تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835152289
پیام روز جهانی تئاتر از روسیه مخابره شد/ لعنت به گجت‌ها و کامپیوترها!
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: پیام روز جهانی تئاتر از روسیه مخابره شد/ لعنت به گجت‌ها و کامپیوترها!
پیام روز جهانی تئاتر سال ۲۰۱۶ توسط آناتولی واسیلیو، کارگردان و استاد دانشگاه روس منتشر شد. به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگردان تحسین شده تئاتر روسیه و بنیانگذار مدرسه تئاتر و هنرهای دراماتیک مسکو در این پیام ضمن برشمردن اهمیت تئاتر در جامعه امروز می‌گوید: تنها یک تئاتر است که به یقین مورد نیاز هیچ‌کس نیست- تئاتر بازی‌های سیاسی، تئاتر سیاست‌زده، تئاتر سیاست‌مداران، تئاتر بیهوده‌ی سیاست. متن کامل پیام روز جهانی تئاتر در سال ۲۰۱۶ به قلم آناتولی واسیلیو به شرح زیر است: آیا ما به تئاتر نیاز داریم؟ این سوالی است که هزاران حرفه‌ای ناامید از تئاتر و میلیون‌ها مردم خسته از آن، از خود می‌پرسند. برای چه به آن نیاز داریم؟ در دورانی که صحنه در مقایسه با میادین شهر و اماکن عمومی که تراژدی‌های واقعی و اصیل در آن‌ها در جریان است، بدین‌سان ناچیز و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد. تئاتر برای ما چیست؟ بالکن‌هایی با روکش طلا، مبل‌های مخملین، کولیس‌های سرخ، صداهای پرطنین، -و یا بالعکس، چیزی که به ظاهر ممکن است به کلی متفاوت به نظر برسد: بلک‌باکس‌هایی آغشته به گل و خون، با توده‌ای از بدن‌های عریان و خشمگین درون آن. چه می‌تواند به ما بگوید؟ همه چیز! تئاتر همه چیز به ما می‌گوید. این‌که چگونه خدایان در آسمان‌ها سکونت دارند و زندانیان در سیاه‌چال‌های فراموش شده جان می‌بازند، چگونه شعله‌ی هوس زبانه می‌کشد و عشق تباه می‌شود، چگونه در جهان به انسان‌های خوب نیازی نیست و فریب فرمانروایی می‌کند، چگونه مردم در آپارتمان‌ها زندگی می‌کنند در حالی‌که کودکان در اردوگاه‌های پناهندگان وادار می‌شوند تا به بیابان بازگردند و از عزیزان خود جدا شوند؛ تئاتر می‌تواند درباره تمامی این موارد سخن بگوید. تئاتر همیشه بوده و خواهد بود. و اکنون، در این پنجاه یا هفتاد سال اخیر، به طور مشخص مورد نیاز است. زیرا از میان تمام هنرهای دیگر، تنها تئاتر است که دهان به دهان، چشم به چشم، دست به دست و بدن به بدن منتقل می‌شود. نیازی به واسطه میان انسان‌ها ندارد. تئاتر روشن‌ترین وجه روشنایی است، و به شرق یا غرب یا شمال یا جنوب تعلق ندارد. نه، تئاتر خود منشاء نور است که از چهارگوشه‌ی جهان می‌تابد و برای همگان قابل شناسایی است، چه با رویکرد دوستانه و چه خصمانه. و ما به تئاتری نیازمندیم که همواره متفاوت باقی بماند، ما به اشکال مختلفی از تئاتر نیاز داریم. از میان تمامی اشکال و شیوه‌های ممکن تئاتر، بیش از همه شکل باستانی آن. شیوه‌های تئاترهای آیینی نمی‌بایست در تضاد با «تئاتر ملت‌های متمدن» قرار گیرد. فرهنگ سکولار امروزه هرچه بیشتر تضعیف می‌شود و به اصطلاح «اطلاعات فرهنگی» به تدریج جایگزین هویت‌های واقعی موجود شده و آن‌ها را از میدان به در می‌کند، همچنان که امید ما را برای دیدار آن‌ها. اما اکنون می‌توان به وضوح دید: تئاتر درهایش را باز می‌کند. پذیرش آزاد برای هر کس و همه کس. لعنت به گجت‌ها و کامپیوترها! به تئاتر بروید، تمامی ردیف‌ها را در سالن‌ها و بالکن‌های تئاتر پر کنید، به کلمات گوش فرادهید و به تصاویر زنده نگاه کنید! -این تئاتر است که روبروی شماست، از آن غفلت نکنید و هیچ فرصتی برای شرکت در آن را از دست ندهید- شاید ارزشمندترین فرصتی که در زندگی‌های بیهوده و شتاب‌زده‌مان در آن مشترک هستیم باشد. ما به همه‌ی گونه‌های تئاتر نیاز داریم. تنها یک تئاتر است که به یقین مورد نیاز هیچ‌کس نیست- تئاتر بازی‌های سیاسی، تئاتر سیاست‌زده، تئاتر سیاست‌مداران، تئاتر بیهوده‌ی سیاست. آن‌چه ما یقیناً نیاز نداریم تئاتر وحشت روزمره است - چه فردی و چه جمعی، آن‌چه ما نیاز نداریم تئاتر اجساد و خون در خیابان‌ها و میدان‌ها، در پایتخت‌ها و شهرستان‌هاست، تئاتری ساختگی از درگیری خصمانه میان مذاهب و اقوام…
۱۳۹۴/۱۲/۲۳ ۱۱:۲۵:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها