محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827117862
کمترین توجه در قانون گذاری کشور، مربوط به زنان خانه دار است
واضح آرشیو وب فارسی:شاخه طوبی: سرپرست گروه بررسی مسائل زنان ـ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: زنان خانه دار بزرگ ترین گروه زنان جامعه هستند اما در سیاست گذاری و قانون گذاری حداقل توجه به این گروه کلان کشوری می شود.به گزارش شاخه طوبی،دکتر لیلا سادات زعفرانچی، عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و پژوهشگر حوزه خانواده٬ در شبکه افق سیما، با تاکید بر وجود رابطه بین تحصیل و اشتغال بانوان و رشد و افزایش جمعیت٬ اظهار داشت: در کشورهای صنعتی که نرخ مشارکت زنان در امور اقتصادی را به خصوص در دهه های اخیر تجربه کردند٬ و همینطور هنگامی که افت و کاهش نرخ شدید باروری را مورد مطالعه قرار دادند٬ به این نکته رسیدند. سرپرست گروه بررسی مسائل زنان ـ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در همین باره گفت: برخی از اندیشمندان این بحث را مطرح می کنند که بعد از دهه 1960 و رواج وسایل پیشگیری و ارتقای آگاهی زنان در حوزه کنترل جمعیت٬ به نظر می آید مکانیسم تصمیم گیری از مردان به زنان منتقل شد. به همین دلیل هم مطالعات نشان داده که وقتی دو محور اصلی سرمایه ای زنان٬ یعنی زمان و احیانا پیش بینی نرخ دستمزد بالاتر٬ در بازار کار مطرح می شود٬ هم زمان زنان را در ارتباط با نقش مادری کاهش می دهد٬ و هم اینکه با پیش بینی دستمزد بالاتر در حوزه بازار٬ بر تصمیم گیری زنان تاثیر فراوانی داد. وی با اشاره به اینکه با توجه به همین مسیر می توان دریافت با افزایش نرخ مشارکت بانوان در کشورهای صنعتی٬ نگرانی بزرگتری برای جامعه رخ خواهد داد٬ ادامه داد: افت شدید نرخ رشد جمعیت در خیلی از کشورهای توسعه یافته و صنعتی را می توان ناشی از همین امر دانست. عضو مدعو کمیته بین الملل شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان، با بیان اینکه در کشور ما، واقعیت، با آنچه در کشورهای غربی رخ می دهد٬ فاصله دارد٬ ادامه داد: در ایران نرخ کلی باروری٬ با این تعریف که تعداد فرزندانی که یک مادر در طول باروری خود می تواند سالم به دنیا بیاورد٬ 1.8 است. وی با اشاره به اینکه در صورت مقایسه نرخ کلی باروری با آمار سنی بانوان در کشور در دهه اخیر٬ دو اتفاق مهم رخ داده است٬ درباره این اتفاق ها گفت: تاخیر در ازدواج و تاخیر در فرزندآوری٬ همان رخدادهای دهه اخیر است که اگر در اوایل دهه هشتاد گروه سنی بانوان برای سن ازدواج فراوانی آن ها در گروه سن 20 تا 24 سالگی دیده می شده٬ الان پیک جمعیتی که ازدواج می کنند٬ حدود 25 تا 29 سال است و خود این عاملی می شود که انتظار ما برای فرزند آوری را کاهش بدهد. مولف کتاب «مجموعه مقالات اشتغال زنان»، با نتیجه گیری از این قسمت از بحث خود که هم میانگین سن ازدواج و هم سن فرزندآوری هم اکنون افزایش پیدا کرده است٬ اظهار داشت: نرخ مشارکت اقتصادی زنان بعد از انقلاب تقریبا با یک افت و خیز کم دامنه ای روبرو بوده است و هیچ جا ما نمی بینیم که ما با افت شدید باروری٬ صعود مشخصی را در نرخ مشارکت اقتصادی زنان در کشور تجربه کنیم. وی اما درباره تحصیلات زنان نظر دیگری داشت و آن را همانند نرخ حضور و مشارکت زنان در حوزه های اقتصادی نمی دانست. زعفرانچی در همین باره ادامه داد: بعد از انقلاب و اوایل دهه 60 که جمعیت رو به افت پیش می رود٬ ملاحظه می شود که تحصیلات بانوان روز به روز بیشتر می شود. مولف کتاب «امنیت و اخلاق در خانواده ایرانی» با نتیجه گیری از این مبحث٬ اظهار داشت: اگر هم قرار است بحث اشتغال زنان بر بحث افت جمعیت تاثیرگذار باشد٬ احتمالا در یک دوره بلند مدتی تاثیرگذار خواهد بود. بدین معنا که این نتیجه ابتدا در بحث تحصیلات خود را نشان می دهد و سپس شاید بتوان در حوزه مشارکت اقتصادی نیز آن را موثر دانست. وی بر این باور بود که اولین گروهی که باید در سیاست های جامعه مورد توجه مسئولین برای تسهیل امر ازدواج آنان قرار بگیرند٬ تحصیل کنندگان دختر در رده های عالیست. با توجه به آمارهای ارایه شده از سوی مسئولین، بیشترین دختران مجرد، در میان محصلان مقاطع عالی هستند و زنان شاغل مجرد، در رده بعدی این افزایش آماری قرار دارند. زعفرانچی، در ادامه سخنانش، با اشاره به اینکه طیف وسیعی از زنان ایرانی، در حدود هجده میلیون نفر، خانه دار هستند، اظهار داشت: اهمیت سیاست گذاری برای باروری زنان، در درجه اول نیز باید به سمت زنان خانه دار برود و در درجه اول اهمیت باشند. وی در بخش دیگری از بحث ازدواج و فرزند آوری، با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی و ارتقای دانش بشری و رشد جوامع، عواملی بود که نرخ تحصیلات در زنان را زیاد کرد، گفت: این اوامر باعث شد که جامعه ما نیز همراه نگرش بین المللی، اطلاعات و آگاهی افراد جامعه اوج بگیرد و از طرف دیگر این اولین پله برای این امر بود که زنان حضور اجتماعی خود را تثبیت کنند. عضو پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و علوم انسانی، مانند بحث پیشین، امر اشتغال زنان را تنها وابسته به این عوامل ندانست و گفت: به نظر می رسد بسته ای از عوامل اثرگذار در بحث اشتیاق زنان برای ورود به بازار کار نقش آفرینی می کند که وزن این ها با بحث تحصیلات متفاوت است. زعفرانچی در همین باره گفت: در بعضی از مناطق کشور ما ممکن است که برخی از معضلات اقتصادی خانواده ها، زنان را به سوی کار و اشتغال بکشاند و این در حالی است که ممکن است در برخی مناطق دیگر، مباحث فرهنگی، زنان را به این سمت سوق دهد و نتیجه اینکه هر چند پارامترهای مختلفی در این زمینه تاثیر دارند، اما آنچه رخ می دهد این است که خانم ها خیلی تمایل دارند که کسب سرمایه انسانی کنند و بعد بتوانند وارد فضای شغلی و کسب و کار بشوند. به ادعای وی، کشورهایی که سیاست های خانواده محور را اتخاذ می کنند، تمام سیاست ها در حوزه اشتغال زنان منوط به این است که هیچ تهدیدی برای افزایش نسل ایجاد نکند. از مرخصی والدین گرفته تا حقوق و مزایای دیگری که در دوران بارداری یا زایمان هست. اما در کشورهایی که بر اساس سیاست های فردگرا بحث افزایش جمعیت را پیگیری می کنند، به نظر می آید که نرخ مشارکت اقتصادی در زنان خیلی بالاست ولی بحث مراقبت از کودکان از خانواده جدا شده و به ارگان های اجتماعی سپرده می شود. زعفرانچی با اشاره به اینکه بنابراین سیاست های ما هم طبیعتا باید خانواده محور باشد، گفت: ما باید اولا گروه های هدفمان را در حوزه نرخ رشد جمعیت بشناسیم و الان به نظر می رسد خانم های دارای تحصیلات عالی، ازدواج را به تاخیر انداخته اند و این خود اولین مرحله از سیاست پیگیری رشد جمعیت است. وی در ادامه این پرسش را مطرح کرد که در حوزه زنان شاغل، سیاست های حکومت برای حضور حداکثری زن شاغل، برای حضور داشتن نزد فرزندان خود و تشویق او به باروری، چیست؟ زعفرانچی در پایان به زنان خانه دار اشاره کرد و با تاکید بر اینکه این گروه از زنان، بزرگ ترین گروه زنان جامعه ما هستند، گفت: متاسفانه در سیاست گذاری و قانون گذاری، حداقل توجه به این گروه کلان کشوری می شود که در حقیقت ظرفیت خیلی زیادی برای اتخاذ هر استراتژی را نیز دارند. تسنیم
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شاخه طوبی]
[مشاهده در: www.shakheyetoba.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها