واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: 3 كانديداي سينمايي مجلس ۳۰ هزار رأي هم نياوردند!
بعد از مشخص شدن نتيجه قطعي انتخابات مجلس شوراي اسلامي در تهران، معلوم شد هيچ كدام از سينماگراني كه نامزد حضور در انتخابات مجلس شده بودند در ليست ۳۰ نفره پيروز انتخابات مجلس نبودهاند.
نویسنده : ورتا چماني

بعد از مشخص شدن نتيجه قطعي انتخابات مجلس شوراي اسلامي در تهران، معلوم شد هيچ كدام از سينماگراني كه نامزد حضور در انتخابات مجلس شده بودند در ليست ۳۰ نفره پيروز انتخابات مجلس نبودهاند.
از ميان سينماگران نامزد انتخابات مجلس مهرداد فريد كارگردان سينما مدتي قبل از برگزاري انتخابات انصراف داد. فريد در حمايت از ليست اصلاحطلبان انصراف داد بيآنكه بگويد اگر بنايش حمايت صرف بوده و نه راهيابي به مجلس چرا مانند بسياري ديگر از اهالي سينما از همان ابتدا سراغ حمايت نرفته و كانديدا شده است.
عزيزي/ ۱۹۱۳۲ رأي/ رده ۷7
از ميان ديگر كانديداهاي باقيمانده، محمود عزيزيسلدوز بازيگر پيشكسوت سينما، تلويزيون و تئاتر بود كه بيشترين رأي را آورد. عزيزي كه سابقه بازي در آثاري چون «ليلي با من است»، «قلادههاي طلا» و «معراجيها» را دارد با ۱۹۱۳۲ رأي در جايگاه هفتادوهفتم كانديداهاي تهران قرار گرفت.
كاسهساز/ ۵۰۴۱ رأي/ رده ۲۰۰
حبيبالله كاسهساز تهيهكننده دو قسمت ابتدايي «اخراجيها» كه اتفاقاً در تبليغاتش بر نام «اخراجيها» تأكيد كرده بود و فقط قسمت دوم «اخراجيها»يش بيشتر از ۵ميليون مخاطب داشت، بعد از عزيزي با ۵۰۴۱ رأي در جايگاه دويستم كانديداهاي تهران قرار گرفت.
داروغهزاده/ 3۹۰۹ رأي/ رده ۲۶۳
ابراهيم داروغهزادهزوار كه پيش از اين مدير مؤسسه رسانههاي تصويري بود و از تيم مديران امور فرهنگي مشهدي كه در حلقه نزديك به شهردار تهران هم قرار دارد و تا مديريت بخش فرهنگي فارابي و مديريت در دورهاي از جشنواره فيلم شهر پيش رفته بود و در اولين جشنواره فجري كه در دولت اعتدال برگزار شده بود رئيس كاخ بود نيز با ۳۹۰۹ رأي نفر دويستوشصتوسوم كانديداهاي تهران است. جالب آنكه چهرههاي سرشناسي چون نيكي كريمي نيز از داروغهزاده حمايت كردند، اما اين حمايتها اصلاً كارگر نيفتاد و داروغهزادهزوار در قعر آراي كانديداهاي سينمايي قرار گرفت.
جمع آرا به ۳۰ هزار هم نرسيد
حال اگر مجموع ارقام آراي اين كانديداهاي سينمايي را حساب كنيم به عدد ۲۸۰۸۲ رأي ميرسيم كه در صورت ائتلاف هر سه كانديدا روي يك كانديدا نيز با چنين رقمي جايگاهي بيشتر از هفتاد و دوم نصيب كانديداي واحد نميشد. در اينكه چرا كانديداهاي سينماگر نتوانستند ائتلاف اهالي سينما را موجب شوند و چرا اهالي سينما به جاي آنكه لااقل روي يكي از اين كانديداها ائتلاف كنند به سراغ ليستهاي سياسي رفتند پيش از اين هم نوشتهايم اما يك واقعيت را نبايد از نظر دور داشت و آن هم اينكه در سينمايي كه حتي همين چند كانديداي معدود هم نميتوانند همگرايي را موجب شوند حالا حالاها اختلافات پابرجاست و طبيعي است كه در اين اختلافات هم اينكه اميد داشته باشيم به بهبود اوضاع صنف كمي دور از واقعيت است. سه كانديداي سينماگر روي هم ۳۰ هزار رأي هم نياوردند! با فرض تكراري نبودن همه آن ۲۸ هزار و ۸۲ نفر اين سؤال پيش ميآيد كه آيا صنف سينماي ايران همين تعداد هستند؟ و مخاطبان سينماي ايران كجاي اين آرا هستند؟
ورود كانديداي شناخته شده هم دردي از صنف دوا نكرد...
شايد بسياري اين فرضيه را مطرح سازند كه حضور كانديداهاي سينمايي شناختهشدهتر نزد مخاطبان عام باعث افزايش آراي آنان ميشد. اما در پاسخ به اين فرضيه هم ميتوان به تجربه انتخابات مجلس ششم و راهيابي كارگرداني چون بهروز افخمي به مجلس اشاره كرد!
افخمي كارگرداني سرشناس بود كه نتوانست در قامت نمايندگي مجلس چنان كه بايد مفيد فايده صنف سينما باشد و شايد همين تجربه ناكام بود كه باعث شد در انتخابات بعدي هم چهرههاي سرشناس سينما وارد اين كارزار نشوند و گزينههاي باقيمانده هم خروجي قابل قبولي نداشته باشند. اما آيا اين انتهاي راه حضور سينماگران در نهاد قانونگذار كشور است؟ قطعاً نبايد چنين باشد، اگر باور داشته باشيم كه سينما به عنوان يكي از زيرشاخههاي توسعه فرهنگي نياز دارد به حمايت جدي و اين حمايت ميسر نميشود مگر با حضور سينماگران در بطن قوههاي مقننه و مجريه كشور.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۱:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]