واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بیبرنامگی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر
بحث پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي و به صورت خاص آسيبهايي كه در مدارس، نوجوانان را تهديد ميكند از اهميت ويژهاي برخوردار است.
نویسنده : محمدرضاهاديلو
با اينكه طي سالهاي اخير به كرات در مورد رفتارهاي پرخطر دانشآموزان گفته شده است اما گويي مسئولان امر زماني به اين فريادها واكنش نشان ميدهند كه اخطارها به هشدار تبديل شده باشند.
همين چند روز پيش بود كه مديركل دفتر مراقبت در برابر آسيبهاي اجتماعي وزارت آموزش و پروررش با تأكيد بر ضرورت جدي گرفتن رفتارهاي پرخطر مدعي شده بود اين رفتارها بيشتر از آنچه كه فكر ميكنيم، دانشآموزان و فرزندان ما را تهديد ميكند و بيتوجهي به اين رفتارها سبب بروز آسيبهاي اجتماعي در خانواده و جامعه ميشود.
با اينكه ايشان نسبت به افزايش رفتارهاي پرخطر هشداده بود اما در ارائه راهكارهايي براي پيشگيري از آنها به كليگويي پرداخته و ترويج شيوههاي زندگي سالم و آشنايي با رفتارهاي پرخطر را جزو مهمترين اقدامات براي داشتن نوجواناني سالم برشمرده بود.
با مروري بر نظرات و برنامههاي ديگر مديران امر نيز كاملاً مشهود است كه متأسفانه آنها هم در مقام عمل حرفي براي گفتن ندارند.
بيشك پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي در مدارس به ويژه براي نوجوانان در معرض خطر نياز به پيشنيازهاي خاصي دارد كه از ضروريترين آنها مداخلات ويژه اين دانشآموزان و تدوين نقشه خطرپذيري مدارس است. البته آموزشهاي پيشگيري نيز بايد به كتابهاي درسي راه يابند تا از همان ابتدا بتوان كودكان و نوجوانان را از عواقب اين رفتارها آگاه كرد.
اگرچه آسيبهاي اجتماعي از جامعه به مدارس وارد ميشود اما براي امن ماندن محيط مدارس و مراقبت از دانشآموزان در برابر آسيبهاي اجتماعي نياز به برنامهريزيهاي كوتاهمدت و درازمدت و اجراي برنامههاي آموزشي ويژه نوجوانان است و در اين رابطه آموزش و پرورش نقش كليدي دارد، هرچند نميتوان ضرورت همكاري ساير نهادها با دستگاه تعليم و تربيت براي واكسيناسيون دانشآموزان در برابر آسيبهاي اجتماعي است. پيشگيري از گرايش كودكان و نوجوانان به آسيبهاي اجتماعي شامل مجموعهاي از خدمات و اقدامات مختلف در جهت مصونيت بخشي و توانمندسازي است كه با ارتقاي دانش و آگاهي نوجوانان و نيز اصلاح نگرش آنها در كنار ارائه خدمات راهنمايي و مشاوره از آنان در برابر رفتارهاي پرخطر و آسيبهاي اجتماعي به ويژه سوءمصرف مواد و اعتياد را فراهم ميآورد.
نكته حائز اهميت اين است كه پيشگيري صرفاً با رويكرد اوليه كافي نيست در حالي كه برخي از نوجوانان در معرض خطر تشخيص داده ميشوند نه تنها اتكا به آموزشهاي عمومي به تنهايي برايشان كافي نيست، بلكه لازم است از استراتژيهاي ديگر و متناسب با وضعيت خطرپذيري هر نوجوان براي خودش استفاده شود.
در همين راستا گنجاندن برنامههاي آموزش پيشگيري در مدارس و كتابهاي درسي نيز حائز اهميت است. با اينكه تاكنون كتابهاي درسي پايههاي ششم، هفتم و هشتم با رويكرد آموزش مهارتهاي خودمراقبتي تغيير كردهاند و در كتاب درسي مطالعات اجتماعي و سبك زندگي پايه هشتم، موضوع اعتياد، رفتارهاي پرخطر و آسيبهاي اجتماعي به عنوان يك بخش مستقل درج شده است اما اتفاقات و آمار و ارقام نشان ميدهد كه هنوز تا رسيدن به سرمنزل مقصود راه زيادي باقي است.
لازم به ذكر است وقتي ميگوييم آسيبها از جامعه به درون مدارس راه پيدا ميكنند به اين معني است كه پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي و رفتارهاي پرخطر، تنها با تمركز بر مدرسه نميتواند اثربخش و كارآمد باشد زيرا در شرايطي كه كودكان و نوجوانان با مخاطرات مختلفي روبهرو هستند، لازم است از انواع ظرفيتهاي درون و بيرون مدرسه براي طراحي و اجراي پروژهها و برنامههاي پيشگيري از آسيبها استفاده شود كه يكي از رويكردهاي موفق در اين زمينه، اجراي برنامههاي پيشگيري با رويكرد اجتماع محور است يعني تمام مراحل پيشگيري از رصد وضع موجود تا طراحي و اجراي پروژه در قالب همياري اجتماعي صورت گيرد و تك تك افرادي كه به نوعي با آموزش و پرورش در ارتباط هستند در تمام مراحل حضور مؤثر داشته باشند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۰:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]