تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838144966
اعتراض جالب یک هنرمند به شکار پرندگان
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اعتراض جالب یک هنرمند به شکار پرندگان
یک هنرمند محیطی از اینکه از اجرایش با موضوع اعتراض به شکار پرندگان در مازندران حمایت نشده است، انتقاد کرد.
دکتر فرزانه نجفی - مدرس دانشگاه - در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: من از سال گذشته بهصورت رسمی ساکن بابلسر شدهام. در حومهی بابلسر، زمینهای بزرگ شالیزار وجود دارد که در فصل زمستان، پرندگان زیادی به آنجا مهاجرت میکنند. در این فصل، معمولا شکارچیان با روشهای مختلف از جمله دامهای هوایی، زمینی و با استفاده از اسلحه به شکار پرندگان میپردازند. مدتها بود که در اوج فصل شکار هر شب صدای تیر شکارچیها به گوش میرسید و باعث نگرانیام شده بود، همین موضوع ذهن من را به خود درگیر کرد. بسیار پیگیر بودم که چه باید کرد تا این پرندگان مهاجر در اینجا احساس امنیت کنند و جانشان با شکار بیرویه در خط نباشد.
او اظهار کرد: وقتی با چند شکارچی صحبتهای مکرر داشتم، همه آنها میگفتند ما در فصل زمستان برای امرار معاش، به شکار و فروش پرندگان نیاز داریم، در حالی که با پیگیری متوجه شدم که این موضوع که مردم منطقه بهخاطر امرار معاش نیاز به شکار پرندگان دارند، در بسیاری از موارد فقط یک توجیه است. شکار این پرندگان که گونههایی از آنها واقعا در حال انقراض هستند، در زندگی بیشتر مردم این منطقه، ریشهای دیرینه دارد و برخی شکارچیان واقعا نیاز مالی ندارند، بلکه از شکار لذت میبرند و به این کار عادت کردهاند.
این هنرمند محیطی همچنین بیان کرد: در بسیاری از موارد، با توجه به این نکته که برخی از این پرندگان که شکار میشوند یا تعداد زیادی از آنها در دامهای هوایی یا زمینی میافتند، گوشت غیرخوراکی دارند، سپس توسط دلالان این پرندگان به باغ وحشها، باغ پرندگان یا باغهای خصوصی فروخته میشوند.
نجفی ادامه داد: بهخاطر دغدغهای که برای این موضوع بهعنوان یک هنرمند محیطی داشتم، تصمیم گرفتم جشنوارهای با حضور چند هنرمند در این منطقه برگزار کنم، اما متأسفانه محیط زیست و شهرداری حاضر نشدند، امکانات حداقلی را مانند اقامت و غذای این هنرمندان در اختیار من قرار دهند. بنابراین تصمیم گرفتم خودم وارد عمل شوم و با هزینهی شخصی، برنامهای را در این زمینه و در کنار این زمینهای کشاورزی اجرا کنم، اما متأسفانه باز هم با من همکاری نشد و نهتنها حمایت مالی نکردند، بلکه از فرستادن خبرنگار و گزارشگر و حتی فرستادن عکاس و تصویربرداری که طی نامهای رسمی از سازمان محیط زیست استان مازندران درخواست کرده بودم، خودداری کردند.
او با بیان اینکه سازمان مربوطه تصور میکند این، یک کار شخصی است و آنها نباید هیچ حمایتی در قبال دغدغهی هنرمند داشته باشند، اظهار کرد: مهندس جبیبزاده (معاون محیط زیست محمودآباد) با من برای صادر کردن مجوزی برای اجرا همکاری داشتند که جای تشکر دارد. متأسفانه در روز اجرا با بیمهری عوامل محیط زیست روبهرو شدم و هیچکدام از مسؤولان در محل اجرا حضور پیدا نکردند تا از نزدیک شاهد یکی از دغدغههای من بهعنوان هنرمند محیطی باشند. در حالی که علاقهمند بودم این حرکت بهصورت رسمی ثبت شود تا شاید کمکی به مهمانان مهاجرمان برای سالهای بعد باشد.
این هنرمند دربارهی اجرای خود نیز گفت: عنوان این چیدمان و اجرا «طعم تلخ خیال» است. در این اجرا من در قالب یک شکارچی که لباس سفیدی به نشانه صلح بر تن دارد، در مسیری که بازدیدکنندگان برای دیدن پرندگان به آنجا میرفتند حضور پیدا کردم و پرهایی از همین پرندگان مهاجر را بهعنوان نشانههای از پرندگانی که زمانی زنده بودند و حالا بین ما نیستند به بازدیدکنندگان هدیه میدادم. در طول اجرا شاهد واکنشهای مختلفی بودم و برخی فکر میکردند من واقعا شکارچی هستم و با من بحث میکردند.
نجفی همچنین افزود: حرف من این است که چرا نباید هیچگونه حمایت مادی و معنوی از چنین برنامههایی شود. مسائل و بحرانهای محیط زیست یکی از مهمترین دغدغههای من در حفظ و حمایت از محیط زیست کشورم ایران است. در اجرای چنین برنامههایی هیچ نفع شخصی وجود ندارد. من میتوانستم بدون کمترین دوندگی برای گرفتن مجوز یا حمایت محیط زیست استان این اجرا را در گالری و فضای راحت و گرم انجام بدهم، اما چون نمیخواستم مخاطبم افراد خاص یا صرفا هنرمندان باشند، نیاز داشتم این اجرا چون سایر اجراهایم در محیط باز برای مخاطب عام اجرا شود و فضا و دغدغهی شکار و خطر انقراض برخی از گونههای پرندگان را عموم مردم از نزدیک لمس کنند و با آن درگیر شوند.
تاریخ انتشار: ۰۷:۲۹ - ۰۸ اسفند ۱۳۹۴ - 27 February 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها