واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۳:۲۶
نخستین روز فروردینماه همزمان است با سالروز تولد سه شاعر ایرانی. به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در نخستین روز نوروز، سیدعلی صالحی که از سردمداران موج ناب و شعر گفتار است متولد شده، همچنین سلمان هراتی و سیدحسن حسینی، از شاعران فقید شعر انقلاب. *** سیدعلی صالحی که امسال شصت و یکمین سالگرد تولد اوست اول فروردین ۱۳۳۴ در روستای مَرغاب از توابع ایذه بختیاری در استان خوزستان و در خانوادهای کشاورز متولد شد. پدر او کشاورز، شاعر و شاهنامهخوان بود. صالحی اولین شعرهایش را در سال ۱۳۵۰ به اهتمام ابوالقاسم حالت در مجله شرکت نفت منتشر کرد. او با همکاری چند نفر از شاعران همنسلش در سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴، در شعر سپید جریان «موج ناب» را پیریزی میکند. از این شاعر همچنین به عنوان پایهگذار «شعر گفتار» یاد میشود. از سیدعلی صالحی دفترهای شعر متعددی منتشر شده از جمله: «یوماآنادا»، «پیشگو و پیاده شطرنج»، «مثلثات و اشراقها»، «عاشق شدن در دیماه، مردن به وقت شهریور»، «دیرآمدی ریرا...»، «نامهها، نشانیها»، «سفر بخیر مسافر غمگین پاییز پنجاه و هشت»، «آسمانیها»، «رویاهای قاصدک غمگینی که از جنوب آمده بود»، «ساده بودم، تو نبودی، باران بود»، «آخرین عاشقانههای ریرا»، «دعای زنی در راه که تنها میرفت»، «چیدن محبوبههای شب را تنها به باد یاد خواهد داد»، «دریغا ملا عمر...»، «از آوازهای کولیان اهوازی»، «سمفونی سپیدهدم»، «ردپای برف» و «تا بلوغ کامل گل سرخ».
سیدعلی صالحی
*** سلمان هراتی که امسال تولد پنجاه و هفتسالگی اوست اول فروردینماه سال ۱۳۳۸ در روستای مرزدشت تنکابن مازندران در خانوادهای مذهبی به دنیا آمد. او در 9 آبان سال 65 و در جوانی بر اثر تصادف این جهان را ترک کرد. بر مزار این شاعر نوشته شده است: آه از پاییز سرد، ای کاش من / از تو باغی در بهاران داشتم. برخی معتقدند در شعرهای سلمان هراتی تاثیرهایی از شاعران مطرح معاصر همچون سهراب سپهری و فروغ فرخزاد دیده میشود. او در قالبهای گوناگون شعر سروده اما بیشترین سرودههایش در قالب شعر سپید است. از سلمان هراتی سه کتاب به جا مانده است؛ «آسمان سبز» و «دری به خانه خورشید»، به همراه کتاب «از این ستاره تا آن ستاره» که دربرگیرنده سرودههای او برای نوجوانان است.
سلمان هراتی
*** سیدحسن حسینی که امسال شصتمین سالگرد تولد اوست اول فروردینماه سال 1335 در تهران به دنیا آمد. این شاعر دارای مدرک دکتری ادبیات فارسی بود و با زبانهای انگلیسی و عربی آشنایی داشت. او نوشتن و سرودن را از سال 1352 در همکاری با مجلاتی مانند «فردوسی» آغاز کرد. حسینی بعد از انقلاب، در سال 1358 با همکاری چند نفر دیگر حوزه اندیشه و هنر اسلامی (حوزه هنری) را راهاندازی کرد. در سال 1366 به خاطر اختلافاتی با مدیر وقت حوزه هنری به همراه دیگر دوستانش از آنجا اخراج شد. او سپس به تدریس در دانشگاه الزهرا (س) مشغول شد. در رادیو هم فعالیت داشت. سیدحسن حسینی روز نهم فروردینماه سال 1383 در سن چهل و هشتسالگی در یکی از بیمارستانهای تهران درگذشت. «همصدا با حلق اسماعیل» (مجموعه شعر)، «برادهها» (نثر ادبی)، «بیدل، سپهری و سبک هندی»، «گنجشک و جبراییل» (مجموعه شعر عاشورایی)، «مشت در نمای درشت» (معانی و بیان در ادبیات و سینما)، «گزیده شعر جنگ و دفاع مقدس» (با انتخاب و توضیح)، «نوشداروی طرح ژنریک» (مجموعه شعر طنز)، «طلسم سنگ» (مجموعه نثرهای عاشورایی)، «شقایقنامه» (نثر عاشورایی)، ترجمه «حمام روح» (جبران خلیل جبران) و «نگاهی به خویش» (گفتوگو با شاعران و نویسندگان معاصر عرب همراه با موسی بیدج) از آثار منتشرشده سیدحسن حسینی هستند.
سیدحسن حسینی
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]