تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848549644
درختان دو طرف جاده یا باغ یک دست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: درختان دو طرف جاده یا باغ یک دست روزنامه امروز خراسان جنوبی چاپ بیرجند روز یکشنبه 18بهمن 94 در شماره 2994خود یادداشتی نوشته رضا زنگویی با عنوان « درختان دو طرف جاده یا باغ یک دست» منتشر کرد.
ادامه یادداشت به این شرح است: نه دو مفهوم جداگانه، مثل درختان دو طرف جاده، که یک مفهوم ناب و یک گلستان عزیز است «جمهوری اسلامی» لذا هنوز به شعار محوری اول انقلاب، که شعور ها را به سمت حق و حقیقت جهت داد،مومنانه باور داریم. آن روزها در زیر باران گلوله دژخیمان، یک ملت ، یک فریاد داشت؛ استقلال،آزادی، جمهوری اسلامی .امروز هم حرف ما همان است؛ ما «جمهوری اسلامی» می خواهیم، تعجب نکنید «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد» نوعی از حاکمیت که در آن مردم حقیقتا صاحب «رای» باشند و «رای»شان هم صاحب «حرمت» و در آن به اسلام به عنوان خواست قاطبه جامعه مسلمانان عمل شود. ما جمهوری اسلامی می خواهیم و مشکلات جامعه ما هم درست به اندازه ای است که به «جمهوری اسلامی» نرسیده ایم. آنچه همه ما را می آزارد موانع تحقق عملی جمهوری اسلامی است نه «جمهوری اسلامی»، والا «جمهوری اسلامی» با اساس «فطرت انسانی» همسوست و «مردم پذیرترین» نوع حکومت است. کیست که کرامت نخواهد و حق رای خویش را حرمت ننهد و تمشیت شایسته امور خود را نخواهد؟، کیست که نخواهد در جامعه «امن» و امان و سلامت، زندگی کند؟ کیست که «عزت» نخواهد و از فضای «غیرتمندانه» و عالمانه «دل خوش» نباشد؟کیست که نخواهد «حاکمان» وظیفه خود را «خدمت» به او بدانند و بدان عمل کنند؟ کیست که نخواهد زندگی او در نظام سلامت باشد و همه اسباب برای «توسعه» وجودی و «کمال» او فراهم باشد؟کیست که نخواهد از «بهداشت روانی» برخوردار باشد و از بهداشت جسمی هم؟ کیست که از فضایی امن که زن و فرزندش با «آرامش» خاطر آمد و شد کنند «دل زده» شود؟ کیست که از برابر بودن فرصت ها و امکانات در همه شعوب و شئون آن ناراحت شود؟ کیست که از عزت، «استقلال» و «آزادی» در یک فضای سرشار از حکمت خشنود نباشد؟ و... در یک کلام کیست که از «خوبی»، «بد»ش بیاید؟ بله هدف نهایی ما از انقلاب که «جمهوری اسلامی» میوه شیرینش بود، چنین جامعه و فضایی بود و درست به اندازه ای که به این فضا و «ساحت» نزدیک شده ایم، فاصله ما با جمهوری اسلامی هم کم شده است.و الا آنچه مردم را می آزارد و حماسه سازان بنیادگذاری جمهوری اسلامی را نیز بیشتر آزار می دهد «جمهوری اسلامی» نیست می تواند هر اسم دیگری داشته باشد بجز «جمهوری اسلامی» که امام خمینی(ره) از آغاز تا پایان آن را «بدون یک کلمه کم و یک کلمه زیاد» برای این ملک می خواست.ما هنوز «جمهوری اسلامی» می خواهیم و به یقین جمهوریت و اسلامیت در این مدل حکومتی مثل درختان دو طرف جاده نیستند که هرگز به هم نرسند، بلکه باغستان مفرحی است که سرشار از زیبایی است. یک وجود واحد که حتی کسی نمی تواند با شمشیر آن را قطعه قطعه کند، در این وجود واحد، هرکسی به همان اندازه که از «جمهوریت» دور شود از «اسلامیت» هم دور می شود.و به همان مقدار که از اسلامیت دور می شود از «جمهوریت» هم دور می شود و اصلا برداشتن این و فروگذاردن آن غیر ممکن است،ما «جمهوری اسلامی» می خواهیم و هنوز هم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» محوری ترین شعار شعورمندانه و مومنانه ماست،فقط در این روزها، به آنانی که کلنگ بر می دارند تا گروهی این سو و گروهی آن سوی این بنای رفیع را ویران کنند، می گویم «طوفان که بیاید، آدرس به دست ندارد» همه چیز و همه کس را نابود می کند و... همین اشارت همه ما را کافی است...!2047/
18/11/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها