واضح آرشیو وب فارسی:نی زار:
آیا کنگره ملی شعر سیستان حذف می شود؟ / در اقلیم دفن کردن شعر سودی نخواهد داشت / لزوم توجه و واکنش آنانی که دل در گرو ادبیات دارند
نی زار : این روزها فرهنگ و هنر، در سیستان و بلوچستان حال خوشی ندارد ، متولیان فرهنگی به ویژه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آنچنان که باید، گره گشای انسداد مبادی موثر در انجماد فرهنگی نیست و هر دم از این باغ بری می رسد! کنگره ملی شعر سیستان با پیشینه ای […]
نی زار : این روزها فرهنگ و هنر، در سیستان و بلوچستان حال خوشی ندارد ، متولیان فرهنگی به ویژه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آنچنان که باید، گره گشای انسداد مبادی موثر در انجماد فرهنگی نیست و هر دم از این باغ بری می رسد! کنگره ملی شعر سیستان با پیشینه ای سترگ،آن هم در سکوتی رقت بار در حال حذف شدن است تا خاطرات شیرینی که به سببب برگزاری آن در دو دهه اخیر، در یاد ها مانده، گرد فراموشی به خود بگیرد . آن هم کنگره ای که نزدیک به ۲۵ سال قدمت دارد و آنگونه که آگاهان می دانند دارای تقویم برگزاری سالانه بوده است و در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ثبت رسیده است . این کنگره در سالهای نخست دهه هفتاد (۱۳۷۰) ، آن هنگام که سیستان حتا از نعمت هتل و مسافرخانه نیز بی بهره بودبا نام “دری به خانه ی نیمروز”و با اسکان و پذیرایی بیش از صد شاعر کشوری و بین المللی در خانه های های مردم، برگزار می شد . شاعران مطرح ملی بر سفره های سیستانیان می نشستند و شعر اجتماعی محور اصلی این کنگره بود ، در آن روزها کنگره ملی شعر سیستان جزء نخستین رویدادهای شعری کشوری بود که با موضوع آزاد و اجتماعی برگزار می شد واز همین روی همه ساله مخاطبین خاص خود را داشت و شعر ها بیشتر حرف مردم بود . این شاعران ملی به سیستان می آمدند ، با مردم سخن می گفتند، به روستا ها می رفتند و پس از آنکه کنگره نیز به پایان می رسید انبوهی از فرهنگ غنی این دیار در شعرهای آنان به یادگار می ماند تا این شعرها، سفرای فرهنگی مکتوبی شوند برای اشاعه داشته هایی که قدمتی به درازای تاریخ دارد . به زعم بسیاری ، یکی از موثر ترین کنگره های شعری که در کشور برگزار می شد همین کنگره ملی شعر سیستان بود . شاعران طراز اولی همچون مشفق کاشانی ،محمدعلی بهمنی ،علیرضا قزوه،محمود شاهرخی،حمید سبزواری ،لاهوتی،دیبا(یار استاد شهریار) و…در کنار شاعران برجسته ای از کشورهای تاجیکستان،افغانستان عراق و دیگر کشورها در سال های متمادی محفل آرای این آیین بودند . شب های شعر سیستان با عنوان دری به خانه ی نیمروز در سال های ۸۳ یا ۸۴ عنوان کنگره ملی به خود گرفت و همواره سیستان موضوعی ثابت برای این کنگره بوده است . آنچه این رویداد ادبی را متمایز می کند این است که بسیاری از شاعران کشور با این رویداد بیگانه نیستند و حتا آن را به همین نام می شناسند ، آنانی که به دیدار دوستی شاعر در اقصی نقاط کشور رفته اند تصدیق خواهند کرد که بازآوری خاطرات این کنگره همواره یکی از موضوعات مورد بحث آنان بوده است . (نمونه اش را با جست و جویی ساده در وبلاگ های شاعران بسیاری می توان پیدا کرد ) حال چه شده است که متولیان فرهنگی با چنین رویدادی با دیده ی حذف می نگرند و درپی برگزاری کنگره استانی شعر سیستان وبلوچستان هستند ! آنانی که دل در گرو اعتلای فرهنگ دارند می دانند که آرام آرام ، شعر را محدود کردن و آن را از حالت کشوری به استانی تبدیل نمودن و به نوعی در اقلیم دفن کردن آن هیچ ره آورد و سودی برای ما نخواهد داشت . برهیچ کسی پوشیده نیست که کنگره بین المللی شعر هامون مبدا ایجاد حساسیت ها برای هامون تب دار بود چرا که شعر می تواند برانگیزانه باشد و ماجراهایی که پس از آن اتفاق افتاد و مجال پرداختن به آن نیست . مسئولان امر اگر می خواهند به فرهنگ ما و خرده فرهنگ های ما کمک کنند و این نام را بلند آوازه کنند بایستی از فاکتورهایی به نام شعر استفاده کنند . اینکه چرا این کنگره ملی حذف شده و به جای آن کنگره استانی شعر سیستان و بلوچستان در چابهار برگزار می شود به هیچ عنوان مورد بحث نیست ، چرا که بسیاری از شاعران استان بر این باورند که هم کنگره ملی شعر سیستان بایستی برگزار شود و هم کنگره ملی شعر بلوچستان بدان جهت که شاعران ارجمند و توانای بلوچ مان نیز از این حق برخوردارند . اما با این شیوه هم شعر بلوچستان زوال پذیر می شود و هم شعر سیستان! مگر غیر این است که همینک سه الی چهار دفعه آن هم با عناوین مختلف جلسات و کنگره های شعر استانی بدون هیاهو برگزار می شود ! خارج کردن کنگره ملی شعر سیستان از روال معمول به حکم کمبود اعتبارات مالی و حذف اندک فضای موجود برای ارتباط شاعران بومی با شاعران کشوری نتیجه ای جز سنگواره شدن ادبیات بر جای نخواهد گذاشت اگرچه به گوش می رسد که جشنواره های استانی سایر رشته های هنری را نیز قرار است به صورت یکجا برگزار کنند! کنگره ملی شعر سیستان که در هر دوره برگزاری اش میزبان هموندان گرانسنگ بلوچ بود حذف می شود ، تا کنگره ای استانی برگزار شود که به دلیل بایسته های فرهنگی ، قومی و مذهبی خاص این استان و آن هم با دید سیاسی ، کسانی حائز رتبه های نخست این کنگره جدید شوند که داوران آن به حکم همان باید ها ونباید های شمال و جنوب ، مساوات را در اعلام رتبه ها رعایت کنند! همانگونه که پیش تر نیز گفته شد ما هم خواهان برقراری کنگره ملی شعر سیستان به سبک و سیاق قبلی اش هستیم و هم اینکه متقاضی برگزاری چنین کنگره ای برای بلوچستان! برگزاری این کنگره، اعتباری به اندازه یکی از سفره های شامی که انداخته می شود طلب می کند (!) بگذریم که در خانه اگر کس است ….!؟ اگرچه امیدی نیست، اما از همه ی آنانی که دل در گرو ادبیات این سامان دارند تقاضا می کنم نسبت به این موضوع بی تفاوت نباشند . داود صیاد – شامگاه دوشنبه ۲۳ فروردین – زاهدان
داود صیاد
۲۳ فرو, ۱۳۹۵ - ۲۰:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نی زار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]