تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835313315
چند نکته درباره «سینه چاکان شفافیت امروز»
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: محرمان محرمانه های دیروز، تبدیل به سینه چاکان شفافیت امروز شده اند، اما قراردادهای نفتی دولت قبل با نیروی انتظامی و بابک زنجانی مبهم بود یا معاملات امروز با اروپایی ها؟ خبرآنلاین پس از این مقدمه، نوشت: آنها که امروز نگران محرمانه های دولتند و تبدیل به مدافعان سرسخت شفاف تر شدن سیاست های اقتصادی و سیاسی دولت حسن روحانی هستند، در دولت احمدی نژاد محرمانه ماندن بسیاری از مکانیزم های تصمیم گیری را می ستودند و حتی به نام مسائل امنیتی، مخالفان را زنهار می دادند که مبادا بخواهند این تصمیمات را زیرسوال ببرند. با توجه به اینکه بسترهای تصمیم گیری در دولت محمود احمدی نژاد، عمدتاً بر مسائل محرمانه استوار بود، نمی توان مانند شرایط کنونی، صرفاً عدم شفافیت متن فلان قرارداد را مصداق محرمانه ماندن بسیاری از امور کشور در هشت سال دولت وی دانست؛ با این حال، یادآوری بخشی از سیاست های دولت قبل، می تواند به یاد منتقدان دولت فعلی و مدافعان سرسخت رئیس جمهور سابق بیاورد که قرارومدارهای محرمانه سیاسی و اقتصادی به چه معناست! مذاکرات محرمانه با کشورهای خارجی در دولت فعلی هرچند جزئیات مذاکرات ایران با 1+5 هیچگاه رسانه ای نشد، ولی نتیجه آن رسماً در بیانیه هایی که معمولاً از سوی وزیر امور خارجه کشورمان و مسئول هماهنگی امور خارجی اتحادیه اروپا قرائت می شد، به اطلاع افکار عمومی می رسید و حتی مراسم قرائت این بیانیه ها به طور زنده از شبکه های مهم خبری جهان بازتاب پیدا می کرد. شفافیت مذاکرات تا به آنجا بود که رسانه ملی با دعوت از منتقدان دوآتشه مذاکرات، همه بندهای این بیانیه ها را زیرسوال می برد و آنچه را دولت از آن به موفقیت تعبیر می کرد، از زبان منتقدان، «شکست» لقب می داد. حالا این شفافیت در سیاست گذاری هسته ای را با آنچه در دولت قبل رخ می داد مقایسه کنید. مذاکرات عمان که وزیر امور خارجه دولت قبل، چندی قبل و به دنبال انتشار کتاب خاطرات وزیر وقت خارجه آمریکا، جزئیات آن را بیان کرد، از جمله گفت وگوهایی در دولت محمود احمدی نژاد بود که در زمان خود اصلاً رسانه ای نشد و پس از دولت او، معلوم شد که تهران و واشنگتن چگونه درباره مباحث هسته ای به دعوت سلطان قابوس پاسخ مثبت داده و به گفت وگو نشسته اند. افزون بر این، در طول مذاکراتی که سعید جلیلی مدیریت آن را برعهده داشت، جز چند خبر سربسته درباره «مثبت و سازنده» بودن مذاکرات، هیچ اظهارنظر دیگری منتشر نشده و تنها در دوران پسااحمدی نژاد بود که تیم سابق مذاکره کننده صلاح دیدند که به برخی جزئیات مذاکرات در دولت قبل اشاره کنند. همین محرمانه نگه داشتن موضوعات مهم مرتبط با معیشت مردم بود که باعث شد نه فقط در آن دوره به دلیل خاموش نگه داشتن منتقدان، هیچ گشایشی در مذاکرات حاصل نشود، بلکه اقتصاد کشورمان روزبه روز بیشتر در تنگنای تحریم ها قرار گیرد و کار برای تیم بعدی مذاکره کننده برای بازکردن گره هایی که در دوره قبل بر روابط ایران و 1+5 زده شده بود، مشکل شود. محرمانه های قهر 11 روزه اما این فقط مسائل مربوط به حوزه سیاست خارجی نبود که از طرف دولت پنهان نگه داشته می شد، بلکه رئیس جمهور پیشین که دست بر قضا یار غار منتقدان کنونی دولت است، در حوزه مسائل داخلی نیز هرگز شفاف عمل نمی کرد. نمونه محرمانه های داخلی، ماجرای عزل وزیر وقت اطلاعات و قهر و خانه نشینی رئیس جمهور پس از آن بود که موفق به عملیاتی کردن برنامه اش در تغییر وزیر نشد. افکار عمومی هرگز نفهمید که رئیس دولت، چرا وزرایش را یک به یک برکنار می کند و چرا دایره این تغییرات را به وزیر اطلاعات هم تعمیم می دهد. افکار عمومی همچنین به جز چند خاطره از شخصیت های سیاسی که در جریان خانه نشینی 11روزه با احمدی نژاد دیدار کرده بودند، هیچ وقت فرصت نیافت از زبان رئیس جمهور بشنود که چرا با همه ادعاهای کاری و ولایی بودن، 11 روز حساس کشور را در شرایط بحران قرار داد و چه شد که به این شرایط پایان داد؟ روشن نیست مدافعان امروز شفافیت، آن سال ها کجا بودند که بر محرمانه نگه داشتن امور گلایه کرده و خواستار شفاف شدن مسائل شوند! بابک زنجانی، فرزند محرمانه های احمدی نژادی سیاست داخلی و خارجی به کنار، مسائل اقتصادی هم از جمله مواردی بود که دولت قبل آن را خط قرمز ورود منتقدان توصیف می کرد. بهانه دولت احمدی نژاد برای پنهان نگه داشتن قراردادهای اقتصادی و به ویژه معملات نفتی، تحریم کشورمان بود. تیم اقتصادی دولت احمدی نژاد تحریم را فرصتی دانست برای آنکه پای اشخاص حقیقی را به موضوع فروش نفت باز کند. یکی از مشهورترین این افراد، بابک زنجانی بود که این روزها بازگردانیدن بدهی هایش به وزارت نفت، یکی از دردسرهای دولت روحانی شده است. از دیگر قراردادهای محرمانه نفتی دولت احمدی نژاد، موضوع مبادلات اقتصادی دولت قبل با چین است که در دوران پسابرجام، برخی جزئیات این قرارداد مورد نقد صاحبنظران قرار گرفته است و در دولت قبل هیچ کس فرصت نیافت بپرسد چرا در واگذاری نفت به نیروی انتظامی، تهاتر با چین و مجوز فروش نفت دادن به امثال بابک زنجانی که مدعی بود یک بسیجی اقتصادی است، شفاف عمل نمی کنید؟ انحلال نهادهای شفاف کننده اقتصاد گذشته از عدم شفافیت مکانیزم اجرایی بسیاری از طرح های دولت قبل، از جمله راه اندازی بنگاه های زودبازده و اختصاص وام های کلان به آن، طرح مسکن مهر، طرح هدفمندسازی یارانه ها و صندوق مهر امام رضا، برخی سیاست های دولت وقت در رابطه با خصوصی سازی نیز به دلیل فقدان شفافیت لازم، جنجالی شد که از جمله آنها می توان به خصوصی سازی بانک ملت و واگذاری بانک تجارت از طریق بورس اشاره کرد. انحلال شوراهای مختلف از جمله شورای پول و اعتبار و حذف سازمان مدیریت و برنامه ریزی از دیگر اقداماتی است که هرچند انگیزه های اصلی آن همواره پنهان نگاه داشته شد، اما مکانیزم مصرف پول در دولت قبل را چنان محرمانه کرد که این عدم شفافیت حتی به لایحه بودجه نیز تسری یافت. انتقادات از عدم شفافیت دولت دقبل در آن دوره چنان بالا گرفت که حتی برخی نمایندگان تلاش کردند سوال از رئیس جمهور را در دستور کار مجلس قرار دهند. عدم پایبندی رئیس دولت وقت به قوانین مصوب مجلس و آنچه طراحان طرح سوال، آن را «آمارهای غیرواقعی» دولت می نامیدند و نیز شانه خالی کردن دولت از کمک به تولید با همه ادعاهایی که از سوی دولتمردان صورت می گرفت، از جمله دلایلی بود که باعث شده بود سیاست های غیرشفاف دولت قبل کشور را دچار التهابات اقتصادی کند که اوج این روند، افزایش شدید قیمت طلا و ارز بود. در کل باید یادآوری کرد که اگرچه از سال 1380 تا تیرماه 1392 در مجموع حدود 140 هزار میلیارد تومان از سهام شرکت های دولتی به تفکیک 32 درصد سهام عدالت، 46 درصد بخش غیردولتی و 22 درصد سهام های عمومی غیردولتی واگذار شد، اما این واسپاری ها شاید به دلیل محرمانه ماندن جزئیات آن، نه فقط به چابک تر شدن دولت نینجامید، که حتی گزارش ها نشان می دهد حجم بودجه در سال های 90 تا 94 به طور متوسط رشد 18.6 درصدی داشته که بخشی از این رشد مربوط به بودجه شرکت های دولتی است! میراث احمدی نژاد در تنزل 90 پله ای رتبه شفافیت ایران منتقدانی که امروز فریاد شفافیت اقتصادی سرمی دهند، شاید از یاد برده اند فیلمی را که محمود احمدی نژاد به طور «محرمانه» از سعید مرتضوی و برادر رئیس مجلس گرفته بود. شاید آنها فراموش کرده اند که در جلسه رئیس جمهور وقت با نمایندگان، در آستانه اجرایی شدن قانون هدفمندسازی یارانه ها، احمدی نژاد در پاسخ به خواست وکلای ملت درباره نرخ حامل های انرژی پاسخ داده بود: «محرمانه است». آنها همچنین گویی نمی خواهند به یاد بیاورند ماجرای اختلاس سه هزار میلیارد تومانی و دخیل بودن هفت بانک در آن فساد گسترده را که شاید اگر شفافیت اقتصادی وجود می داشت، دولت قبل هیچ گاه اینچنین دچار دردسرهای این پرونده نمی شد. به صف محرمانه های دولت قبل باید مسائل پشت پرده مربوط به دانشگاه احمدی نژاد یا برداشت پول از حساب 18 بانک در دولت قبل را هم اضافه کرد. سیاست هایی که هیچ گاه مدافعان امروز شفافیت اقتصادی نخواستند از سطح محرمانگی آن بکاهند و با سکوت خود، اجازه دادند همین پشت پرده ماندن سیاستگذاری های اقتصادی، رتبه جهانی ایران در شفافیت اقتصادی که در بین 178 کشور، در سال 2003 میلادی 78 بود را به 168 در سال 2009 برساند. قسم حضرت عباس دلواپسان نفتی و دم خروس عملکرد گذشته به این ترتیب با وجود اینکه چرخش برخی فعالان سیاسی در شعارهای اقتصادی و تغییر 180 درجه ای خواست آنها از «ضرورت محرمانه ماندن آمارهای اقتصادی» به «لزوم شفافیت در سیاستگذاری های کلان» را باید ستود، اما نباید انتظار داشت افکار عمومی، عملکرد گذشته همین منتقدان در ارتباط حمایتی با دولت قبل را به فراموشی سپرده و از مدعیان این سؤال را نپرسد که چطور بعضی از آنانی که به دلیل یک قرارداد اقتصادی با شرکت پژو و یا سردرنیاورندن از محتوای قراردادهای جدید نفتی، چنین هوادار شفافیت شده اند، در هشت سال استقرار دولت قبل و محرمانه های آن دولت زبان به کام گرفته و رسالت خود در دفاع از شفافیت را بهانجام نرسانیدند. افکار عمومی حق دارد این سؤال را مطرح کند که چگونه است که برخی مدعیان کرسنت، حرفی از پرونده اختلاس سه هزار میلیاردی و بدهی های بابک زنجانی به میان نمی آورند و ستایش گران محرمانه های دیروز، دلواپس محرمانه های امروز شده اند؛ مبادا پشت قسم حضرت عباس منتقدان، دم خروس منافع جناحی بیرون زده باشد!
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها