محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826666198
حریم شخصی تان تا چند متری شماست؟
واضح آرشیو وب فارسی:زنان خبر: آدم ها در اطراف خود حریم هایی دارند که تنها افراد خاصی را به آن راه می دهند. اگر چه حریم ها و اندازه آن ها به فرد، فرهنگ و موقعیت وابسته است، اما جایگاه آن در مغز است و ورود به حریم دیگران، در اغلب فرهنگ ها ناپسند و ناراحت کننده است.به گزارش زنان خبر این که نباید به حریم دیگران وارد شد، یکی از قدیمی ترین قوانینی است که اگر نگوییم در همه، در اغلب جوامع انسانی وجود دارد و رعایت می شود. خیلی ها، حریم های شخصی را که انسان ها در اطراف خود دارند به حباب تشبیه کرده اند، اگرچه برخی با این تشبیه موافق نیستند و آن را توصیفی نامناسب برای حریم افراد می دانند، با این حال، تشبیه حباب، توضیح فضای شخصی افراد را ساده تر می سازد. اما اصلا این حباب های فرضی که ما در اطراف خود داریم، چه هستند و چرا وجود دارند؟ چه اتفاقی می افتد که وقتی کسی وارد فضای شخصی ما می شود، این قدر آزرده می شویم؟ لایفز لیتل میستریز در گزارش خود کوشیده به این سوال ها پاسخ دهد. قبل از هر چیز، باید دید این حباب ها به چه اندازه ای هستند. بر اساس نظریه ادوارد هال، انسان شناس آمریکایی که مطالعات او در این زمینه از دهه ۱۹۶۰/۱۳۴۰ آغاز شده و هنوز هم ادامه دارد، هر کدام از ما حباب هایی به ۴ اندازه در اطراف خود داریم که هرکدام، روابط خاصی از ما را پوشش می دهند. کوچک ترین آن ها، فضای صمیمی خوانده می شود و به طور تقریبی برای هر فرد از دایره ای به شعاع حدود ۴۵ سانتی متر از بدنش تشکیل می شود. تنها اعضای خانواده، حیوانات خانگی و صمیمی ترین دوستان می توانند این قدر به شما نزدیک شوند. اگر کسی که حتی ذره ای غریبه تر است، بخواهد وارد این حریم شود، باعث آزردگی و خشم خواهد شد. هال، حباب بعدی را فضای شخصی می نامد که دایره ای به شعاع حدود ۴۵ تا ۱۲۰ سانتی متر در اطراف شما است. دوستان و آشنایان می توانند به راحتی این فضا را اشغال کنند، به خصوص در طی یک مکالمه غیررسمی. اما غریبه ها اجازه ورود به این حریم را ندارند. در فاصله حدود ۱٫۲ تا ۳٫۶ متر از خودمان، حباب دیگری داریم که می توان آن را فضای اجتماعی خواند. در این فاصله، مردم برای برقراری ارتباطات معمول اجتماعی احساس راحتی می کنند و آشنایان تازه یا حتی افرادکاملا غریبه را هم می توان به این فضا راه داد. از این به بعد، دیگر هر چه هست، فضای عمومی قلمداد می شود که برای همه باز است. با این حال، این اندازه ها در جامعه آمریکایی به دست آمده اند. به گفته رالف ادولفز، استاد روانشناسی و علوم عصبی در موسسه فناوری کالیفرنیا، فضای شخصی بسته به فرهنگ و زمینه می تواند کاملا تغییر کند. وی می افزاید: «همچنین، در این زمینه بین افراد تفاوت هایی وجود دارد. بنابراین به این ارقام فقط باید به عنوان حد متوسط نگاه کرد.» آن ها به هیچ عنوان عمومی، همیشگی و مطلق نیستند. چنان که همه ما می دانیم، همین تفاوت های فردی و فرهنگی در اندازه فضای شخصی معمولا باعث احساس ناراحتی در تعامل افراد با هم می شود (مثلا با فردی از یک کشور بیگانه) اما این حباب های شخصی اصلا چه طور به وجود آمده اند؟ به گفته ادولفز، از حدود سن ۳ تا ۴ سالگی، حسی فردی از حریم شخصی در افراد شروع به شکل گیری می کند. تا رسیدن به دوره نوجوانی، اندازه این حباب ها در حال تعیین شدن است. ادولفز در مطالعه خود در سال ۲۰۰۹/ ۱۳۸۸، نشان داد که حباب های حریم های اطراف افراد توسط آمیگدالا (که به بادامه هم معروف است) ساخته و کنترل می شوند. آمیگدالا همان بخشی از مغز است که در احساس ترس هم سهیم است. وقتی به حریم شخصی افراد تجاوز می شود، آمیگدالا فعال می شود. ادولفز در این باره توضیح می دهد: این امر به احتمال زیاد بازتابی از پاسخ هیجانی مربوط به زمانی است که فردی زیاد از حد به ما نزدیک می شود. فرضیه ما با خانمی که دچار آسیب به این قسمت از مغز خود شده بود، تایید می شود. او هیچ مشکلی با نزدیک شدن افراد دیگر به خود نداشت، مهم نبود که افراد چه قدر به او نزدیک می شدند. او هیچ حریم شخصی مشخصی نداشت. همچنین به گفته وی، رشد غیرطبیعی آمیگدالا ممکن است توضیحی باشد برای این که چرا افراد مبتلا به اوتیسم، در نگه داشتن یک فاصله اجتماعی مناسب با دیگر افراد دچار مشکل می شوند. موقعیت هایی وجود دارند که در آن ها، ورود دیگران به حریم شخصی غیر قابل اجتناب است، مثلا در متروهای شلوغ. مردم چه طور با این موضوع کنار می آیند؟ به گفته روبرت سامر، روانشناس، ما به طور موقت، افراد اطراف خود را انسان زدایی می کنیم، یعنی سعی می کنیم با آن ها هیچ تماس چشمی نداشته باشیم و چنین وانمود می کنیم که اشیایی بی جان هستند، تا زمانی که بتوانیم از آن جا خلاص شویم. بدین ترتیب، ایستادن در فاصله نزدیک با یک دیوار، زیاد کار سخت و ناراحت کننده ای نیست. منبع: باشگاه خبرنگاران
یکشنبه ، ۱۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زنان خبر]
[مشاهده در: www.zanankhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها