تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871568324
محمد قاسم خان والى (در گذشتۀ 1288 قمرى) پسر دوستعلى خان معیرالممالک، پدر آن دو از آن رجال عصر ناصرى و وزیر مختار ایران در پطرزبورغ بود. علیخان در 1271 به نزد پدر رفت ، و در آنجا در زبان فرانسه و فن عکاسى تحصیل کرد . محمد قاسم خان بعد از پایان مأموریت ، به اتفاق فرزندان سفرى بیشتر شهرهاى اروپا کرد ، و محمد خان را براى تحصیلات نظامى در پاریس گذاشت ، و خود با على خان به تهران بازگشت. على خان عنوان پیشخدمت خاصۀ حضور همایونى یافت ، و دختر میرزا مسعود خان وزیر امور خارجه را به زنى گرفت، و در سایۀ تحصیلاتی که کرده بود و اعتبار نسبى و سببى خود مورد عنایت شاهى بود، و مدتى نیابت حکومت گیلان را داشت. آنگاه به آذربایجان رفت و مورد توجه مظفرالدین میرزا ولیعهد ، و حسنعلی خان امیر نظام پیشکار او قرار گرفت ، و حکومت مراغه و ارومى را یافت. در زمستان 1299 که على خان حکومت ارومى را داشت ، بعد از پایان فتنۀ شیخ عبدالله و مرگ محمد رحیم خان علاءالدوله، حکومت خوى و سلماس و ارومى ضمیمۀ ساوجبلاغ شد و با لقب امیر نظامى به حسنعلى خان گروسى داده شد. به پیشنهاد امیر نظام و تصویب ناصرالدین شاه،على خان به حکومت خوى و سلماس انتخاب و در 14 نوروز( آواخر جمادى الاول 1300) وارد خوى گردید. على خان که در خوى به «خان حاکم» معروف بود، سه سال به استقلال حکومت کرد. در این مدت عکس هایى از بناها و مناظر خوى گرفته و اقدامات مهم آن سه سال خود را ثبت کرده است که خلاصۀ آن را مى آوریم. در سال اول حکومت، عمارات دیوانى خوى را که مشرف به خرابى بود ، تعمیر و کوچه هاى عریض و وسیع خوى را سنگفرش کرد. در سال دوم دستور رفع اشکالات راسته بازار خوى را داد . این بازار در دورۀ احمد خان دنبلى در کمال شکوه و استحکام ساخته شده بود، اما متدرجاً صاحبان طمعکار دکانها از هر دو سوى سکوها جلو آورده، و قفسه ها و جرزها ساخته بودند و بازار به نحوى تنگ شده بود که دو بار قاطر و شتر به اشکال از کنار هم مى گذشتند. به دستور حاکم سکو ها و قفسه ها را خراب کردند، و همان ارازۀ سنگى قدیم را ملاک قرار دادند. او در این اقدام از پذیرفتن دو هزار تومان «تعارف» که پیشه وران و صاحبان دکانها پیشنهاد مى کردند خوددارى نمود، و موجبات آسایش مترددین و زیبایی شهر را فراهم آورد. و نیز چون در زمین لرزه ها قسمتهایی از طاق بازار ریخته، و به جاى آنها سقف تیر پوش ساخته شده بود، آنهمه را طاقى کرد. آنگاه سراسر نواحى کوهستانى مرز عثمانى را ، از چهریق تا اواجق و چالدران بازدید کرد. سوارۀ سیستانى را که به ریاست حسن خان پسر عباسقلى خان ایلخانى سیستانى مأمور حفاظت چهریق بودند تشویق نمود، و حفاظت قطور را به سوارۀ پاشا خان سرتیپ آیرملو که به شایستگى و درستکارى معروف بود سپرد. على خان که خود تحصیل کردۀ اروپا بود، و در سالهاى حکومتى در ارومى آموزشگاههاى میسیونهاى مذهبى خارجیها را دیده بود، به فرهنگ توجه داشت.مدرسه اى براى تدریس زبان فرانسه و هندسه و مشق نظامى به ریاست و معلمى لطفعلى خان سرهنگ پسر تقى خان سرتیپ تشکیل داد. در آن مدرسه ، جمعى از فرزندان اعیان خوى با قاسم خان پسر حاکم درس مى خواندند. برنامۀ آنان چنین بود که هر روز صبح یک ساعت و نیم در باغ حکومتى که وسایل ژیمناستیک در آن آماده شده بود، ورزش مى کردند. سپس تا دو ساعت به غروب مانده، در مدرسه زبان و هندسه و دزوس دیگر مى آموختند، و عصر ها در میدان توپخانه مشغول مشق سربازى مى شدند. على خان در یادداشتهاى خود اطلاعات سودمندى از حوزۀ حکومت خود نوشته که خلاصه ای از آنها را در اینجا مى آوریم: «موافق تعدادى که به حکم دیوان در 1303 شده، نفوس خوى و سلماس و محلات و محالات 000/80 نفر بوده ، ولى مسلماً بیشتر است. زیرا مردم از ترس اضافه مالیاتى و سربازى نفوس را کمتر قلمداد کرده اند. پنبۀ خوى مهمترین صادرات و بعد از آن حبوبات است. شهر خوى اگر چه کوچک است ولى به سبب پهناى کوچه ها و وجود آبهاى جارى در آنها و درختان بید اطراف آنها، صفاى آن از جمیع شهرهاى ایران بیشتر است. در داخل قلعه متجاوز از دو هزار خانوار ساکن اند. سکنۀ محلات بیرون شهر قریب به سى هزار نفر است.» حکومت على خان، با آنکه مورد رضایت مردم شهر و پادشاه عصر بود، سه سال پیش نپایید. منبع : تاریخ خوی تالیف مرحوم دکتر محمد امین ریاحی
واضح آرشیو وب فارسی:خوی آنلاین: از نوروز سال 1300 تا آخر سال 1308 قمرى (به استثناى یک سال در آن میان) دو برادر فرهیخته و دل آگاه على خان (متولد 1262) و محمد خان (متولد 1260) از خاندان معیرالممالک در خوى حکومت داشتند، و آخرین حکمرانان شایستۀ خوى بودند.محمد قاسم خان والى (در گذشتۀ 1288 قمرى) پسر دوستعلى خان معیرالممالک، پدر آن دو از آن رجال عصر ناصرى و وزیر مختار ایران در پطرزبورغ بود. علیخان در 1271 به نزد پدر رفت ، و در آنجا در زبان فرانسه و فن عکاسى تحصیل کرد . محمد قاسم خان بعد از پایان مأموریت ، به اتفاق فرزندان سفرى بیشتر شهرهاى اروپا کرد ، و محمد خان را براى تحصیلات نظامى در پاریس گذاشت ، و خود با على خان به تهران بازگشت. على خان عنوان پیشخدمت خاصۀ حضور همایونى یافت ، و دختر میرزا مسعود خان وزیر امور خارجه را به زنى گرفت، و در سایۀ تحصیلاتی که کرده بود و اعتبار نسبى و سببى خود مورد عنایت شاهى بود، و مدتى نیابت حکومت گیلان را داشت. آنگاه به آذربایجان رفت و مورد توجه مظفرالدین میرزا ولیعهد ، و حسنعلی خان امیر نظام پیشکار او قرار گرفت ، و حکومت مراغه و ارومى را یافت. در زمستان 1299 که على خان حکومت ارومى را داشت ، بعد از پایان فتنۀ شیخ عبدالله و مرگ محمد رحیم خان علاءالدوله، حکومت خوى و سلماس و ارومى ضمیمۀ ساوجبلاغ شد و با لقب امیر نظامى به حسنعلى خان گروسى داده شد. به پیشنهاد امیر نظام و تصویب ناصرالدین شاه،على خان به حکومت خوى و سلماس انتخاب و در 14 نوروز( آواخر جمادى الاول 1300) وارد خوى گردید. على خان که در خوى به «خان حاکم» معروف بود، سه سال به استقلال حکومت کرد. در این مدت عکس هایى از بناها و مناظر خوى گرفته و اقدامات مهم آن سه سال خود را ثبت کرده است که خلاصۀ آن را مى آوریم. در سال اول حکومت، عمارات دیوانى خوى را که مشرف به خرابى بود ، تعمیر و کوچه هاى عریض و وسیع خوى را سنگفرش کرد. در سال دوم دستور رفع اشکالات راسته بازار خوى را داد . این بازار در دورۀ احمد خان دنبلى در کمال شکوه و استحکام ساخته شده بود، اما متدرجاً صاحبان طمعکار دکانها از هر دو سوى سکوها جلو آورده، و قفسه ها و جرزها ساخته بودند و بازار به نحوى تنگ شده بود که دو بار قاطر و شتر به اشکال از کنار هم مى گذشتند. به دستور حاکم سکو ها و قفسه ها را خراب کردند، و همان ارازۀ سنگى قدیم را ملاک قرار دادند. او در این اقدام از پذیرفتن دو هزار تومان «تعارف» که پیشه وران و صاحبان دکانها پیشنهاد مى کردند خوددارى نمود، و موجبات آسایش مترددین و زیبایی شهر را فراهم آورد. و نیز چون در زمین لرزه ها قسمتهایی از طاق بازار ریخته، و به جاى آنها سقف تیر پوش ساخته شده بود، آنهمه را طاقى کرد. آنگاه سراسر نواحى کوهستانى مرز عثمانى را ، از چهریق تا اواجق و چالدران بازدید کرد. سوارۀ سیستانى را که به ریاست حسن خان پسر عباسقلى خان ایلخانى سیستانى مأمور حفاظت چهریق بودند تشویق نمود، و حفاظت قطور را به سوارۀ پاشا خان سرتیپ آیرملو که به شایستگى و درستکارى معروف بود سپرد. على خان که خود تحصیل کردۀ اروپا بود، و در سالهاى حکومتى در ارومى آموزشگاههاى میسیونهاى مذهبى خارجیها را دیده بود، به فرهنگ توجه داشت.مدرسه اى براى تدریس زبان فرانسه و هندسه و مشق نظامى به ریاست و معلمى لطفعلى خان سرهنگ پسر تقى خان سرتیپ تشکیل داد. در آن مدرسه ، جمعى از فرزندان اعیان خوى با قاسم خان پسر حاکم درس مى خواندند. برنامۀ آنان چنین بود که هر روز صبح یک ساعت و نیم در باغ حکومتى که وسایل ژیمناستیک در آن آماده شده بود، ورزش مى کردند. سپس تا دو ساعت به غروب مانده، در مدرسه زبان و هندسه و دزوس دیگر مى آموختند، و عصر ها در میدان توپخانه مشغول مشق سربازى مى شدند. على خان در یادداشتهاى خود اطلاعات سودمندى از حوزۀ حکومت خود نوشته که خلاصه ای از آنها را در اینجا مى آوریم: «موافق تعدادى که به حکم دیوان در 1303 شده، نفوس خوى و سلماس و محلات و محالات 000/80 نفر بوده ، ولى مسلماً بیشتر است. زیرا مردم از ترس اضافه مالیاتى و سربازى نفوس را کمتر قلمداد کرده اند. پنبۀ خوى مهمترین صادرات و بعد از آن حبوبات است. شهر خوى اگر چه کوچک است ولى به سبب پهناى کوچه ها و وجود آبهاى جارى در آنها و درختان بید اطراف آنها، صفاى آن از جمیع شهرهاى ایران بیشتر است. در داخل قلعه متجاوز از دو هزار خانوار ساکن اند. سکنۀ محلات بیرون شهر قریب به سى هزار نفر است.» حکومت على خان، با آنکه مورد رضایت مردم شهر و پادشاه عصر بود، سه سال پیش نپایید. منبع : تاریخ خوی تالیف مرحوم دکتر محمد امین ریاحی
سه شنبه ، ۱۰فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خوی آنلاین]
[مشاهده در: www.khoyonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 210]
-
گوناگون
پربازدیدترینها