محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802224836
نامه سوزناک بازیگر پیشکسوت سینما به پسرش
واضح آرشیو وب فارسی:الف: نامه سوزناک بازیگر پیشکسوت سینما به پسرش
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۴۰
زمانی که در آغوش من به خواب می‌رفتی می‌گفتم آسمان لحظه‌ای خاموش شو زیرا فرزند من به خواب رفته.آنچه پیش روی دارید،نامه ای است از داریوش اسدزاده هنرمند پیش کسوت سینما وتلویزیون خطاب به فرزندش که سالها اورا ندیده است.اسدزاده به لحاظ عمومیت مضامین این نامه،آن را در اختیار «نسیم آنلاین» قرارداد.به نام آنکه جان را فکرت آموخت چراغ دانش اندر دل بر افروختدر زمان‌های دورا دور آوای غم‌آلودت را می‌شنیدم که از فرط ناراحتی اشک‌ریزان شکایت می‌کردی، نوازشت می‌دادم و با لطیفه‌های شیرین، گریستن را به مرور فراموش و نشاطی فراوان حاصل می‌شد.چه زیباست عشق پدر و فرزند. لعنت خدا بر او باد که باعث شد با زمزمه‌های پلیدش بین ما جدایی افکند. اکنون که دوران گذشته را مجسم می‌کنم بی‌اختیار اشک از دیده فرو می‌ریزم.آیا او رنج‌های گذشته را که بر من وارد آورده چگونه پاسخ خواهد داد.هنوز به یاد آن روزگاران و لحظات شیرین به سر می‌برم و در انتظارت هستم.دیروز و امروز راه درازیست، دیروز پدری با احساس و مهربان و امروز شبحی بیش نیستم. زمانی که در آغوش من به خواب می‌رفتی می‌گفتم آسمان لحظه‌ای خاموش شو زیرا فرزند من به خواب رفته.راستی زندگی چیست؟ و‌هم و خیال زندگی چیست؟ رؤیا و هذیان و مرگ است؟هر سعادتی ناچیز است زیرا زندگی خود رؤیایی ناچیز بیش نیست و زودگذر.پسرم در نود و سومین سال زندگی‌ام همیشه به یاد تو مهربانیت و ذرات وجود خود را در عشق تو سپری می‌کنم و با افکار گوناگون و تصورات به فکر آینده تو هستم.خدا نگهدار و پشت و پناهت باشد.می‌خندم و می‌گریم دیوانه چنین باشد می‌سوزم و می‌سازم پروانه چنین باشدپدر فراموش شده‌اتداریوش اسدزاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها