واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۰:۳۴
در غیاب محمدهادی محمدی در سومین نشست علمی هجدهمین جشنواره بین المللی قصه گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مسعود ملک یاری و محمدرضا یوسفی پیرامون قصه های پریان به سخنرانی پرداختند. به گزارش خبرنگار ادبی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بنا بود در این نشست علیرضا حسن زاده در کنار محمدهادی محمدی برگزیده جایزه کتاب سال به سخنرانی در مورد قصه های پریان بپردازد ولی به دلیل انتخاب شدن کتاب تاریخ ادبیات کودکان ایران، محمدهادی محمدی به دلیل حضور در مراسم تجلیل از برگزیدگان جایزه کتاب سال در این نشست حضور نداشت. علیرضا حسن زاده، رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی با حضور در این نشست که در محل آفرینش های فرهنگی و هنری برگزار شده بود، امید را از ویژگی های اصلی قصه های پریان توصیف کرد و گفت: رابطه قصه های پریان با تجربه است. قصه پریان بازنمایی واقعیات و تجربیات انسانی است. قصه پریان و قصه های عامیانه قصه های خودجوش هستند که راوی می تواند متناسب با شان و منزلت خود در برخی از فراز و فرودهای آن تغییراتی را ایجاد کند و تجربه تنگاتنگ این قصه ها با قصه های واقعی جایگاه چنین قصه هایی را فراتر از اسطوره ها قرار داده و می دهد. وی قصه های پریان را دارای سه ویژگی شگفتی، جادو و پایان خوش توصیف کرد و گفت: علیرغم چنین ویژگی هایی قصه های پریان و قصه های عامیانه در میان کودکان ما چندان شناخته شده نیستند، در حالی که عنصر اصلی این قصه ها رویا و خیال پردازی آنهاست که امیدبخشی جذابیت آنان را دو برابر می کند. قصه پریان قصه مبارزه و شکست است و کودکانی که در حال گذر هستند و دچار بحران هایی در جایگاه هویتی و اجتماعی خود به شدت به این قصه ها نیازمندند. این قصه ها کارکردهای مثبتی دارد، به شرط آن که ما رویا و تخیل را قبول داشته باشیم. انسان بدون رویا و تخیل شکست خورنده بوده و خواهد بود. در ادامه ملک یاری، محقق و مترجم ماهیت قصه های پریان را در پایان خوش و شک داستانی آنها توصیف کرد و گفت: در قرن هجدهم و نوزدهم اروپا نسبت به چنین ادبیاتی مقاومت های شدیدی می شد و معتقد بودند که این ادبیات مثل شیرینی است که اشتهای بچه ها را کور می کند. این طبقه امروز در ایران هم است و گروهی در مقابل قصه های پریان و فانتزی مقاومت می کنند. وی افزود: قصه های پریان به لحاظ خیال پردازی که در آن وجود دارد به آرمان شهرها نزدیک تر است. مخالفان قصه های پریان تلقی شان این است که داستان موضوعی خیلی جدی است اگرچه که نویسنده کودک و نوجوان آن را اصلا جدی نمی دانند و فکر می کنند با دنیای فانتزی نمی توان بچه ها را تغییر داد. در ادامه محمدرضا یوسفی، نویسنده گفت: ما در بسیاری از حوزه ها به ویژه در حوزه افسانه پژوهی با فقر شدیدی مواجه هستیم، در حالی که خود من 90 درصد نوشته های خود را بر اساس ادبیات فولکلوریک شکل داده ام. وی افزود: باید قصه های پریان و قصه های عامیانه تبارشناسی شوند. قصه خاله سوسکه ریشه در دوره مادرسالاری دارد. این ریشه یابی ها باعث می شود که علت وجودی قصه ها روشن شود. من به شدت مخالف این مساله ام که گفته شود همه قصه های عامیانه دارای پایان خوشی هستند. اصلا اینطور نیست کما اینکه داستان رستم و سهراب شاهنامه داستانی کاملا تراژدیک است. به نظر من آنچه مهم است شناسایی ساختار ادبی و هنری یک اثر است نه پایان خوش آنها. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]