تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821249593
اگر این تکنولوژی به ایران وارد شود ...
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: مدیر «حراج ملی» ضمن پاسخ دادن به حاشیه های به وجود آمده درباره برگزاری دومین دوره ی این رویداد، اعلام کرد که حراج ملی درصدد است تکنولوژی تشخیص سن و دوره زمانی آثار هنری را برای تأیید اصالت آن ها به ایران وارد کند. به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، خرید و فروش آثار هنری در ایران چند سالی است که شرایط جدیدی را تجربه می کند. برگزاری «حراج ملی» به عنوان رویدادی که با هدف خرید و فروش آثار هنری برگزار می شود، امسال و در دومین دوره اش، توجه خریداران و علاقه مندان به هنر ایرانی را به خود جلب کرد. امسال در این حراج، آثاری در زمینه های نقاشی، نقاشی خط، تذهیب، خوشنویسی، مینیاتور، صنایع دستی، فرش دستباف و سوخت چرم به فروش رسیدند. مهرماه امسال دومین دوره «حراج ملی» با تمرکز بر فروش هنرهای دستی و صنایع دستی برگزار شد. رویدادی که پس از برگزاری، با برخی حواشی همراه شد؛ از ماندن قیمت آثار در پایه، فروش نرفتن برخی از آن ها در زمان برگزاری حراج و اعلام بازگرداندن تعدادی از آثار فروخته شده به صاحبان آن ها. چندماه پس از برگزاری دومین «حراج ملی»، زهرا محمودوند - مدیر این رویداد - درباره برخی مسائل پیش آمده به خبرنگار ایسنا توضیح هایی داد. یکی از مهم ترین حواشی دومین دوره «حراج ملی» ماندن آثار در کف قیمت ها بود؛ چرا در این حراجی، رساندن قیمت آثار به پایین ترین میزان تعیین شده برای فروش، سخت شد و بسیاری از آثار در همان قیمت پایه ماندند؟ در کشور ما، هنرهای دیگر بازار خود را پیدا کرده اند، اما هنرهای سنتی و صنایع دستی در ایران که مهد آن هاست هنوز جا نیفتاده اند. به همین دلیل، به معرفی نیاز دارند. «حراج ملی» به عنوان متولی هنر، این رسالت را پذیرفته است. حراج، این هنرها را معرفی می کند و ریسکش را هم می پذیرد. قطعا در حوزه ای مثل هنر مدرن، آثار بالاتر از قیمت اولیه به فروش می روند. برای صنایع دستی هم یک شیب تعریف کردیم تا به روزی برسیم که در سومین، چهارمین یا پنجمین دوره حراج ملی این ظرفیت را داشته باشیم که صنایع دستی ای که به حراج وارد می شود، بسیار بالاتر از قیمت پایه فروخته شود؛ هرچند برخی از همین آثار، با قیمت بالاتری نسبت به پایه، در حراج دوم فروخته شدند. نمایشگاه آثار حراج ملی منظورتان از شیبی که برای این بخش تعریف کرده اید، چیست؟ فکر می کنم با وضعیتی که هنر سنتی و صنایع دستی در ایران دارد، همین که این آثار به قیمت پایه رسیدند، خیلی خوب است. این آثار نه تنها فروخته شدند، بلکه به حراج هم گذاشته شدند و این، در صنایع دستی یک قدم مثبت است. همین فروش با قیمت پایه نسبت به بازار فراموش شده در صنایع دستی، در کشوری که مهدش این هنر است به نظر من یک موفقیت محسوب می شود. این روند یک شیب دارد که بتواند به جایی برسد که مخاطب خاص خود را پیدا کند و در چرخه فروش بیفتد. متأسفانه هنرهای سنتی و صنایع دستی ما در حال فراموش شدن است. چرا باید فرش و قلمزنی ما و کارهای چوب آنچنان که باید، طرفدار و خواهان نداشته باشند؟! قیمت گذاری آثار در حراج ملی بر چه اساسی انجام شد؟ هنرمندان چه نقشی در قیمت گذاری آثارشان دارند؟ ما با این نگاه که یک قیمتی بگذاریم که اثر فروخته شود یا نشود، عمل نمی کنیم. عرف قیمت گذاری در حراج ها نیز این گونه نیست. کار در فراخوان، معرفی و مشخصات و تصویر آن توسط هنرمند ارسال می شود. در نگاه اول یکسری از کارها انتخاب می شوند و هنرمندان اصل کار را به دبیرخانه می آورند. کارشناس مجموعه کیفیت آن ها را بررسی می کند و انتخاب های اولیه صورت می گیرد. سپس هنرمند و کارشناس هر رشته ی خاص، نظر تخصصی روی کار می دهد. در مرحله بعد یک کارشناس قیمت گذاری داریم. در زمان فراخوان، فرد هنرمند همراه اطلاعات کار، قیمت مورد نظرش را هم گفته است. کارشناس قیمت گذاری هم نظر به این که قیمت آثار وارد حراج شده، معمولا کمتر از قیمت بازار است، قیمتی روی اثر می گذارد که به نرخ بازار نزدیک باشد. نسبت به نگاهی که خود هنرمند به اثرش دارد سعی می کنیم آن را به نظر کارشناس نزدیک کنیم. در نهایت، یک قیمتی به هنرمند اعلام می شود، اگر تمایل داشت، کارش با آن قیمت به حراج وارد می شود و اگر تمایل نداشت، این اتفاق نمی افتد. در مرحله آخر، کارشناسی که از طرف میراث فرهنگی به ما معرفی شده، مهر تأیید به سه مرحله کارشناسی می زند. هر 76 اثری که در حراج دوم به چرخه فروش وارد شدند مهر تأیید مرحله چهارم را داشتند. پس از برگزاری حراج، اعلام شد که هفت اثر فروخته نشدند، اما بعدها گفته شد که همه ی آثار حراج به فروش رفته اند. قضیه ی آن هفت اثر به فروش نرفته در طول برگزاری حراج چه بود؟ در آن شب، اعلام شد که تعدادی از آثار فروخته نشده است. پس از پایان حراج، یکی از مهمانان زمانی که می خواست از سالن خارج شود، من را صدا زد و گفت، منتظر بودم ببینم چه تعداد اثر می ماند تا آن ها را بخرم. گفت می خواسته حراج روند عادی خودش را طی کند و حالا هر کاری که مانده، روی قیمت پایه برمی دارد. ما این موضوع را اعلام رسانه ای هم کردیم. اگر نگاه رسانه درست باشد، این نیمه را هم می بیند که این فرد به جهت مناسب بودن قیمت ها اقدام به خرید کرده است. نگاه انتخابی ندارد که کدام اثر را می خواهد. خیلی جالب است که ایشان از خریداران دوره گذشته ی حراج هم نبود و خیلی اتفاقی به حراج وارد شد. او هنگام برگزاری حراج، چند کار را خرید، ولی بعد از حراج گفت تمام کارهای باقی مانده را می خرد. این که چرا این اتفاق خوب در حوزه ای که باید همه کمک کنند تا پا بگیرد منفی تلقی می شود، برای خود من هم سوال است. با این حال این موارد به طور شفاف توسط «حراج ملی» اطلاع رسانی نشد. قرار بود بعد از حراج، یک نشست خبری داشته باشیم که خیلی به زمان برگزاری اولین حراج بین المللی ما نزدیک شد، چون یکسری مشکلات در برگزاری حراج بین المللی به وجود آمد، این فاصله بیشتر شد و فکر کردیم برگزاری نشست خبری بعد از یک زمان مشخص، درست نیست و تأثیری ندارد و ما هم سکوت کردیم. ما وارد این حوزه شده ایم که کمک کنیم. دوره های قبل هزینه کردیم، برای دوره های بعد هم هزینه خواهیم کرد. آن قدر که این حوزه رونق بگیرد و به جایی برسیم که بگویم این «حراج ملی» که هنر سنتی و کلاسیک و صنایع دستی را حمایت می کند، در سال های اول من از پایه گذارانش بوده ام. پس با کسی دعوا نداریم و لزومی نمی بینیم به خاطر هر خبری، روی موج آن حرکت کنیم. پس از برگزاری حراج، سخنان برخی هنرمندان منتشر شد که انتقاداتی را به نحوه ی برگزاری حراج داشتند. شاید باور نکنید، هنرمندانی بودند که تماس گرفتند و نسبت به سکوت کردن «حراج ملی» در برابر مصاحبه هایی که منتشر شده بود، اعتراض داشتند و آن ها را کذب می دانستند، حتی هنرمندی بود که گفت، اگر شما شکایت نکنید من علیه آن رسانه شکایت می کنم. نمایشگاه آثار حراج ملی برخی هنرمندان شرکت کننده در حراج هم از بازگشت آثارشان پس از فروخته شدن خبر دادند و اعلام کردند، آثارشان که در حراج فروخته شده بود، به آن ها برگردانده شده است. هر حراجی، یکسری قوانین و شرایط برای خودش دارد. هنرمندی که می خواهد به یک حراج وارد شود شرایط را مطالعه می کند، آن ها را می پذیرد و در حراج شرکت می کند. برگه ای تحت عنوان قرارداد وجود دارد که تعهداتی را برای دو طرف فروشنده و خریدار تعریف می کند. این وسط «حراج ملی» یک بنگاه اقتصادی است که نقش واسط را بازی می کند. ما یکسری شرایط خاص برای خریدار در نظر می گیریم. به عنوان مثال خریداری که سه چهار کار خریده است، پرداخت های خود را به زمان بندی های خاصی موکول می کند. از فردای روزی که خبر فروش آثار رسانه ای می شود، هنرمندان برای گرفتن پول تماس می گیرند. جای تأسف دارد که هنوز نتوانسته ایم مواردی را در فضای هنری کشور جا بیندازیم. «حراج ملی» حق دارد در قراردادی که می بندد، از شخصی که به قرارداد عمل نکند خسارت مالی بگیرد. هنرمند هر زمان که به پروسه حراج بیاید و اثرش را پس بگیرد، موظف است به حراج خسارت پرداخت کند. ما هنرمندی را داشتیم که کارش فروخته شد، اما کارش را بعد از فروش، پس گرفت و گفت پشیمان شده ام. یعنی «حراج ملی» در چنین شرایطی، خسارت نگرفته است؟ می توانستیم از آن هنرمند خسارت بگیریم، اما این کار را نکردیم، چون آمده ایم به این فضا رونق بدهیم و در کنار هنر مدرن، به هنر سنتی و صنایع دستی هم بپردازیم. «حراج ملی» پیشِ خریدار یک اعتباری دارد. وقتی برخلاف قراردادی عمل می شود و یک تابلو را پس می گیریم و به صاحبش می دهیم، خریدار هم حق اعتراض دارد. یعنی نقض قانون حراج از طرف شما صورت می گیرد؟ واقعا دوست دارم یک قانون مشخص باشد که به استناد آن حرکت کنیم و روی آن بایستیم و خیال مان راحت باشد که هنر سنتی و صنایع دستی بازار خودش را پیدا کرده است. برای این که توازن را حفظ کنیم، مجبور می شویم دو طرف را حفظ کنیم. تا کنون از هیچ شخصی یک ریال هم به عنوان خسارت گرفته نشده است. وقتی قرارداد را به خاطر هنرمند و صاحب اثر نقض می کنیم، چطور می توانم از خریدار توقع داشته باشم که به قرارداد پایبند باشد. صاحب اثر که به تابلویش رسیده و خریدار هم پولی پرداخت نکرده، در این میان، حراج ملی است که پس از یک سال هزینه کردن متضرر می شود. هنرمندانی که تابلوهای شان برگردانده شده در گفت وگوهایی اعلام کردند که در همکاری با «حراج ملی» مردد هستند. شنیده ام هنرمندانی بوده اند که در مصاحبه های شان اعلام کرده اند که دیگر با «حراج ملی» همکاری نمی کنند و این، مثل هر رویداد دیگری، امری طبیعی است. این علاقه ی خود هنرمند بوده که با «حراج ملی» همکاری کند و اثرش را در این رویداد به فروش بگذارد. «حراج ملی» از صفر تا صد شفاف عمل می کند؛ فراخوان منتشر و آثار گرفته می شود. برای اولین بار در ایران، هنگام برگزاری حراج، در سالن باز بود تا هر خبرنگاری که می خواست در آن فضا باشد. وقتی با این شفافیت عمل می کنیم از چیزی نگران نیستیم. هنرمند اگر تمایل دارد می تواند باشد و به میل خودش است. حرکت ما شفاف، واضح و مشخص است. زهرا محمودوند کیفیت حضور سازمان میراث فرهنگی در «حراج ملی» چگونه است و چه نقشی در روند آن ایفا می کند؟ من واقعا از آقای دکتر نامورمطلق - معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری - متشکرم و می توانم به عنوان یک حامی هنر، از او نام ببرم. او شخصی است که می تواند به خود ببالد، چون در کنار داشتن مسوولیت، واقعا حامی هنر است. آقای ملانوروزی هم همین طور. میراث فرهنگی به ما کارشناسان تأییدشده اش را معرفی کرد و تعامل ما با سازمان میراث در همین حد است. برخی کارشناسان و منتقدان از وجود آثار مشکوک و بدون امضا در حراج ها می گویند. با این موضوع چقدر برخورد داشته اید؟ آیا «حراج ملی» به این نوع آثار اجازه ورود به این رویداد را می دهد؟ قطعا اگر کسی کارشناس این حوزه باشد، می داند که در تمام دنیا، امضای اثر نقش بسیار کمی در انتخاب آن دارد. شما زمانی که اثر را برای جایی می فرستید، سن اثر را با سن امضا تطبیق می دهند. در اغلب موارد، امضا الحاقی است. امضا اصلا معیار نیست. بودن امضا، تأییدی می تواند باشد، اما نبودن امضا در کنار یک تابلو، دلیلی بر تقلبی یا مشکوک بودن آن نیست. اگر قرار باشد با یک امضا، اصالت اثر را تشخیص بدهیم، تشخیص اصالت، کار راحتی می شود و با یک نگاه می توان گفت فلان اثر، اصل است یا تقلبی. خیلی از اوقات شاگرد کار می کند، استاد امضا می کند. بودن امضا خوب است، اما به معنای اصل بودن کار نیست. در هیچ کجای دنیا براساس یک امضا، رأی به اصل یا تقلبی بودن اثر نمی دهند. «حراج ملی» برای تشخیص دادن اصالت آثار چگونه عمل می کند؟ در دنیا، یک تکنولوژی هست که اصلا به انسان نیاز ندارد. ما به دنبال وارد کردن آن هستیم. امیدواریم به زودی این اتفاق بیفتد تا به کمک آن، هنر را از فضای مسموم جدا کنیم. این تکنولوژی خودش سن و دوره زمانی آثار را تشخیص می دهد. تا روزی که این تکنولوژی به ایران وارد نشده، ما با این بحث ها سر و کار داریم. با آن تکنولوژی، جنس بوم، متریال و سن اثر آزمایش می شود. خیلی آثار بوده که تأییدیه افراد بنام را داشته، اما پس از آزمایش بوم، آن ها را کنار گذاشتیم، یعنی بوم سنی نداشته، اما کار قدیمی معرفی شده بود. اگر صد درصد مطمئن نشویم، اثر را به حراج راه نمی دهیم. برخی معتقدند حراج ها برای موفقیت در دوره های بعد، برخی آثار را به صورت نمایشی به فروش می رسانند. این بحث در «حراج ملی» چقدر مطرح بوده است؟ وقتی از صفر تا صد حرکت شفاف است، چرا باید این کار را بکنم؟ زمانی که فروش صد درصدی اعلام نمی کنیم، نیازی به فروش نمایشی هم نیست. اگر کاری برگردانده شده، به خاطر مواردی بوده که صاحب اثر به قرارداد پایبند نبوده است. من زمانی که فروش صد درصدی اعلام کنم، می توان روی این بحث صحبت کرد که بخشی از فروش نمایشی بوده است. این دو دوره از حراج که تا کنون برگزار شده، چه تفاوتی با یکدیگر داشته است؟ در حراج اول، بیشتر از 40 اثر داشتیم. در حراج دوم با بیش از 70 اثر، کیفیت برگزاری خیلی کارشناسی تر بود. حتی تأخیری که در ابتدای مراسم داشتیم به علت استقبال زیاد بود که بسیار متفاوت از دوره اول بود. ثبت نام نسبت به دوره گذشته بیشتر از طرف خود خریدار بود. در دوره اول، مواردی بود که ما سراغ خریدار رفتیم که پتانسیل حضور داشته، اما در این دوره، خریدار خودش آمده، فرم را پر کرده و به حراج وارد شده است. حراج سوم نیز قطعا بهتر برگزار خواهد شد. از هر نظر پیشرفت می کند و کارشناسانه تر برگزار می شود. نمایشگاه آثار حراج ملی موانعی که بر سر راه برپایی این رویداد در ایران پیش پای شماست، چیست؟ قطعا هر کاری در مسیر خود، یک شیبی را تعریف می کند. یک زمانی را برای رسیدن به استاندارد تعریف می کند. ما در حراج گذشته، موانع بسیار کمتری داشتیم. هرچند حراج برای اولین بار در فضای هنری ایران شفاف بود، یعنی باید به ما کمک می کرد، نه این که فقط و فقط نقاط منفی دیده و به مانع تبدیل شود. در صورتی که این شفاف عمل کردن افتخار ماست، ولی متأسفانه این ذهنیت را ایجاد می کند که آیا لزومی هست که تا این حد شفاف عمل کنیم؟ برای خود من، مقداری ابهام دارد که باید چقدر رسانه ها را آزاد بگذاریم. کاری به هزینه آن شب ندارم، اما این شفافیت نباید یک نقد و نتیجه مثبت هم برای حراج داشته باشد؟ قرار بود «حراج ملی» در کشورهای دیگر هم برگزار شود، این قضیه به کجا رسید؟ ما با حراج های معتبر دنیا، صحبت های خیلی خوبی داشته ایم. فقط حراج های خارج از ایران بودند که شفافیت عملکرد ما را دیدند و تبریک گفتند، همچنین اعلام تمایل کردند که با «حراج ملی» همکاری داشته باشند. در داخل کشور هیچ جا را ندیدیم که به آن اشاره شود. سعی ما این است که «حراج ملی» عام را در بازه زمانی خودش، هر سال برگزار کنیم. افرادی از یک موزه از کشورهای اطراف آمده بودند، فضا را دیدند و اعلام همکاری کردند. با مقاماتی در کشورهای اطراف و اروپایی هم صحبت های خوبی شده است. قضیه تناقض در اعلام قیمت اثر در «حراج ملی» دوم چه بود؟ اشتباه خواندن عدد از سوی آکشنر (آتیلا پسیانی) از روی مانیتور باعث آن اشتباه شد. هیچ اشکالی در مانیتور و کاتالوگ نبود. آقای پسیانی هم خودش بعدا اصلاح کرد. خریداران آثار در «حراج ملی» معمولا چه کسانی هستند؟ معمولا در تمام حراج ها، مجموعه داران اکثریت افرادی هست که با یک آکشن در ارتباط هستند. چه خرید، چه فروش، اما در حوزه خریداران اصلا نگاه مان این نیست که آثار را فقط به مجموعه دار بفروشیم. خیلی خوشحالم که یک خانم مسن خانه دار از حراج ما خرید کرد و هفته ی بعد آمد و کلی برای من درباره نصب اثر در خانه اش توضیح داد. خیلی اتفاق خوبی است که هنری را که این همه از آن دم می زنیم همه جا ببینیم، نه فقط در مجموعه ها و گالری ها. خریداران ما متنوع و از طیف های مختلف هستند. خریداری داشتیم که فقط نگاه اقتصادی داشت، یا مجموعه دار است و دنبال فلان هنرمند خاص می گردد. خریداری داشتیم که آمده بود، ببیند چه اثری را دوست دارد یا پولش به کدام اثر می رسد. با وجود بالا بودن جایگاه آثار هنرمندان ایرانی در حراج های بین المللی، هنوز این رویدادها در ایران به روند مشخصی برای برگزاری نرسیده اند. دلیل این موضوع را چه می دانید؟ در دنیا برگزاری حراج، به یک آبی تبدیل شده که روان است، در مسیر خود افتاده و این چرخه مدام می چرخد، اما این اتفاق متأسفانه هنوز در ایران نیفتاده است. خوشبختانه حراج هایی از جمله «حراج تهران» در این راستا گام برداشته و هرکدام به نوبه خود اقدام موثری کرده اند و «حراج ملی» نیز سعی دارد با تکمیل این اقدامات، هنر ایرانی، بویژه هنر سنتی را که با فرهنگ اصیل ایرانی گره خورده است، به جایگاه اصلی خود برساند. برگزاری حراج یک شرایطی را می طلبد. توان مالی، زیرساخت ها و سرمایه گذاری در هنر را می طلبد که شاید تا امروز فراهم نبوده است و کسی این ریسک را نکرده که در این حوزه سرمایه گذاری کند. چرا مجری دو دوره حراج متفاوت بودند؟ آقای بهرام رادان - بازیگر سینما - دوره اول را خوب اجرا کرد، نسبت به این که فضا، خاص و تمرکز حراج بر هنر سنتی و صنایع دستی بود. رادان برای اولین بار در تاریخ هنر باید اسمش ثبت شود. او اقدام به فروش آثاری کرد که خود هنرمند از استرس نمی توانست بیاید حراج را نگاه کند که آیا کارش فروخته می شود یا خیر. به نظر من آقای رادان توانست کار خود را خوب انجام دهد، اما بنا به دلایلی، زمینه ادامه ی همکاری با ایشان وجود نداشت. آقای پسیانی نیز با هنر آشنا و با هنرمندان در ارتباط است. گزینه های زیادی مطرح بودند، اما آقای پسیانی چون معیارهای لازم را داشت، انتخاب شد. درباره ادامه یافتن این همکاری در دوره های بعد نیز در غیاب ایشان نمی توان صحبت کرد. دولت چقدر می تواند در این زمینه نقش داشته باشد؟ هنر برای این که پا بگیرد، ناچار است حمایت دولت را داشته باشد. ساده ترین مثال آن، بحث مجوز است؛ مجوز خود نمودی از حمایت است، اما حمایت می تواند شکل های مختلفی داشته باشد. مثل معرفی کاشناس تأییدشده وزارت ارشاد. تا امروز حمایت و همکاری خوب بوده، اما کافی نیست. استقبال می کنیم که وزارت ارشاد به ما کارشناس معرفی کند. همه باید در این زمینه مشارکت داشته باشند. هنر ایرانی یکسری زیرمجموعه های مشخص دارد، مانند هنر سنتی، کلاسیک، صنایع دستی و ... که متأسفانه در ورطه فراموشی قرار گرفته است. ایران، کشوری است که بیش از 200 نوع صنایع دستی دارد، اما متأسفانه جایگاه خوبی در صادرات صنایع دستی در دنیا ندارد. ما پذیرفته ایم که در حوزه هنرهای سنتی و صنایع دستی ایران که حتی متولیان آن را فراموش کرد ه اند و به اندازه ای که باید، به آن بها و بودجه نمی دهند، سرمایه گذاری کنیم. ما این کار را انجام دادیم، برای هنرهایی که خیلی از مردم آن ها را نمی شناسند. گفت وگو از خبرنگار ایسنا، سمیرا زالپور انتهای پیام
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
صفحات پیشنهادی
سعودی ها فعلا از ایران عصبانی اند اما می دانند که اگر پای میز مذاکره ننشینند عقب خواهند افتاد، برای همین مجبور
پرسیدم آیا ممکن است در آینده عربستان تغییر موضع دهد و با ایران وارد مذاکره شود جواب داد قطعا عربستانی ها راهی جز مذاکره ندارند با وجود این که می بینند همه چیز را از دست داده اند اما در آخر مجبورند با ایران مذاکره کنند مگر سر عراق توانستند کاری از پیش ببرند بعد از 12 سال مجرئیس جمهور غنا: تحت تاثیر پیشرفت های تکنولوژیک ایران قرار گرفتم
رئیس جمهور غنا تحت تاثیر پیشرفت های تکنولوژیک ایران قرار گرفتم رئیس جمهور غنا در پایان بازدید خود از کارخانه های گروه صنعتی مپنا در استان البرز گفت تحت تاثیر پیشرفت های تکنولوژیک ایران قرار گرفتم به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر جان درامانی ماهاما سطح تکنولوژی اینبزرگترین پالایشگاه جهان به دنبال از سرگیری واردات نفت از ایران
به گزارش ایسکانیوز یک منبع آگاه از مذاکرات میان ایران و این شرکت خبرداد و افزود ریلاینس در حال آماده سازی شرایط برای خرید نفت خام از ایران است این شرکت خرید نفت از ایران را از سال ٢٠١٠ به دلیل تحریم های امریکا متوقف کرد خبرگزاری رویترز نیز روز پنجشنبه در گزارشی از سفر مقامهایشاگردان گواردیولا پیشتاز در لیگ آلمان
به گزارش خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام هفته بیست ودوم بوندس لیگای آلمان از ساعت 18 امروز شنبه با انجام پنج دیدار همزمان پیگیری شد در یکی از این بازی ها بایرن مونیخ با نتیجه 3 بر یک در آلیانتس آره نا دارمشتات را از پیش رو برداشت تیم میهمان در این بازی با گل دقیقنهاوندیان: اقتصاد ایران پس از برجام، بازاری برای واردات کالا نیست
مازندخبر محمد نهاوندیان رئیس دفتر رئیس جمهوری اعلام کرد اقتصاد ایران پس از اجرایی شدن برنامه جامع اقدام مشترک برجام بازاری برای واردات کالا نیست بلکه سرمایه گذاری مشترک تولید صادراتی و استفاده از پیشرفته ترین سرمایه گذاری ها را دنبال می کند به گزارش مازندخبر نهاوندیان ظهر سکاریکاتور/ اژدها قاچاقی وارد ایران شد!
کاریکاتور اژدها قاچاقی وارد ایران شد طنز و کاریکاتور > کاریکاتور - در حاشیه ورود قاچاقی میوه اژدها به کشور مهدی عزیزی وقایع اتفاقیه 6060 کلید واژه ها میوه و ترهبار - قاچاق - کاریکاتور - سه شنبه 27 بهمن 1394 - 20 29 00انتظار برخورد از کمیته انضباطی داریم ایرانیان: تماشاگران استقلال اهواز از ابتدا تا پایان به منصوریان فحاشی کرد
انتظار برخورد از کمیته انضباطی داریمایرانیان تماشاگران استقلال اهواز از ابتدا تا پایان به منصوریان فحاشی کردندسرپرست تیم فوتبال نفت گفت از ابتدای بازی تا لحظهای که داور سوتش را به صدا در آورد تماشاگران استقلال اهواز به تیم و بویژه سرمربی ما فحاشی کردند به گزارش خبرگزاری فارسجشنواره گل شاگردان ناظم الشریعه این بار مقابل ویتنام/ ایران و ازبکستان فینالیست شدند
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس تیم ملی فوتسال ایران در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا عصر امروز از ساعت 17 و 30 دقیقه به مصاف ویتنام رفت که در پایان شاگردان ناظم الشریعه با یک بازی زیبا و تماشایی با نتیجه پرگل 13 بر یک به پیروزی رسیدند و راهی فینال شدند گل های ایران میورش متفاوت کاربران ایرانی به اینستاگرام ورزشکار معروف+عکس
ایرانی ها با حضور در صفحه جی کاتلر برای او پیغام هایی محبت آمیز نوشتند اینستاگرام ورزشکار معروفجی کاتلر قهرمان 4 دوره قهرمان مستر المپیا و یکی از اسطوره های بدنسازی دنیا از هواداران ایرانی اش تشکر کرد او صبح امروز در صفحه شخصی اش در اینستاگرام تصویری از خود در کنار یکی از دوستعرفه واردات پوشاک، ۵۵درصد کاهش می یابدتن پوش خارجی بر قامت ایرانی!
موسوی زاده- درحالی وارد سومین سال ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی که براساس آن باید تمامی مجموعه ها و سیاست گذاری های کشور در راستای تقویت تولید ملی باشد می شویم که روز گذشته عباس نخعی مدیرکل مبارزه با قاچاق کالاهای هدف گفته است که درصورت تصویب دولت تعرفه واردات پوشاک سال آ-
گوناگون
پربازدیدترینها