واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۳ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۳:۳۸
13 سال از درگذشت کاوه گلستان میگذرد؛ مردی که با ثبت عکسهایی بیپرده و صریح از حقیقت، نامش برای همیشه در عکاسی و فوتوژورنالیسم ایران ماندگار شد. به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، کاوه گلستان را با صراحت در بیان حقیقت، آن هم با مدیای عکس میشناسند. او با طی کردن مسیری تازه در عکاسی، قابهایی را به ثبت رساند که امضای خودش را داشتند و توانستند به سرعت دیده شوند و به شهرت برسند. خود او دربارهی عکسهایش گفته است: «میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند.»
عکس از کاوه گلستان
او یکی از تأثیرگذارترین عکاسان ایران در حوزهی مستند اجتماعی بوده است. گلستان قبل از انقلاب با مجموعه عکسهای «شهر نو»، «کارگران» و «مجنون» خود را در عکاسی مستند اجتماعی ثابت کرد و در دوران انقلاب و روزهای جنگ تحمیلی، با ثبت عکسهایی متفاوت از مهمترین اتفاقات و رویدادهای کشور، نام خود را بر سر زبانها انداخت. همسرش هنگامه گلستان دربارهاش گفته است: «بودن با کاوه و زندگی مشترک ما تأثیر خیلی زیادی روی من گذاشت، یعنی به کلی من را به یک سوی دیگری از آنچه بودم کشاند. تقریبا میتوانم بگویم عکس و عکاسی شد تمام زندگیمان! من عاشق این ماجراجوییها و جنبوجوش بودم و بهترین لحظات زندگیام زمانی بود که در دفتر کاوه حضور داشتم. کاوه روی هم رفته یک عکاس سنتشکن بود. همیشه دربارهی سوژهای که کار میکرد سعی داشت زاویهها و حسهایی را کشف کند و بیرون بکشد که کاملا نو بود. مقصود از زاویه در شیوهی گرفتن و زاویه عکس نیست، در نشان دادن زاویه دیدی است که شاید کسی دیگر هیچوقت با این دید به موضوع نگاه نکرده بود. بهطور کلی زاویهی دید کاوه در هر موردی مخصوص شخص خودش بود. هیچ دیدگاه پیچیده، عجیب و غریبی نداشت و گاهی آنقدر ساده و عین حقیقت بود که به فکر میافتادی چرا قبلا به این موضوع اینطوری نگاه نکردهای و این شاید منطقیترین راه نگاه کردن به یک سوژه است.» سیفالله صمدیان - عکاس و ادیتور عکس - نیز دربارهی تأثیر کاوه در بر عکاسی ایران اظهار کرده است: «اگر نگاه منصفانه داشته باشیم، کاوه گلستان یکی از ستونهای عکاسی نوین ایران است که بهتنهایی منبع فکری و عاطفی بسیاری از فتوژورنالیستها و مستندسازان قرار گرفته است.
عکس از کاوه گلستان
عکسهای زمان انقلاب کاوه ویژگی خاصی داشتند. او طوری کار میکرد که هم در کنار مردم بود و هم میتوانست به فضاهای بستهای که هر کسی جرأت ورود به آن را ندارد، وارد شود. او پیش از عکاسی مستند اجتماعی کارهای بسیار خلاقانه و خاصی میکرد که ربطی هم به کار خبری نداشتند. عکسهایی که امروز از کاوه میبینید ناشی از نگاه متفاوت او به تصویر و دخالت گرافیک و شعر و موسیقی در آنها است. کاوه شخصیت ناآرامی داشت و در مسائل اجتماعی با هیچ رژیمی کنار نمیآمد و بهعنوان یک شاهد عینی، تاریخ و اجتماع خود را بازگو میکرد.» لیلی گلستان - خواهر کاوه، مترجم و گالریدار - نیز دربارهی برادرش گفته است: «کاوه به معنای واقعی کلمه انسان بود و بهشدت حساس و مهربان. از عکسهایش و نگاهش به معضلات اجتماع این را میشود به خوبی درک کرد. همچنین حساسیتی که به جنگ ایران و عراق داشت و عکسهای فوقالعادهای که از صحنههای جنگ، زندگی کارگران و زنان قلعه گرفت این مسأله را پررنگتر میکند. مرگ کاوه من را با مقولهی مرگ و غیبت کسی که دوست داریم و دلتنگی برای دیدنش آشنا کرد، فاجعه یعنی همین.» به گزارش ایسنا، کاوه گلستان در 17 تیرماه سال 1329 در آبادان متولد شد. او فرزند ابراهیم گلستان - داستاننویس و کارگردان سینما - است. کاوه که پیش از انقلاب با ثبت مجموعه عکسهایی با عنوان «شهر نو»، «کارگران» و «مجنون» هنر خود را در عکاسی نشان داده بود، با شروع انقلاب به ثبت لحظههای مستند این رویداد پرداخت. وقوع جنگ تحمیلی و حضور گلستان برای ثبت وقایع سالهای جنگ، بار دیگر نام او را بر سر زبانها انداخت و جایگاه ویژهای را برای او در فتوژورنالیسم و عکاسی مستند اجتماعی رقم زد. کاوه گلستان 13 فروردینماه 1382 هنگام انجام مأموریت تصویربرداری در منطقهای که خط مقدم جنگ بود، در 130 کیلومتری کرکوک در منطقه سلیمانیه براثر انفجار مین کشته شد. انتهای پیام
عکس از کاوه گلستان
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]