محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829991272
چرا زنان غربی به داعش می پیوندند؟
واضح آرشیو وب فارسی:لحظه نیوز: داعش یک کمپین آنلاین برای جذب زنان غربی به راه انداخته بود. برخی زنان اروپایی که پیشتر از درجه داران داعش بودند، سعی دارند «خواهران» خود را به ازدواج با تروریست های خلافت خودخوانده فریب دهند.وب سایت هفته نامه تجارت فردا - مینا جوشقانی: از دختری که تمام وقتش را در ساحل و رستوران و کلوپ ها می گذراند تا تندرو فراری. همسر یکی از تروریست های مسلح و عوامل اصلی حملات پاریس، آمیدی کولیبالی، نیز دچار همان دگردیسی شگفت انگیزی شده بود که نشان دهنده پتانسیل نهفته در گروهک های شبه نظامی برای افزایش شمار تروریست های زن است. برای مثال داعش یک کمپین آنلاین برای جذب زنان غربی به راه انداخته بود. برخی زنان اروپایی که پیشتر از درجه داران داعش بودند، سعی دارند «خواهران» خود را به ازدواج با تروریست های خلافت خودخوانده فریب دهند. گروهک تروریستی داعش که به خود عنوان «دولت اسلامی» را اعطا کرده و پیش از این به نام مخفف ISIS در جهان شناخته می شد، اکنون به طرز کاملاً فعالانه ای به جذب زنان و دختران غربی مشغول است. و در همین اثنی، این خلافت ساختگی که اکنون بخش های بزرگی از سوریه و عراق را تحت سلطه دارد، ثابت کرد در رسانه های ارتباط جمعی به همان اندازه زیرکانه عمل می کند که در جبهه جنگ، بی رحمانه. در سرتاسر اینترنت این تلاش های زیرکانه دیده می شود و غالب مواقع از چشم ما پنهان می ماند. این توئیت ها و وبلاگ ها از قرار معلوم توسط زنان غربی نوشته شده که با جنگجویان افراطی ازدواج کرده اند و اکنون به نظر می رسد قصد دارند، «خواهران» احتمالی آینده شان در اروپا و آمریکا را به سفر به خاورمیانه ترغیب کنند و به داعش، نوچه عصیانگر و غیرقابل کنترل القاعده، پیوسته و نسخه خود از دولت اسلامی را پیاده سازی کنند. به این خلیفه بانوها (عنوانی که احتمالاً در جذب آنها موثر است)، گفته می شود که خدمت اصلی آنها به داعش، از طریق ازدواج و تولید مثل است، نه جنگ و هفت تیرکشی. یک وبلاگ نویس به نام «پرونده جنت» در وبلاگ خود نوشته بود: «مرد و زن با هم برابر نیستند، هرگز نخواهند بود. مردان رهبر هستند و زنان آنقدر خاص اند که خداوند یک سوره کامل از قرآن را به آنان اختصاص داده است.» هرچند در این تبلیغات از نشان دادن تصاویر وحشیانه کشت و کشتار و گردن زنی های بی رحمانه ای که اصولاً با مفاهیم مرتبط به تندروها عجین است، اجتناب می شود. تصاویری از قبیل گردن زدنی ده ها سرباز سوری پس از تصرف یک پایگاه ارتش این کشور، در استان شمالی الرقه، در تبلیغات آنها جایی ندارد. در عوض این بازاریابی بیشتر روی چیزی تمرکز دارد که تحلیلگران نام آن را «حریم خصوصی» گذاشته اند. یعنی لذایذ داشتن یک خانواده جنگجو و «افتخار» پرورش دادن جنگجویان جدید برای داعش. استخدام کننده های آنلاین داعش بر خشنودی و لذت وافر حاصل از فراهم کردن اسباب آسایش جنگجویان در راه خدمت به داعش، اصرار می ورزند. از همسر مهاجم حمله فرانسه، حیات بومیدین گرفته تا زن اسکاتلندی که فرارش سر و صدای زیادی به راه انداخت و تا ده ها و صدها زن غربی دیگر که از اروپا و آمریکا به خاورمیانه سفر می کنند و در جست وجوی ثواب هستند و احتمالاً در همین ثانیه ها در حال جذب شدن به داعش هستند، همه و همه سوال های متعددی در ذهن ایجاد می کنند. اعم از اینکه چطور می شود دخترانی با تربیت و فرهنگ غربی و با توجه به اسلام هراسی فراگیر در جوامع غرب، این گونه جذب تروریست ها شوند و حاضر باشند به خانواده خود پشت پا زده و به مقصدی نامعلوم سفر کنند؟ و در بهترین حالت به عنوان بیوه «عضو داعش» به زندگی ادامه دهند؟ دیگر آنکه این دختران با وعده چه پاداشی به داعش می پیوندند؟ و البته در واقع ماجرا چطور می شود و چه چیز عایدشان خواهد شد؟ شاید اگر علم این دختران از اسلام کافی بود یا آنقدر آنها را از اسلام و مسلمانان بازنداشته بودند، با چشمانی بازتر به تضاد اسلام با تروریست های داعشی پی برده و آنقدر حریصانه به سمت شان کشیده نمی شدند. «اگر بیوه یک جنگجوی داعش باشی، هرگز لازم نیست برای چیزی پول بدهی». نبیله جعفر، در مقاله ای که در روزنامه گاردین چاپ شد، به بررسی این مساله پرداخته و با چند عروس داعش، قبل و بعد از پیوستن آنها به داعش، گفت گو کرده است که در ادامه به اظهارات برخی از آنان اشاره خواهیم کرد. لازم به ذکر است که جعفر تمامی اسامی را تغییر داده است. «مانند بسیاری از دخترهایی که با آنها صحبت کردم، ازدواج ام عمر با یکی از جنگجوهای داعش نیز، یک امر عملی بود. ام عمر گفت: «زندگی بدون یک محرم در اینجا گاهی دشوار می شود.» او با یک جنگجوی انگلیسی-بنگلادشی، مانند خودش، ازدواج کرده بود. حتی خانواده پسر نیز از روستایی بودند که خانواده ام عمر. به گفته او، شوهر داعشی اش «بسیار بسیار مهربان و دلسوز بود» اما دو ماه پیش کشته شده بود و او اکنون به عنوان همسر «شهید»!!! به زندگی ادامه می داد و البته مورد احترام بود. زن دیگری که در سوریه با او صحبت کردم، ام زهرا، تقریباً به موقعیت ام عمر حسادت می کرد. او گفت: «اگر همسر شهید باشی، لازم نیست برای هیچ چیز پول پرداخت کنی.» البته سعی کرد این موضوع را طوری بیان کند که از وضعیت خود ناراضی به نظر نرسد. ام زهرا تاکید کرد از تمامی زن ها مراقبت می شود: «به هر حال ماهیانه پول دریافت می کنیم.» ام عمر یک بار اشاره کرده بود که زنانی که به دولت اسلامی می پیوندند، می توانند ادامه تحصیل نیز بدهند. «می توانید درس فقه، حدیث، پزشکی یا هر چیز دیگری بخوانید.» ام عمر به صراحت اذعان داشت که از انگلیس بیزار بوده و در آنجا بسیار تنها و مطرود بوده است. او صمیمی ترین رابطه اش را با مادرش توصیف می کند و می گوید اگرچه با ترک منزل مادرش را ناراحت کرده است، اما هرکس دیگری هم بود این کار را می کرد و جای نگرانی نیست زیرا در شرایط کنونی که زمان جنگ است، این امری حلال تلقی می شود. گرچه گهگاه دلش برای مادرش تنگ می شود، اما از شرایط خود راضی است و دیگر «خواهران» را نیز به پیوستن به داعش تشویق می کند. خدیجه داره در کنار همسر تابعه سوئدی اش، ابوبکر دختر 18ساله آمریکایی به نام کارن که تصمیم داشت به کشورش بازگردد، می گفت: «من هنوز به دنبال دولت اسلامی بی نقص می گردم که احتمالاً هرگز روی این سیاره وجود نخواهد داشت.» او پس از آنکه دو روز در ترکیه مانده بود، از ازدواج با داعش پشیمان شده و به آمریکا بازگشته بود زیرا به گفته خودش می ترسیده به دست نیروهای پ ک ک دستگیر و به اسارت برده شود. کارن نیز مانند بسیاری دیگر به دنبال آرمان شهر می گشت. او می گوید هیچ حکومتی که به دست بشر گردانده شود، از فساد در امان نیست.» دکتر کاترین براون از «کینگ کالج» لندن، زنان غربی را که به داعش می پیوندند، با افرادی قیاس می کند که «در دهه های 50 و 60 میلادی به شوروی رفتند. آنها به خاطر جنگیدن نرفته بودند، بلکه می خواستند شهروندان جدید دولت شوروی باشند. جالب اینجاست که باور دارند این امر محقق می شود... داعش می گوید: شما می توانید جهان کاملی داشته باشید، فقط باید کمی تلاش کنید. در ورای این موضوع، یک انگیزه توتالیتر وجود دارد. این زن ها باور دارند که با ملحق شدن به داعش، «افرادی کامل» خواهند شد.» ملانی اسمیت از «موسسه گفت وشنود راهبردی»، این «ایده آل آرمان شهر خلافت» را یکی از «عوامل کلیدی و اصلی» می داند که زنان را جذب می کند: آنها دنیایی را تصور می کنند که در آن فقر و نابرابری کمی وجود دارد و با عدالت بی نقصی اداره و تحت قوانین روشن و آسمانی اداره می شود که به نفع همگان است و اجازه نمی دهد هیچ تیرگی و ابهامی در نحوه زندگی مردم ایجاد شود. اما به گفته اسمیت، «عوامل فشار» دیگری نیز وجود دارد که آنها را از خانه های شان در غرب رانده و از این موارد، اغلب می توان به تنهایی و طردشدگی اشاره کرد. تبلیغات داعش دقیقاً گروهی را مخاطب قرار می دهد که در خانه های خود احساس غربت می کنند. به گفته یکی از عروس های داعش که زن بیست و خرده ای ساله بریتانیایی با والدین پاکستانی است، دخترهای مجردی که برای ازدواج با اعضای داعش به آنها ملحق می شوند، ابتدا در اقامتگاهی ساکن می شوند. دخترها ابتدا توقعات شان و ملاک مورد نظرشان برای انتخاب شوهر را روی کاغذ می نویسند و امیر منطقه داماد متناسب با ملاک آنها را برایشان انتخاب می کند. البته امیر در ابتدا با پدر دختر تماس می گیرد اما در صورتی که پدر موافقت نکرد، به هر حال دستور ازدواج صادر می شود و به سرعت اتفاق می افتد. این دختر که در مقاله نبیله جعفر از او به نام ام عباس یاد می شود، به او گفته بود که شریعت در دولت اسلامی (اسمی که داعش برای خلافت خود برگزیده است)، قانون هایی وضع کرده که عروس ها را از هر نوع خشونتی محفوظ نگه می دارد. اگرچه او نیز به اندازه ام عمر از زندگی اش در دولت اسلامی رضایت دارد، به اندازه ام عمر ازدواجش را شیرین نمی داند. هرچند به گفتن اینکه «زندگی مشترک ما گاهی سخت می شد»، بسنده کرد. او می گوید یکی از سخت ترین آزمون های داعش حرف شنوی و اطاعت از شوهراست که برای سربلندی در این آزمون، نیاز به صبر زیاد هست. شکایت از سختی های زندگی در دل خلافت، اغلب در پوششی از مثبت اندیشی ابراز می شود. برای مثال ام عمر در یک توئیت خود نوشته بود: «شام با خواهران، در نور شمع» و در هشتگ ها اشاره کرده بود دلیل شام رمانتیک این بوده که برق رفته و این نیز بخشی از جنگ است. البته دولت آرمانی، عاری از افراد شکاک نیست و رویاهای آرمان شهر به سادگی به وقوع نمی پیوندند. یکی از موضوعاتی که در نشریه داعش، به نام «دابق» از آن یاد شده، همین است. به زنانی که شوهران شان را از دست داده اند، توصیه می شود که شکیبا باشند و به بازگشت به خانه فکر نکنند. سلما و زهرا هلانه، خواهرهای دوقلو که برای پیوستن به داعش به سوریه سفر کردند. آیا حق دفاع از خود را ندارند؟ به ازای هر یک از 500 زنی که به سوریه سفر کرده و به داعش پیوسته است، تعداد بیشتری در خانه پشت رایانه خود نشسته و حمایت شان را از راه دور ابلاغ می کنند. بیشتر آنها رخت سفر نمی بندند اما در خیالبافی روزمره خود به این می اندیشند که روزی شهروند خلافت داعش باشند. حامیان داعش در شبکه های اینترنتی برای برقراری ارتباط از کد استفاده می کنند. برای مثال سفر به سوریه «رفتن به تعطیلات» است یا «پرنده های سبز» و «پاهای غبارآلود» اشاره به احادیث درباره شهادت دارد. انگشت اشاره رو به بالا، نشان دهنده یکتاپرستی داعش و تعهد آنها به مرگ و پیروزی است. اما در دل دولت، مخالفانی نیز وجود دارد. به عنوان نمونه می توان از ام کلثوم نام برد که با تمامی اینها مخالف است. او می گوید «ما (جنگ) را تبدیل به نوعی هوس کرده ایم. انگشت اشاره خود را بالا می بریم، انگار همه عضو گروه یا کلوپ هستیم.» او نیز مانند تعدادی دیگر از عروس های داعش، از زندگی روزمره به ستوه آمده بود و آرزو داشت نقش بزرگ تری ایفا کند. «نمی شود تمام زندگی را منتظر تعطیلات آخر هفته ماند. اهداف آدم باید بزرگ تر از این باشد.» ام کلثوم به این امر واقف بود که داعش با خشونت عجین است. برخی از زن ها معتقد هستند که خشونت داعش از سوی رسانه های غربی اغراق شده است. برخی دیگر این طور از خود دفاع کردند که کفار بدتر از آنها می کنند اما از طرفی تنها تعدادی از آنها از جمله ام کلثوم، کاملاً از آن استقبال کردند. او عکس هایی از جنگجویان داعش با اسلحه به اشتراک گذاشته بود. در خلوت، او بسیار شیرین و لطیف بود و نکته مشترک بارزش با دیگر خواهران این بود که او نیز از دوران کودکی و نوجوانی خود در انگلیس لذتی نبرده بود و بسیار احساس تنهایی می کرد. حتی به گفته خودش مدتی تحت درمان قرص های ضدافسردگی بوده است. ام کلثوم روی ظلم به مسلمانان متمرکز شده بود. در صفحات شخصی اش تصاویر مونتاژ شده از کودکان سوری و جوانان فلسطینی که به وسیله اسرائیلی ها سوزانده شده اند، پر بود. برای ام کلثوم، خشونت داعش توجیه شده بود. او فکر می کرد آنها وظیفه دارند از خواهران و برادران مسلمان شان دفاع کنند. او متقاعد شده بود که «جنگ حق ماست، حتی به عنوان انسان و نه مسلمان. ما حق این را نداریم که از خودمان دفاع کنیم؟» او خصومت شدیدی با غرب داشت. در میان دولت، تحقیرهای ویژه ای برای آن دسته وجود دارد که مانند غربی ها با جنگ (جنگ) همراه با خشونت مخالف هستند. در حلقه های داعش، به این طور افراد «نارگیل» می گویند. با ظاهری قهوه ای و درونی سفید و لطیف. در دید این زنان جوان، هر غیرمسلمانی کافر است و رابطه دوستی با آنها مردود است. ام کلثوم می گوید: «باید بدانی که این کفار دشمنان ما هستند و هرگز دست از جنگ با ما نمی کشند تا به راه ... آنها قدم بگذاریم.» برای عروس های مدینه فاضله داعش، هویت مبهم و چندفرهنگی، هیچ مفهومی ندارد. در یکی از شماره های نشریه «دابق» آمده است که هیچ مسلمانی نمی تواند به عنوان یک فرد و مستقل از دولت اسلامی زندگی کند. تمام مسلمانان این اختیار را دارند که یا به عنوان نارگیل های «نامعتبر» به حیات شان ادامه دهند یا با مرگ از این سرنوشت رهایی یابند. کادیزا سلطانه، امیره عباسه و شمیمه بیگوم که در الرقه دیده شده اند، در دوربین فرودگاه مسلمان و دموکراسی؟ درک ناچیز و ناقص و البته تحریف شده این زنان از اسلام، باعث شده آنها اسلام و توحید را در تضاد با دموکراسی بدانند. آنها بر این باورند که اسلام بیش از هر دین دیگری با جهان امروزه غرب، ضدیت دارد. ام کلثوم معتقد است که دموکراسی با خلافت آرمان شهر متضاد است. او گفت: قانون خداوند را نباید به رای گیری گذاشت. این جمله را انوار اولاکی، مبلغ تندرو گفته بود که در سال 2011 کشته شد. از موضوعاتی که بیش از هرچیز برای نبیله جعفر عجیب بود این بود که هیچ یک از این زنان حاضر نبودند هیچ درک دیگری از اسلام را بپذیرند یا به طور کل افکار و عقاید مستقلی داشته باشند. دکتر براون از «کینگ کالج» در این رابطه خاطرنشان کرد که چند تن از این زن ها، از ایمان خود قدرت می گیرند. آنها تا جای ممکن از پاسخ به سوالاتی درباره چرایی پیروی آنها از نسخه داعشی اسلام، طفره می روند یا از انوار اولاکی و سایر تندروها نقل قول می آورند. هر یک از این زنان با نوعی اختلال یا ابهام در خداشناسی، هویت یا زندگی درگیر بودند. هرکدام متقاعد شده بودند که تنها می شود یک تفسیر معتبر از اسلام و قانون شریعت داشت و آن هم تا حد ممکن در تضاد با غرب بود. برای رسیدن به این مفهوم از اسلام، عروس جنگجوهای افراطی داعش، باید هرآنچه هویت و پیشینه غربی داشتند، پاک می کردند. از اینجا رانده و از آنجا مانده برخی از این زنان، برای پاک کردن هویت غربی خود به مشکل برخوردند. ام رئیسه، یکی از این دخترها یک بار گفت: «تغییر برای آنان که در خانواده ای مسلمان به دنیا نیامده اند، دشواری های زیادی دارد. مسلمانان فکر می کنند که شما یک مسلمان الکی هستید.» ام رئیسه مخالف سرسخت منتقدان داعش، پرمهر نسبت به دوستان اینترنتی و در زندگی شخصی اش کاملاً حرفه ای بود. او 25 سال داشت و در استرالیا در حوزه فاینانس کار می کرد. دو سال پیش به اسلام گرویده بود اما تنها روسری به سر می کرد و صورتش را نمی پوشاند. به گفته ام رئیسه، او نیز دوست داشت سر کار نقاب به چهره بزند اما در آن صورت شانس پیدا کردن شغل برایش صفر بود. او پیشتر یک کاتولیک بود اما ایمانش چندان مستحکم نبود. روی شبکه های اجتماعی از داعش حمایت صریح داشت اما تصمیمی برای سفر نگرفته بود زیرا به گفته خودش «آن منطقه بی ثبات است. فکر کنم باید آرام شود». فعلاً ترجیح می داد بدون اینکه به زندگی اش در استرالیا پشت پا بزند، از راه دور داعش را حمایت کند. نبیله جعفر به این نکته اشاره اکید دارد که این زنان که با آنها از طریق شبکه های ارتباط جمعی معاشرت کرده است، به شدت نیازمند ارتباطات انسانی بوده اند و صحبت درباره داعش و نسخه افراطی شان از اسلام، تنها موضوعات مورد علاقه آنها نبوده است. بسیاری از این زن ها نیازمند محبت و توجهی بودند که در آغوش خواهران داعشی آن را پیدا کردند. براون و اسمیت از این موضوع، به عنوان یک «عامل جاذبه» دیگر یاد می کنند که این دخترها را از خانه ها بیرون کشیده و به سمتی رانده که احساس تعلق شدیدتری به آنها می دهد. جایی که احساس کنند در واقع به وجودشان نیاز هست و غریبه نیستند. اقصی محمود، مادر 20 ساله اهل ایرلند که گفته می شود سرپرست اردوگاهی است که دختران ایزدی در آن نگهداری می شوند. جعفر می نویسد: تمام این زنان می دانستند که از زندگی در لوای خلافت داعش چه می خواهند. آنها به من هشدار دادند که روزهایشان بیشتر به عنوان یک همسر و مادر سپری می شود و بخش اعظمی از آن درون چهاردیواری ها می گذرد. یکی از این دختران یک بار در پاسخ به این سوال که اگر غرب را دوست ندارند، چرا به کشور آبا و اجدادی خود باز نمی گردند، نوشته بود: «ما نه اینجا جا داریم و نه آنجا، هاها.» هرچند خارج از واقعیت است اگر فکر کنیم تمام آنچه در انتظار عروس های تروریسم است، صرفاً گل و بلبل است. یکی از برده های جنسی داعش که از سوریه فرار کرده بود، به زنان غربی هشدار می دهد که وقایع وحشتناکی در سوریه منتظر آنهاست. یک زن سوری که پس از کمک به زنان اروپایی برای پیوستن به گروه تروریستی وحشتناک، توانست از اسارت داعش بگریزد، به عروس های بالقوه داعش درباره مصائبی که انتظارشان را می کشد، اخطار داد. او از ترس انتقام وحشیانه گروهک ستمگر داعش و پیروان روانی اش، با نام مستعار ام اسما به افشاگری پرداخت و از توحش و خشونتی که در دل خلافت داعش علیه زنان اعمال می شود پرده برداشت. ام اسمای 23ساله، طی مصاحبه ای با نشریه آلمانی «بیلد تسایتونگ»، روزنامه عامه پسند و محافظه کار چاپ برلین، گفت: «خلافت آن چیزی نیست که شما فکر می کنید. زنان را تازیانه می زنند، آنها را می فروشند و سنگسار می کنند. اجسادشان را نیز برای چندین هفته در ملأ عام به نمایش می گذارند.» او درباره زندگی اش قبل از دورانی که داعش بر منطقه مسلط شود نیز سخن گفت. به گفته ام اسما «او لباس های عادی می پوشیده، دوستان مسیحی داشته، موسیقی گوش می داده و به کلوپ می رفته.» اما پس از آنکه گروهک تروریستی پرچم سیاهش را بر فراز خانه او در الرقه برافراشت، او نیز به جناح الخنساء پیوست- صرفاً به این خاطر که زنده بماند. نقش او این بود که به زنان آلمانی، فرانسوی و انگلیسی کمک کند تا از طریق ترکیه همسایه از مرز عبور کنند. زمانی که زنان به سوریه می رسند، چهار هفته تعلیم می بینند تا یاد بگیرند چطور از اسلحه استفاده کنند و البته قرآن نیز می آموزند. بسیاری از زنان غربی که به داعش می پیوندند، به شدت در دست این گروهک ستمگر عذاب می کشند. یکی از آنها ترانه شکیل است که در انگلستان زندگی می کرده است. ترانه 25ساله به خانواده اش می گوید برای تعطیلات به اسپانیا می رود و سپس با فرزندش به نام زهیم که در آن زمان 14 ماه داشت، به مقر داعش در الرقه سفر کرد. اما از قرار معلوم این هوادار سینه چاک متوجه می شود چه اشتباهی کرده است چرا که تروریست های داعش او را مجبور به ازدواج کردند و آنگاه بود که برای نجات جانش به سمت مرز ترکیه گریخت. ترانه از «رتون آپون ترنت»، یک شهرک واقع در انگلستان، تاکسی گرفته بود، از میان کویر گذشته بود و حتی قبل از آنکه از سیم خاردارهای مرتفع بگذرد، از گلوله نیز فرار کرده بود. این طور گزارش شده که وقتی یکی از تک تیراندازهای ترکیه او را نشانه رفته بود، برای زندگی اش التماس کرده بود و به زبان عربی فریاد زده بود: «من مستاصل هستم.» ترانه امیدوار بوده در آغوش داعش بتواند زندگی ایده آل بیابد و در عوض خود را در جهنم یافت. این طور که آمارها تا ماه جولای سال 2015 نشان می دهد، تاکنون بیش از 700 بریتانیایی به سوریه سفر کرده اند تا به داعش بپیوندند و از این میان، حدود 100 نفر آنها زن و دختر بوده اند. این ارقام صرفاً آمار هستند: بسیاری از والدین رفتن فرزندان شان را به مقامات گزارش نمی دهند زیرا می ترسند اوضاع را وخیم تر کنند یا نمی خواهند پلیس را داخل ماجرا کنند. برخی دانشگاهیان با ردیابی و تحت نظر گرفتن دخترانی که اکنون در سوریه زندگی می کنند، توانسته اند برخی دلایلی را که باعث سفر این دخترها می شود پیدا کنند. اما هنوز بسیاری با این امر مخالفت می کنند که تا زمانی که آن دسته که توهماتشان رفع شده، اجازه بازگشت دارند، هرگز نمی توانیم به یک بازه جامع از انگیزه پیوند آنها به داعش پی ببریم. در یکی از رویدادهای زنده «گاردین»، تازین احمد، گزارشگر برنده جایزه که در 20 سال گذشته به تحقیق در امر تندروی پرداخته است، چهار رادیکال سابق و ملانی اسمیت، از مرکز بین المللی مطالعات تندروی و خشونت سیاسی را گرد هم آورد تا درباره اینکه چرا برخی دخترها تصمیم می گیرند انگلیس را ترک کرده و به داعش بپیوندند، به بحث و گفت وگو بپردازند. اما آیا این دگردیسی و فرآیند آن برای دخترها متفاوت است؟ افراطی سابق، الیاس کارمانی، که امروزه به عنوان مشاور در عرصه افراط زدایی جوانان فعالیت می کند، از این موضوع شکایت دارد که چرا صاحب نظرها با دخترانی که به سوریه سفر می کنند، متفاوت از مردان رفتار می کنند. او می گوید: «زن ها به نوعی قربانی میل به ازدواج می شوند، یا حساس و تاثیرپذیر هستند یا نقاط ضعف متعددی دارند. در حالی که مردها صرفاً بد هستند. من از عبارت «عروس داعش» خوشم نمی آید. این عبارت تبیین کننده تبعیض جنسی است و کلیشه های موجود در اطراف مردان عرب، مردان مسلمان و امیال جنسی پرسروصدایشان را تقویت می کند. زنان نیز، مانند مردان، به نفع خود عمل می کنند.» دو زن به نام های مستعار سلما و یاسمین که سابقاً خود عقاید افراطی و تندرو داشته اند، در این پنل حضور داشتند. هر دو آنها اعضای سابق گروه های رادیکال بودند و زنان جوان را جذب می کردند تا اینکه بیعت شکستند و بر آن شدند که دختران جوان را از تندرو شدن منصرف کنند و در جبهه مخالف بجنگند. سلما اکنون با 30 دختر جوان 13 تا 15ساله کار می کند که چندتای آنها از دوستان دخترهایی هستند که فوریه سال گذشته از مدرسه «بتنال گرین» لندن به سوریه رفتند. در عین حال، ملانی اسمیت در جامعه آماری 119 زن اروپایی، آمریکایی، استرالیایی و کانادایی که شواهد نشان می دهد در حوزه داعش فعالیت می کنند، سعی می کند به انگیزه آنها پی ببرد و درباره زندگی آنها در آغوش داعش، اطلاعات بیشتری کسب کند. بازه سنی آنها از 14 تا 46 سال است. از کمتر از دیپلم تا مدارج عالی، بازه تحصیلات آنهاست. سلما و یاسمین اتفاق نظر دارند که عامل جذب اصلی برای این زن ها ایمان و تمایل شدیدشان به یافتن هویت بوده است. یاسمین می گوید: «این زن ها فکر می کنند روز رستاخیز نزدیک است. در نظر آنها مساله شرافتی است. فکر می کنند قرار است از آنها حمایت شود و غرب نمی تواند به آنها آسیب برساند.» اعضای پنل به این نتیجه رسیدند که برای این سوال پاسخ ساده و فراگیری وجود ندارد و هر مورد از دیگری متفاوت است. شیراز ماهر، تندرو سابق و منتقد افراط گرایان و تندروان امروزی و یکی از کارکنان ارشد مرکز مطالعه بر روی تندروی می گوید چند عامل در کار است. یک جواب مشخص وجود ندارد اما می توانیم گرایش ها را پیدا کنیم. هویت تمام رادیکال های سابق به مساله «هویت» به عنوان یک موضوع مهم اشاره می کنند. ماهر معتقد است: بسیاری از جوان های بریتانیایی درگیر این مساله هستند که بالاخره کجای این دنیا جای دارند. داعش به آنها هویت پیشکش می کند که موجب بالاتر رفتن احساس فرهنگ در آنهاست. احساسی که به آنها می گوید: «این هم یک هویت معنوی- تو یک مسلمان هستی.» او می گوید داعش دقیقاً می داند نماینده چه چیزی است و با اعتماد به نفس کامل دیگران را به مسلمان بهتر بودن و پیوستن به خود تشویق می کند. موضوع هویت می تواند به طور خاص برای زنان مشکل باشد. اسمیت این سوال را مطرح می کند که «بریتانیایی، مسلمان، سومالیایی یا اتیوپیایی بودن، به چه معناست؟» کارمانی گفت، اگرچه داعش از چشم ما پلید و خبیث است، برخی مسلمان ها آن را به عنوان خلافت می نگرند. «دیگر لازم نیست با خودشان و همه کلنجار بروند که این هستی، یا آن هستی؛ تو یک مسلمان هستی.» ایمان به گفته ماهر، زنان به طرز باورنکردنی ایدئولوژیک هستند: «بسیاری از مردان تنها احمق هستند -آنها جذب جنبه خشن و مردانه آن می شوند- در حالی که زنان بیشتر در این مورد فکر می کنند و تصمیم هوشیارانه تری می گیرند.» دخترانی که سلما با آنها در ارتباط است، همه بهترین نمرات را می گیرند. «آنها ذهنیت فعالی دارند که اصولاً باید در سن دانشگاه داشت. این دخترها در مقطع متوسطه چنین ذهنی دارند، آنها نیاز به هدف دارند.» از سلما پرسیده شد هنگامی که دختران ایزدی را شکنجه می کردند یا به قتل می رساندند، دختران چطور می توانستند نظاره گر باشند؟ او در پاسخ می گوید: «اگر به این مساله اعتقاد داشته باشی که این کار را محض رضای خدا انجام می دهی، هر کاری می کنی. آنها می گویند سخت است که مادرت را ترک کنی، اما این کار را به خاطر خدا می کنی. افراطیون همه چیز را سیاه و سفید می کنند.» کارمانی نیز معتقد است آنانی که از دین دیگری به اسلام روی می آورند، به طور خاص آسیب پذیری بیشتری دارند چرا که می خواهند همه چیز را به نحو احسن انجام دهند. کنجکاوی سلما با دوستان دختران مدرسه بتنال گرین صحبت کرده و آنها می گویند دوستان شان صرفاً کنجکاو بودند. «رسانه ها تمام مدت از داعش حرف می زنند اما آنها نمی دانند ماجرا از چه قرار است. این کنجکاوی را تقویت می کند. مردم در رسانه ها به دنبال اطلاعات می گردند و داعش نیز همان جا منتظر است.» برای دخترهای دیگر ممکن است جذابیت ماجرا در پیدا کردن یک شوهر مسلمان باشد. سلما در این مورد گفت: «برخی از این دختران را می توان در گروه عروس های داعش قرار داد- آنها فریفته مردان جذاب شدند.» پنل همچنین به موضوع الاخوه (خواهری) نیز اشاره کرد. سلما از یکی از دخترانی که سفر کرده تعریف کرد: «مادرش گفت او 13 سال دارد. چطور سوار هواپیما شده است؟ او حتی می ترسد برود طبقه بالا.» بخش اعظمی از این ماجرا به دوستی های مجازی مربوط می شود: دخترک با خودش فکر کرده یک دوست مجازی دارد که تمام مدت به او می گوید کجا برود و چه بگوید و از کدام ورودی عبور کند و چه هواپیمایی سوار شود. آنها به نوعی هیپنوتیزم شده اند و داعش اختیارشان را در دست دارد. آزادی به قول کارمانی، مسلمانان جوان باور دارند که در انگلیس نسبت به سوریه آزادی کمتری دارند. سه زن «بردفوردی» که با کودکان شان به سوریه سفر کردند، متولد بریتانیا، بسیار سخنور و تحصیل کرده بودند اما با این حال از خانواده های سختگیر و محافظه کاری آمده بودند که تمام مدت آنها را داخل خانه نگه می داشتند. او با همسایگان زنان صحبت کرده بود و شنیده بود که همسایه ها هرگز آن زنان را در کوچه و خیابان ندیده بودند. «آنها با مردان پاکستانی و بدون شک از قبیله خودشان ازدواج کرده بودند و می توان با قطعیت گفت که حق انتخابی هم نداشته اند. عجیب است که در برخی مناطق بریتانیا چنین شرایطی حاکم است و افراد جوان اینگونه از عدم آزادی رنج می برند و داعش می شود مظهر قدرت، آزادی و رهایی. آنها با خود فکر می کنند آنجا برای بزرگ کردن بچه هایمان بهتر است؛ حداقل از این محله بردفورد که آمار جرم و جنایت بالا دارد و پر است از مواد فروش و انسان های بیکار که بهتر است. آنها تصور می کنند پرورش کودکان شان در دولت اسلامی به مراتب مقتدرانه تر و بهتر است از واقعیتی که در انگلیس پیش روی خود دارند.» مرور این احساسات به شدت برای سلما آشنا بود، به قول خودش او به یک ماهی می مانست که از آب بیرون افتاده باشد. «با اعتقاداتی که داشتم احساس می کردم دیگر نمی توانم در آن کشور زندگی کنم. به خاطر دارم که نوشته بودم: «غبطه می خورم که نمی توانم فرزندانم را به مدرسه محلی ببرم چرا که اسلامی نیست.» احساس خفگی می کردم.» سلما تاکید کرد: «در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی صفوف زنانی وجود دارد که هر کاری می کنند تا جوانان را جذب داعش کنند. آنها می گویند: ما کلاشینکف داریم، اگر به کارت می آید. بیمارستان داریم، رستوران داریم. هرچه دلت بخواهد، ما داریم. گاهی اوقات به همین سادگی اتفاق می افتد.»
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لحظه نیوز]
[مشاهده در: www.lahzenews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها