واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: نظارت مستمر و دقیق بر عملکرد کارکنان از اهمیت و جایگاه شایان توجهی در فرآیند مدیریت و هدایت افراد در سازمان ها برخوردار است و لذا یکی از چالش های مهمی که مدیران تازه کار و کم تجربه در ابتدای فعالیت شان به عنوان مدیر با آن باید دست و پنجه نرم کنند، همین نظارت بر عملکرد ها و کارکردها است. چراکه نظارت درست و مستمر بر عملکرد کارکنان است که زمینه بهبود و تقویت فرآیند پاداش دهی و قدردانی از عملکردهای مثبت و اصلاح عملکردهای ضعیف را تسهیل می کند و در نهایت افراد سازمان را به سمت تحقق اهداف مقرر سوق می دهد. در اینجا55 آنلاین : نظارت مستمر و دقیق بر عملکرد کارکنان از اهمیت و جایگاه شایان توجهی در فرآیند مدیریت و هدایت افراد در سازمان ها برخوردار است و لذا یکی از چالش های مهمی که مدیران تازه کار و کم تجربه در ابتدای فعالیت شان به عنوان مدیر با آن باید دست و پنجه نرم کنند، همین نظارت بر عملکرد ها و کارکردها است. چراکه نظارت درست و مستمر بر عملکرد کارکنان است که زمینه بهبود و تقویت فرآیند پاداش دهی و قدردانی از عملکردهای مثبت و اصلاح عملکردهای ضعیف را تسهیل می کند و در نهایت افراد سازمان را به سمت تحقق اهداف مقرر سوق می دهد. در اینجا 10 توصیه برای کسانی که به تازگی وارد عرصه مدیریت و نظارت بر عملکرد شده اند ذکر شده که آنها را قادر می سازد تا به نحو بهتری امر خطیر نظارت بر عملکرد و ارائه بازخورد های لازم را انجام دهند. مطالعه این توصیه ها حتی برای کسانی که سال هاست در زمینه نظارت و ارزیابی عملکرد فعالیت می کنند نیز خالی از لطف نیست. 1- رایج ترین نوع کم کاری و ضعف عملکردی را در درون سازمان تان شناسایی کنید: یکی از اولویت ها و ضرورت های عرصه نظارت بر عملکرد افراد در سازمان ها عبارت است از شناسایی الگوهای رفتاری و عملکردی کارکنان و تشخیص نقاط ضعف عملکردی در میان کارکنان. ناگفته پیداست که تا پیش از شناسایی مشکلات و ضعف ها نمی توان در راستای حل آنها گام برداشت و پس از انجام این کار است که راه برای بهبود عملکرد ها فراهم می آید. 2- عملکرد کارکنان را با استاندارد های شرکت مقایسه کنید: یکی از اشتباهات رایج بین مدیران و ناظرانی که به تازگی وارد عرصه ارزیابی عملکرد و نظارت شده اند این است که آنها عملکرد هر فردی را با فرد یا افرادی دیگر مقایسه می کنند درحالی که این کار کاملا اشتباه است و باعث سرخوردگی افراد می شود. اقدام درست در این زمینه عبارت است از مقایسه مستمر و دقیق عملکرد افراد با استاندارد ها و معیار های عملکردی شرکت و سازمان. به طور کلی، استاندارد های عملکردی به این دلیل طراحی و تدوین می شوند که عملکرد کارکنان بر مبنای آنها سنجیده شود لذا یکی از وظایف ناظر، مقایسه عملکردها با استاندارد ها و معیارها است. 3- همیشه به دنبال نمونه های ایده آل و مطلوب عملکردی باشید: هرچند که مقایسه کردن افراد با هم کار درستی نیست اما اشاره هدفمند به عملکرد مطلوب بخش ها و افراد لایق و کارآمد می تواند باعث الگوسازی و مشخص شدن نقشه راه برای بهبود عملکردها در آینده شود. در این میان می توان از اطلاعات و رهنمون های بخش نیروی انسانی سازمان نیز کمک گرفت. 4- نظارت بر عملکرد کارکنان نباید یک امر خاص و تعجب آور به نظر برسد: درصورتی که نظارت بر کارکنان به صورت منظم انجام شود، دیگر به آن به عنوان امری عجیب و شوک آور نگاه نخواهد شد. بنابراین گفت وگوی یک ناظر و ارزیاب با کارمندان در مورد عملکرد کارکنان باید به عنوان پدیده ای عادی و متداول تلقی شود و نه اتفاقی بدیع و مرموز. 5-کارمندان را در امر نظارت بر عملکردشان مشارکت دهید: اگرچه این وظیفه ناظر و ارزیاب است که عملکرد افراد را مورد بررسی و بازبینی قرار دهد اما هیچ گاه نباید فراموش کرد که خود افراد را نیز باید در این مسیر مشارکت داد. برای این کار می توان یک نسخه از ارزیابی های قبلی صورت گرفته از افراد را در اختیارشان قرار داد تا آنها از نقاط قوت و ضعف خود آگاه شوند و ضمن تقویت نقاط قوت در راستای رفع نقاط ضعف اقدام کنند تا از تکرار عملکرد های ضعیف در آینده جلوگیری شود. ارائه فرم های خودارزیابی نیز در این میان می تواند موثر و سازنده باشد. 6- بهترین زمان و مکان را برای برگزاری جلسات ارزیابی عملکرد کارکنان اختصاص دهید: اگر می خواهید در مورد عملکرد هرکدام از کارکنانتان با آنها صحبت کنید، این کار را در محیطی آرام و به دور از دیدگان دیگران و به صورت خصوصی انجام دهید. اتمسفر مثبت اتاق جلسه می تواند به تلطیف شرایط کمک شایانی کند. زمان برگزاری چنین جلسه ای نیز بسیار مهم است. برگزاری جلسه در روز ها و ساعت هایی که هم ارزیاب و هم کارمند دچار تنش بوده اند، کار درستی نیست و بهتر است که برگزاری چنین جلساتی به زمانی که هر دو طرف به دور از تنش و استرس هستند، موکول شود. 7- هم صحبت از گذشته، هم سخن گفتن از آینده: تجربه نشان داده که سخن گفتن صرف از عملکرد افراد در گذشته و افسوس خوردن از ضعف ها و ناکارآمدی ها و یا تاکید بیش از حد بر عملکردهای مطلوب تاثیر چندانی بر بهبود عملکرد ها در آینده نخواهد داشت و در برخی موارد موجب یأس و سرخوردگی یا مغرور شدن بیش از حد افراد می شود. پس بهتر است علاوه بر صحبت از گذشته، بخش عمده ای از گفت وگوهای بین ناظران و کارکنان به آینده و عملکرد های مطلوب آتی افراد معطوف شود. 8- از کارکنانتان بخواهید در مورد عملکرد خودتان و انتظاراتشان از شما هم نظر بدهند: در اغلب موارد قرار دادن افراد در موقعیت قضاوت بر عملکرد دیگران باعث می شود تا آنها مسوولیت بیشتری احساس کنند و در نتیجه عملکرد بهتری را از خود بروز دهند. پس برای افزایش احساس مسوولیت در کارکنان و به عنوان گام اول از آنها بخواهید تا عملکرد شما را مورد ارزیابی قرار دهند. با این کار هم قادر خواهید بود از نقاط ضعف و قوت خود آگاه شوید و هم به کارکنانتان یاد می دهید که چگونه مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت. 9- جلسات ارزیابی عملکرد را چندین بار در سال برگزار کنید: یکی از سنت های غلط و رایج در بسیاری از سازمان ها و شرکت ها، انجام ارزیابی عملکرد و برگزاری جلسات گفت وگو درباره عملکرد افراد به صورت سالی یک بار است که صرف نظر از دشواری های متعدد در برنامه ریزی و برگزاری، تاثیر چندانی در بهبود عملکرد ها در عمل نخواهد داشت. پس آسان تر و عاقلانه تر آن است که چنین برنامه هایی به دفعات در طول سال انجام شود تا اثرگذاری آن بیشتر و اجرای آن آسان تر باشد. 10-حتما در کلاس های آموزش ارزیابی عملکرد و نظارت شرکت کنید: چنانچه در سازمان و شرکت شما برنامه آموزشی نظارت و ارزیابی عملکرد در حال برگزاری است یا قرار است برگزار شود به طور جدی و فعال در آنها شرکت کنید و همیشه خود را در موقعیت آموختن و یادگیری قرار دهید و چنانچه چنین فرصت هایی در درون سازمان تان فراهم نیست، در خارج از سازمان به دنبال چنین کلاس های آموزشی بگردید. منبع : دنیای اقتصاد
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]