واضح آرشیو وب فارسی: ایران راوی: به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ابوالحسن داوودی با اشاره به آثار فیلم سازان جوان در این دوره ی جشنواره ی فیلم فجر گفت: این آثار من را به شدت خوشحال کرد و البته کمی نگران. نگران از اینکه نسل من که با انقلاب کارش را شروع کرده، باید سعی کند تا از قافله عقب نماند، باید تلاش کنیم تا زبان جدیدی که در سینما جاری شده را خوب بفهمیم وگرنه می بازیم. او افزود: باید بپذیریم که این نسل بزرگ و ما پیر شدیم، و اگر امروز می خواهیم برای رده ی سنی ۱۰ تا ۴۰ سال فیلم بسازیم، باید به زبان جدید توجه داشته باشیم زیرا این جزئی از تکنیک کار است. داوودی درباره داوری های سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر هم گفت: امسال جشنواره فیلم فجر عاقلانه ترین و جذاب ترین شکل داوری را داشت؛ چون گروه داوری متشکل از طیف های مختلف فکری بود. او ادامه داد: چیزی که از همان ابتدای داوری برای همه ما اهمیت داشت، این بود که در این داوری ها به حواشی کاری نداشتیم و مشخصاً هنر- صنعت سینما را داوری کردیم و کاری هم به پیامدهای آن نداشتیم. از همان ابتدا هم محمد حیدری و حجت الله ایوبی این موضوع را پذیرفتند. باید توجه داشت که موقعیت فکری و جایگاه این داورها به گونه ای بود که از هرگونه جناح سیاسی و … دور بودند و به همین دلیل معتقدم بهترین دوره ی داوری در جشنواره فجر را داشتیم. داوودی در ادامه خاطرنشان کرد: در ابتدا پیش بینی می کردم داوری سختی داشته باشیم اما وقتی فیلم «ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» را دیدم خیالم راحت شد. باید توجه داشت که جشنواره فیلم فجر خط گذاری و ریل گذاری سینما را نشان می دهد. چیزی که امسال دیدیم، این بود که نسل جدید فیلم سازان و زبان این نسل، باید درک شود. داودی گفت: نسل من باید از فضای تابوی سلطه اسم ها خارج شود؛ یعنی بانام کارگردان ها حق کسی ضایع نشود. به همین دلیل معتقدم جشنواره ی امسال توانست این فضا را جا بیندازند که باید خارج از دنیای نام ها، زبان سینما را درک کنیم. این کارگردان افزود: جشنواره فیلم فجر، یک جشن آیینی در دهه فجر است، اما نتوانسته تعریف مشخصی به عنوان جشنواره داشته باشد. در جشنواره فیلم فجر هر فردی یک توقعی دارد به همین دلیل هم هرسال با حواشی همراه است. این توهم توطئه ای که درباره ی جشنواره وجود دارد، باعث می شود تا جشنواره در موقعیت اصلی خود تعریف نشود. داوودی بابیان این که جشنواره فجر سال ها از بی تعریفی رنج می برد، ادامه داد: فایده مسابقه در جشنواره این است که فیلم ساز باور می کند که دیده شده است و این دیده شدن بسیار مهم است. به عنوان مثال، در مورد فیلم های امسال دو فیلم ساز اول، کارهای ویژه ای ساختند که اگر این فیلم ها را داوران نادیده می گرفتند، موجب سرخوردگی جوانان می شد. داوودی افزود: صداوسیما انحصاری است و اغلب اوقات نگاهش به سینما ملی نبوده و جناحی بوده است. باید متوجه شده باشد که وقتی یک شبکه دم دستی به راحتی می تواند جریان سینما را پیش ببرد برای تلویزیون خوب نیست که عقب بماند و توجه داشته باشد که سینما و رسانه ملی می توانند به هم کمک و همدیگر را کامل کنند و امیدوارم رفاقت بین سینما و تلویزیون روزی به وجود آید. خودسانسوری های نسل ما بیشتر شده است راعی هم در ادامه ی این برنامه گفت: نسل ما با محدودیت های زیادی رشد کرده است و هرسال خودسانسوری های درونمان را بیشتر کردیم. در مورد موضوعاتی که انتخاب می کنیم هم باید توجه داشته باشیم که کلیشه نباشد زیرا اگر کلیشه شود که دیگر جذابیتی ندارد بنابراین کلیشه های ذهنی مان چارچوب هایی در ذهن خودمان پیداکرده و دیگر خوب فکر نمی کند، اما جوان های امروز رها هستند و متوجه کلیشه های ذهنی ما نمی شوند. فیلم ساز جوان امروز رفته تحقیق کرده و فیلمش را می سازد، اما ما زمانی که می خواهیم فیلم بسازیم با نبایدهایی مواجه هستیم. وی درباره داوری ها نیز گفت: بیشتر جایزه ها، بیش از ۵ رأی داشتند، البته تعدادی هم ۷ رأی داشت. داوری سختی اش این است که باید با یک معیارهای تخصصی داوری کنید، درحالی که فیلم ها ممکن است خارج از داوری رنگ و بوی دیگری داشته باشد. آیا همه آن فیلم ها باید انتظار داشته باشند که همه آن ها در داوری هم رأی بیاورند؟ راعی بابیان اینکه داوری سخت بود زیرا فشارهای حاشیه ای زیادی داشتیم، افزود: سلامتی که داروها در برخوردها داشتند موجب آسانی کار می شد. زمانی که فیلم ها خوب هستند، داورها هم روی خوب بودن آن می ایستند. او ادامه داد: اگر «ابد و یک روز» نبود کار ما سخت تر می شد. جالب است که عده ای می گفتند روی این فیلم فضاسازی شده است عده ای می گفتند، شما فیلم «جان پاس» را رد کردید تا حاتمی کیا مظلوم بماند درحالی که چنین نبود. اگر همه ی کسانی که کشور را دوست دارند اجازه دهند فرهنگ درگیر اهداف سیاسی نشود، به نفع همه است. وی ادامه داد: یادم می آید یکی از سایت ها درباره «ابد و یک روز» نوشته بود داورها در راستای پروژه نفوذ کارکردند. راعی درباره مسابقه ای بودن جشنواره نیز گفت: جشنواره فیلم فجر ایرانی شده به همین دلیل هم به سادگی نمی تواند مسیر مشخصی پیدا کند. زمانی که سینما نبضش آرام می تپید همین جشنواره موجب تند شدن نبض سینما شده است؛ بنابراین مسابقه باید باشد به شرط آنکه داوران آن مستقل و کارشناس باشد. وی ادامه داد: همه ی کسانی که این کشور را دوست دارند و فکر می کنند مردم باید فیلم های ایرانی ببینند باید به سینما کمک کنند. ۵۸۲۴۵
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران راوی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]