محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840478598
خوب و بد بودن خشم
واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:
بایستی توجه کرد که خشم مانند دیگر عواطف به طور مطلق بد یا خوب نیست چون خشم واکنش درونی انسان در مقابل شرایط آزار دهنده است. خشم می تواند برای بسیرای اهداف سودمند هم به کار آید چون خشم منبعی است که تمایلمان را برای رسیدن به عدالت تغذیه می کند و ما را بر آن می دارد که کارهای غلط را درست کنیم. ولی مسئله نگران کننده این است که به نظر می آید خشم می تواند ما را به بیراهه بکشاند. البته به نظر من این باور درستی نیست چون تعداد کمی از انسان ها در برابر خشم مهار خود را از دست می دهند. کسی که همسرش را کتک می زند بسیرای از مواقع به منظور توجیه کار خود می گوید: «چاره ای نداشتم او مرا چنین خشمگین کرد که دیگر نفهمیدم چه می کنم. متاسفم که به همسرم آسیب رساندم ولی در ان هنگام اختیار خود را از کف داده بودم». در صورتی که به نظر نمی رسد که او اختیار خود را از دست داده باشد چون همسرش را تا حد مرگ کتک نزده یا او را خفه نکرده یا به او شلیک نکرده یا به او چاقو نزده است فقط تا آنجا وی را کتک زده که در خودش احساس کند در مبارزه برنده شده است. شاید در این وضعیت بایستی درست قضاوت یا تصمیم گیری می شد تا قبل از گذر کردن از مرزهای نامرئی عمل تهاجمی انجام نمی گرفت. خشم معمولا مهار رفتار ما را به طور کامل در دست نمی گیرد لیکن ابراز آن چنان ارضا کننده است که ما را وا می دارد آن قدر نزاع را ادامه دهیم که طرف مقابل کاملا تحقیر شود. اینکه اعلام کنیم مهار خود را از دست داده ایم بهانه است چون در اصل آن قدر اختیار رفتار و اعمالمان را در دست داشته ایم که به کاری شرم آورتر دست نزده ایم. این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
19 فروردین 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دکتر سلام]
[مشاهده در: www.hidoctor.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها