واضح آرشیو وب فارسی:مازند مجلس: مازندمجلس: سوالی که ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده این است که چرا پس از افشاگری "اسناد پاناما" نام شخصیتها و مقامات آمریکایی در این اسناد دیده نمی شود.مازندمجلس : به گزارش نامه نیوز به نقل از دویچه وله، درپی افشاگری اسناد پاناما نام بسیاری از مقامات برجسته غربی به عنوان شخصیتهایی که به دنبال پولشویی و فرار مالیاتی بودند بر سر زبانها افتاد اما نکته جالب و درعین حال عجیب این بود که شرکتها و شخصیتهای آمریکایی در این آمار جایی نداشتند و یا حضور آنها بسیار کمرنگ بود. اینکه چه دلیلی می تواند عامل عدم حضور شخصیتهای آمریکایی در این لیست باشد ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است. برای بسیاری هم البته این سوال مطرح شده که وقتی خود اوباما هم به رواج پدیده پولشویی و فرار مالیاتی در میان شهروندان و شرکت های آمریکایی اذعان می کند، چرا به راستی نامی از شهروندان، مقام ها یا شرکت های آمریکایی در اسناد پاناما نیست. پاسخ ساده به این سوال این است که آمریکایی ها خود در درون کشور "بهشت های مالیاتی" کافی برای فرار از مالیات دارند و نیاز به استفاده از امکاناتی مانند امکانات پاناما ندارند. ابتکار آمریکا در چارچوب مذاکرات گروه 8 (هشت کشور عمده صنعتی جهان) و گروه 20 (بیست کشور عمده صنعتی جهان) به تدوین قراردادی منجر شده که دستکم 100 کشور آن را امضا کرده اند و در آن مقید به تبادل اطلاعات در باره حساب های بانکی و وضعیت ثروت و مسائل مالیاتی شهروندان خود در برابر کشورهای دیگر شده اند. البته معدود کشورهایی هم این قرارداد را امضا نکرده اند، از جمله خود آمریکا. این نیز هست که برخی از ایالات آمریکا خود نوعی بهشت مالیاتی بدل شده اند. بنا بر داده های شبکه عدالت مالیاتی (Tax Justice Network) در حال حاضر آمریکا در میان مناطقی که به بهشت مالیاتی معروف شده اند پس از سوئیس و هنگ کنگ در مقام سوم ایستاده است. در این رابطه بیش از همه از ایالت دلاور، موفق ترین ایالت آمریکا به لحاظ اقتصادی، یاد می شود که از قوانین اقتصادی بسیار آزادی تبعیت می کند. همین باعث شده که بخشی بزرگی از شرکت های آمریکایی خود را در این ایالت ثبت کنند. به این ترتیب ایالتی که 900 هزار جمعیت دارد مقر صدها هزار شرکت صوری است و عملا گریزگاه مناسبی برای تعهدات مالیاتی است. بسیاری از شرکت ها و افراد برای پرداخت مالیات کمتر شرکت ها و فعالیت های تجاری خود را به گریزگاه های مالیاتی منتقل می کنند. این کار لزوما غیرقانونی نیست، اما قوانین موجود در این گریزگاه ها امکان پنهان کاری و پول شویی را برای عده ای فراهم می کند. ایالت هایی مانند داکوتای جنوبی، وایومینگ و نوادا هم وضعیتی مشابه دلاور دارند و از قوانین سفت و سخت در باره حفاظت از اسرار بانکی تبعیت می کنند. این امر باعث شده که میلیاردها ثروت و سرمایه به سوی این ایالات روان شود. به ویژه در نوادا نه اجباری وجود دارد که منشا سرمایه اولیه ذکر شود، نه حسابداری روزانه و ثبت معاملات و فعل و انفعالات مالی برای شرکت ها اجباری است و نه کنترل های مالیاتی در کار است. وجود بهشت های مالیاتی در آمریکا سبب شده که فشارهای این کشور بر سایر کشورها برای تبادل اطلاعات در زمینه ثروت و موقعیت مالیاتی شهروندان با انتقاد و سوءظن هایی روبرو باشد. هسته اصلی انتقاد این است که فشارهای آمریکا عملا باعث می شود که صاحبان ثروت برای فرار از مالیات به ایالاتی مانند دلاور و نوادا در آمریکا رجوع کنند و افشای اسناد پاناما شاید این روند را تشدید هم بکند.
جمعه ، ۲۰فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند مجلس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]