنه‌ها را.
من تمام سنگ‌های محکم روی سرم را شکافتم تا قد بکشم. آنقدر بزرگ شده‌ام که مادر می‌گفت چهره‌ام برایش آشناست، می‌گفت انگار یک جای تاریخ، پای یک درخت مرا دیده است.
پدر، حالا بعد از این همه سال زیر دردهای مادرم بزرگ شده‌ام، روی شانه های مادرم گریه کردم و در سایه نگاهش پدر، مادر، کارمند، دکتر، مهندس، معلم و از همه مهمتر آبدیده شدم.
میبینی؟ این همه سال که نبودی چقدر قد کشیده ام و حالا که توی خانه ام ایستاده ام چقدر پدر-مادر شدن به من می آید، لباس تدریس به من می آید، لباس تحصیل به من می آید، لباس کار به من می آید، اما این خانه چطور به من می آید وقتی تو به خانه نمی آیی؟
پدر، جای تمام دست های ترحمی که سرم را لمس کرده اند درد می کند، جای تمام نگاه ها، جای تمام طعنه ها، پدر! حتی جای کاغذ کادوهای پاره ای که فردا دور ریخته می شوند درد می کند، جای قاب عکس ات روی دیوار، جای خالی چشم هایت روی صورتم، حتی جای حرف های پشت سرت درد می کند، پدر! تمام زندگی ام درد می کند...
حالا، برای بوسیدن ات ای سنگ صبور، تنها باید سجده کرد، حتی قاب لباس هایت هم بوی سنگ مزارت را نمی دهند. روزت مبارک پدرم
پی نوشت:
ما فرزندان شهدا به واسطه خون پدران مان با هم خواهر و برادر خونی هستیم، این خانواده از هم نخواهد گسست، ان شاءالله
۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها