واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: تغییر مدیران خلاق خانههای مد چه تاثیری بر صنعت مد دارد؟
حضور کوتاهمدت طراحان خلاق در برندهای بزرگ توجه نشریات مد را به خود جلب کرده است. سرویس مد و لباس هنرآنلاین: صنعت مد در چند ماه اخیر شاهد تغییرات ناگهانی بوده است. خروج هدی اسلیمن از ایو سن لوران، الکساندر وانگ از بلنسیاگا، راف سیمونز از دیور و آلبرت الباز از لانوین، توجه بسیاری از علاقهمندان مد را به خود جلب کرده است.
آفتاب : در فرهنگ اینترنتی پر شتاب امروز، همه چیز سریعتر اتفاق میافتد. بسیاری از مردم دیدن کلیپهای اینترنتی را به 90 دقیقه نشستن در سینما ترجیح میدهند. به جای آلبومهای موسیقی، تکآهنگها هستند که در صنعت موسیقی اهمیت پیدا میکنند. شرکتهای رسانهای پیر و جوان در حال ساخت تیم تحریریه برای ایجاد محتوایی هستند که به معنای واقعی کلمه، به سرعت از بین میرود.
در مد، همانند هالیوود و صنعت موسیقی، سوابق مهم است. وانگ و سیمونز را با هیچ معیاری نمیتوان شکست خورده دانست. با وجود انتقادهای مداوم، اسلیمن در رتبه بالایی از بازی خود قرار داشت و موفقیت سن لوران در تولید و فروش لباسهای پوشیدنی، به جای لباس مفهومی، باعث شد که سایر برندهای همطراز نیز این روند را بپذیرند.
هیچ کدام از این طراحان دلیل روشنی برای ترک کار خود و یا هدفی برای آینده کاری خود اعلام نکردند، اما آنچه روشن است این است که شناخته شدهترین و بهترین افراد این کار، و از سوی دیگر شرکتهایی که آنها را استخدام کردند، در حال حرکت از توافقات بلندمدت به سوی همکاریهای کوتاهمدت هستند و این نمیتواند برای کسب و کار مد خوب باشد. این در حالی است که پیش از این طراحان مد سابقه همکاری طولانی مدت با خانههای مد داشتند و به عنوان مثال حضور جان گالیانو در دیور 14 سال به طول انجامید.
خروج مدیران خلاق از خانههای مد و آمدن چند طراح موقت به جای آنها تا زمانی که مدیران برند نام مدیر خلاق جدید را اعلام کنند، میتواند مشکلساز باشد، چون ادامه دادن موفقیت یک طراح شناخته شده کار آسانی نیست.
این قراردادهای کوتاه مدت ویراستاران مد را هم مجبور میکند در فرمول خود تجدید نظر کنند. چرا آنها باید برای قطعه جدید یک طراح شعار دهند و سر وصدا به پا کنند وقتی که ممکن است طراح کمی بعد از ارائه اثرش کار خود را ترک کند؟
نویسندگان مد و نشریات به یک چیز عقیده دارند: مهمترین جنبه این موضوع، حالا و همیشه مشتریان خواهند بود. پس هر گونه تغییر در چشم انداز یک طراح باید مدیران برند یا فروشگاههای بزرگی که به او وابسته هستند را نگران کند، به ویژه زمانی که مشتریان به توانایی خاص طراح اعتماد دارند و در انتظار خروجی جدیدی از او هستند.
در عمل نیز این نوع از تغییرات پرسنل بسیار پرهزینه هستند. طراحانی مانند اسلیمن و وانگ این توانایی را داشتند که علاوه بر بهروز رسانی آرم خانه مدهای ایوسن لورن و بلنسیاگا، مدل فروشگاهها را هم از بالا تا پایین تغییر دهند. اما آیا طراحان جدید هم چنین شانسی خواهند داشت؟
اگر این تحولات سریع مدام رخ دهد، فقط مجلات نیستند که باید فرمول خود را تغییر دهند بلکه خانههای مد نیز برخورد دیگری با مدیران طراحی خواهند داشت.
به گزارش هنرآنلاین، به نظر میرسد بسیاری از برندهای بزرگ با استدلال اینکه در طول سالها هزینه زیادی برای راهاندازی یک نام تجاری صرف کردهاند در برابر ایدههای غولهای بزرگ طراحی مقاومت میکنند. شاید همین موضوع طراحان را وادار کند روی کار خود سرمایهگذاری کنند و به جای کارکردن در خانههای مد به ارث رسیده، بخواهند برندی با نام خود داشته باشند.
تاریخ انتشار: ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۴:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]