واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: روز هنر انقلاب و غربت هنرمندان انقلابي
روز گذشته به يمن شرافت و شهادت سيد شهيدان اهل قلم سيد مرتضي آويني، از بيستم فروردين ماه سال 72 شمسي روز هنر انقلاب اسلامي نامگذاري شده است. اگر قرار باشد كه براي اين روز مطلبي نوشته شود، حتماً به مؤلفه منطقي كثرت و وحدت وارد خواهد شد.
نویسنده : مصطفي شاهكرمي
روز گذشته به يمن شرافت و شهادت سيد شهيدان اهل قلم سيد مرتضي آويني، از بيستم فروردين ماه سال 72 شمسي روز هنر انقلاب اسلامي نامگذاري شده است. اگر قرار باشد كه براي اين روز مطلبي نوشته شود، حتماً به مؤلفه منطقي كثرت و وحدت وارد خواهد شد.
هنر انقلاب اسلامي و سيد مرتضي آويني، دو بخش متكثر اما متحد اين روز هستند و براي نوشتن در مورد هر كدامشان فضايي موسع، طلب خواهد كرد. اين دو بخش در عين مظلوميت مطلق يك اشتهار و دامنه تكرار وسيعي در افواه مسئولان و مديران و دست اندركاران هنر دارند، چه افرادي كه معتقد به وجود هنر ارزشياند و چه مسئولاني كه از بيخ و بن اعتقادي و جايگاهي براي هنر ارزشي قائل نیستند و اعتقاد دارند كه «چيزي به اسم هنر ارزشي و غيرارزشي نداريم.»
غربت و مظلوميت آويني تا آنجاست كه حتي نزديكترين افراد به او نيز سعي دارند او را فقط فردي مذهبي و ظاهرالصلاح و به اصطلاح حزباللهي جلوه و تصوير كنند. يا افرادي كه به تازگي دم از دوستيهاي گرمابه و گلستانمآبانه با مرتضي زده و خاطرات و عجايب بهت آوري را درباره خودشان از زبان مرتضي بيان ميكنند. اگر كسي يك اينترنت نفتي و پر سرفه هم داشته باشد، قادر است با يك جستوجوي اينترنتي واقعياتي غير از آنچه منسوبان آويني وي را با آنها جلوه ميدهند، پيدا خواهد كرد.
از كامبيز بودن اسم قبل از انقلابش تا دل شرحهشرحه از دست برخي مسئولان و مديراني كه مدعاي سازندگي و اصلاح داشتند، اما جز اقدامات و افكاري جزم اندیش و خشك يا به قول امروزيها دگم، حرف و عمل ديگري نداشتند تا به قول آويني انتلكتوئلهاي صورتگرا و ظاهرپرستي كه آويني را در جلسات نقد و كارشناسي آثار ضعيف و گاه سخيف سينمايي مورد پرستش همين طيف مدعي «زنده باد مخالف من» به باد فرياد و ناسزا ميبستند و آويني را در جايگاه دشمن نشانده و او را آماج متلكها و توهينهايشان قرار ميدادند، اما هنر انقلاب اسلامي؛ انقلاب از همان روزهاي نخستين پا گرفتن و پيروزياش به مثابه يك گوشت قرباني و يا سفرهاي كه پهن شده و هر كس بايد سهمي از آن براي خود و همفكرانش جدا كند، صحنه تاخت و تاز دستهها و گروهكها بود.
تا همين امروز كه از 38 سالگي انقلاب عبور كردهايم هنوز يك عدهاي معتقدند كه انقلاب و ايران ملك طلق پدرشان است و ديگران همه گرسنگان و فقرايي هستند كه بر سر خوان پدر آنها جمع شده و ارتزاق ميكنند و بايد گوش و دهان و چشمشان به اشاره آنها و خانوادهشان باشد و به محض افتادن خارش بر بدنهاي فربه شده از رانت و آقازادگيشان، مردم به خيابانها بريزند و يا براي مظلوميت فرزندانشان مويههاي پر سوز و گداز برآرند. با اين اوضاع، تكليف هنر و جناح جوانان مؤمن و انقلابي كه رهبر معظم انقلاب سالهاست از لزوم توجه، ميدان دادن و بهرهگيري مسئولان و مديران از هوش، توانايي، خلاقيت و البته تعهدشان به اسلام عزيز و ايران تذكار و هشدار ميدهند؛ جاي خود دارد!
هر اندازه رهبر انقلاب از پيچ تاريخي و لزوم تمدن سازي اسلامي و افقهاي بالاتر صحبت ميكنند كه تنها با ميدانداري جوانان هنرمند و عملگراي انقلابي و مؤمن محقق خواهد شد، مسئولان نامههاي فدايت شومهايشان براي كساني كه سالهاست راهشان را از مردم و نظام جدا كردهاند، اسم و رسمهاي دهان پر كني همچون «جام جهان نماي تمدن ايران» و ... اختراع و ابداع ميكنند! هنر انقلاب و همچون هنرمند انقلابي در روزگاري كه 38 سال از پيروزي انقلاب گذشته با سنگاندازي و چوب لاي چرخ گذاشتن برخي مسئولان «انتلكتوئل پرست» خوب نيست.
در روزگاري كه يك هنرمند انقلابي ايران و اسلام را در چشم جهانيان بزرگ و محترم ميكند و برخي مديران «صورتپرست و ظاهرگرا» براي كساني كه حتي نسبت به شهداي سرافراز اين آب و خاك بي احترامي كردهاند، طنازي و سماع ميكنند؛ تكليف هنر انقلاب اسلامي معلوم است. وجه اشتراك سيد مرتضي آويني و هنر انقلاب اسلامي، غربت است، اما با اين همه و به اعتراف دوست و دشمن، آنچه كشور و نظام را تا به امروز جلو برده و خواهد برد، همين جوانان مؤمن و انقلابي هستند كه به رغم بيمهريها منتظر هيچ زنده باد و مرده بادي ننشسته و نمينشينند. چه اينكه اميد تكوين تمدن نوين اسلامي هنرمندان انقلابي و جوانان مؤمن و حزباللهي هستند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردين ۱۳۹۵ - ۲۰:۳۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]