تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805322451
چرا فرزند امام هادی(ع) به نام جعفرکذاب معروف شد؟
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: تربیت فرزند یک امر نسبی است، یعنی بخشی از آن مربوط به والدین، بخشی مربوط به جامعه و بخشی دیگر مربوط به اختیار و انتخاب خود فرزند است.به گزارش ایگاه خبری انصارحزب الله، یکی از پرسش هایی که مطرح می شود این است که چرا فرزند امام هادی(ع) به نام جعفر کذاب معروف شد و برخلاف سیره تربیتی امام معصوم گام برداشت؟ پاسخ: تربیت فرزند یک امر نسبی است، یعنی بخشی از آن مربوط به والدین، بخشی مربوط به جامعه و بخشی دیگر مربوط به اختیار و انتخاب خود فرزند است. توانایی والدین هر قدر بالا باشد تا خود فرزند پذیرش آن را نداشته باشد و نخواهد، تربیت امکان پذیر نیست. از این رو چنانچه فرزندی - اگرچه والدین او توانمندترین افراد در امر تربیت باشند (مثل حضرت آدم، نوح و امام هادی(ع)) پذیرای تعالیم مربی نبوده و تربیت پذیر نباشد، تربیت و تعلیم الهی در آن فرزند اثرگذار نخواهد بود. بنابراین اگر بین انبیا و ائمه معصومین و صالحان دیده می شود که فرزندانی ناصالح دارند، ناصالح بودن فرزندان آنها اشکالی در توانایی والدین به وجود نمی آورد، بلکه اشکال متوجه قابلیت خود فرزندان است. از منظری دیگر انسان به عنوان موجودی مختار در بستر خانواده و جامعه بزرگ می شود و خود تصمیمات اصلی زندگی اش را می گیرد. تربیت، محیط و خانواده همه و همه در تصمیمات و اختیار انسان تاثیر گذار هستند ولی این گونه نیست که علت تامه برای تصمیمات فرد باشند بلکه بیشتر به عنوان زمینه ساز این تصمیمات هستند. پس کسی که در یک خانواده خوب با تربیت عالی واقع شده است می تواند صالح زندگی کند و می تواند ناصالح باشد این بستگی به اختیار و اراده او دارد. البته خانواده خوب بستر و زمینه خوب و صالح شدن بیشتر فرزندان را فراهم می آورد، و برعکس. خدا به این حقیقت در آیه 14 سوره آل عمران اشاره می فرماید: «تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ» «خداوند زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد». همین تفسیر در روایتى از پیامبر اسلام (ص) به ما رسیده است چنانکه از سلمان فارسى نقل شده که رسول خدا (ص) در تفسیر آیه: «تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ ...»، فرمود: یعنى مؤمن را از صلب کافر و کافر را از صلب مؤمن خارج مى سازد. (المیزان، ج 3، ص 143) اما باید دانست که ائمه(ع) به جهت آگاهی کامل به تمام جوانب مسائل تربیتی و رعایت دقیق آنها در مورد فرزندان خود، انسان های صالحی را تحویل جامعه اسلامی دادند که در طول تاریخ جوامع اسلامی بهره های فراوانی از وجود این افراد بردند و هر کدام منشأ خدمات زیادی بودند و حتی امروزه نیز بارگاه و مرقدشان محلی برای جذب قلوب بسیاری از مردم بسوی دین و معنویت است. اما نکته مهم این است که تربیت صحیح به معنای سلب اختیار و جبر نیست. یعنی حتی برای کسی که در نهایت تربیت صحیح قرار گرفته، هر لحظه ممکن است در اثر عدم مراقبت و رعایت مسائل تربیتی و بروز عوامل انحراف، به سوی فساد کشیده شود. پس هر چند ائمه علیهم السلام و انبیای الهی فرزندان خود را تربیت صحیح نموده اند، ولی ممکن است بعضی از فرزندان در اثر حسادت یا حب جاه و مقام و یا همنشینی با افراد ناباب، دچار انحراف گردند. منبع: کیهان
یکشنبه ، ۲۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها