تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819301617
پرهیز از رفتار مغرورانه
واضح آرشیو وب فارسی:موبنا: یکی از مهم ترین بخش های آداب معاشرت اسلامی و انسانی، رفتار متواضعانه و پرهیز شدید از هرگونه کردار تکبرآمیز و مغرورانه است، چرا که برخوردهای مغرورانه و خودپسندانه، موجب ناهنجاری روابط، عکس العمل های ناموزون، پیامدهای شوم و کینه توزانه و قطع رشته های دوستی و صفا و صمیمیت خواهد شد. تکبر یک حالت انحرافی درونی است که نشانه های آن به شکل های مختلف در زندگی انسان آشکار می شود، در این بخش از نصیحت لقمان، به دو نشانه تکبر و خودپسندی، اشاره شده که باید از آن پرهیز کرد: ۱- رویگردانی خشم گون و غیردوستانه از مردم ۲- راه رفتن مغرورانه و تکبرآمیز در کنار مردم. این دو خصلت که از حالت زشت تکبر نشات می گیرد، آسیب شدیدی بر آداب صحیح معاشرت می رساند، و چه بسا دوستی ها را به دشمنی، و صفا و صمیمیت را به کدورت و خشونت تبدیل نموده و باعث اختلافات و ناسازگاری های زندگی، به ویژه بین همسران، همسایگان و دوستان شود. ممکن است این پرسش مطرح شود که چرا لقمان در این نصیحت، امور جزئی را مطرح کرده است؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که صفات و حالات زشت انسان، غالبا از راه و روش های جزئی او آشکار می گردد، مثلا چگونگی سیگار کشیدن شخصی آن هم در ماه رمضان در انظار مردم، و خالی کردن دود آن به سوی آسمان، گر چه در ظاهر، جزئی است ولی نشان دهنده غرور ریشه دار او نسبت به خدای بزرگ، و دهن کجی گستاخانه او نسبت به مردم و جامعه است، و بیانگر آن است که روح او به کانونی از انحراف و فساد تبدیل شده است. و باز برای مثال جوش های مختصر و دمل های کوچکی که در بخش هایی از بدن دیده می شود، از نظر پزشک، نشان دهنده چرک های عظیم درونی است که در میان خون لانه گزیده اند و خود را اینگونه نشان می دهند. این نشانه ها، سوت های خطر برای درمان و اصلاح و پاک سازی نفس، از کانون های انحراف است. در حقیقت لقمان به جهانیان اعلام می کند که از طریق نشانه ها، حالت های درونی خود را بشناسید، چرا که چگونگی حالات درونی، به طور ناخودآگاه در چهره و رفتار و کردار انسان آشکار خواهد شد، چنانکه امیرمومنان علی (ع) در سخنی فرمود: «ما اضمر احد شیئا الا ظهر فی فلتات لسانه و صفحات وجهه؛ هر کس آنچه را در دل پنهان کند، از زبانش فرو ریزد، و در سیمایش خوانده شود» البته ناگفته پیداست که منظور لقمان از نصیحت فوق، پرهیز از هرگونه مظاهر تکبر و غرور است، اما از آنجا که صفت تکبر قبل از هر چیز خود را در حرکات عادی و روزانه نشان می دهد، انگشت روی دو مظهر خاص گذاشته شده است. اکنون شایسته است به تجزیه و تحلیل این دو نشانه و مظهر بپردازیم: رویگردانی خشم گون از آداب معاشرت صحیح اسلامی آن است که انسان در برخوردها و مناسبات خود با مردم، اصول متانت و محبت را رعایت کند، رفتارش با سلام و لبخند مهرانگیز باشد، از روی بی اعتنایی و خشم آلود، از کنار مردم عبور ننماید، چنین رویگردانی که از تکبر و خودپسندی نشات می گیرد، باعث تیره شدن روابط، سرد شدن کانون گرم پیوندها و احیانا موجب تخریب آن کانون خواهد شد. در تعبیر لقمان آمده «و لا تصعر خدک للناس؛ با بی اعتنایی از مردم روی نگردان.» واژه تصعر از ماده صعر، در اصل، یک نوع بیماری است که شتر به آن مبتلا می شود، به طوری که شتر گردن خود را کج می نماید. این تعبیر بیانگر آن است که اینگونه برخورد با انسان ها، نشانه بیماری روانی و اخلاقی است، نوعی انحراف در تشخیص و تفکر است و هرگز یک انسان سالم، دچار اینگونه روش های پنداری و خیالی نمی گردد. مساله رویگردانی مغرورانه از مردم، یک جسارت و توهین است که از آثار شوم آن کینه پروری و کاشتن بذر عداوت و دشمنی است، و چنین کاری موجب تباهی اخلاق و شیوه های خداپسندانه انسانی خواهد شد. حتی درباره دوری و فاصله گرفتن از کافران، خداوند به پیامبرش چنین دستور می دهد «... واهجرهم هجرا جمیلا؛ از آنها دوری کن، ولی دوری جمیل و شایسته.» یعنی دوری تو از آنها توام با دلسوزی و دعوت و ارشاد دوستانه - که یکی از روش های تربیتی در مقاطع خاص است - باشد. این دستور حاکی است که در برخوردها، شیوه های جذب، بر طرد مقدم است، و مساله طرد، مربوط به موارد استثنائی و شرایط خاص است. راه رفتن مغرورانه یکی از مظاهر تکبر و خودخواهی که لقمان پسرش را به پرهیز از آن دعوت کرده راه رفتن مستانه یا مغرورانه است، که نشان دهنده حالت درونی زشت خودخواهی و خودبزرگ بینی است. اینگونه راه رفتن که از آن به «مشی مرح» (با مستی و غفلت) تعبیر شده، یک نوع بلند پروازی و خود برتربینی است که موجب سرکشی و طغیان شده و انسان را از مرز بندگی خدا خارج می سازد، بر همین اساس خداوند می فرماید: «و عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض هونا؛ بندگان خدا کسانی هستند که با تواضع و فروتنی راه می روند.» نیز می فرماید: «و لاتمش فی الارض مرحا انک لن تخرق الارض و لن تبلغ الجبال طولا؛ و روی زمین با تکبر راه مرو، تو نمی توانی زمین را بشکافی، و طول قامتت هرگز به کوه ها نمی رسد.» این تعبیر سرزنش آمیز الهی، برای شکستن غرور انسان است، که او هرچه تکبر کند، نمی تواند زمین را بشکافد، یا طول قامتش را به ارتفاع کوه ها برساند، بنابراین با دیدن عظمت مخلوقات الهی، باید خود را ناچیز بداند، و باد غرور را از مشک وجود خود خالی سازد، نه اینکه برای جلب توجه مردم به او، هنگام راه رفتن پا به زمین بکوبد، یا گردن بر آسمان بکشد . ۱۷۹/
پنجشنبه ، ۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موبنا]
[مشاهده در: www.mobna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها