واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: آلودگي صوتي تهران گوش مسئولان را نميآزارد بررسي ميزان افزايش ناراحتيهاي ناشي از بحران آلودگي صوتي طي سالهاي اخير نياز به آمار برداري 10 ساله دارد تا معلوم شود كساني كه نزديك نقاط پر سر و صدا همچون بزرگراهها قرار دارند تا چه اندازه تحت تأثير اين آلودگي قرار گرفتهاند. بالاخره در سال 85 مسئولان دل به دريا زدند و آلودگي صوتي را يكي ديگر از بحرانهاي شهر تهران اعلام كردند، دريغ از آن كه متولي و برنامه مدوني براي آن وجود داشته باشد. به گزارش فارس، كاهش قدرت شنوايي، افزايش ضربان قلب، كاهش وزن نوزاد به هنگام تولد، استرس، كاهش قدرت يادگيري كودكان، افزايش فشار خون و ناراحتيهاي عصبي از جمله تأثيرات آلودگي صوتي است. با توجه به روند روزافزون ورود خودرو به شهر تهران و به تبع آن افزايش آلودگيهاي صوتي مخصوصاً در برخي نقاط شهر همچون منطقه 6، اين پرسش مطرح ميشود كه طي سالهاي اخير ميزان اين آلودگي تا چه سطحي افزايش يافته است كه مسئولان شهري را واداشته تا بحراني شدن آلودگي صوتي را اعلام كنند. يوسف رشيدي مدير عامل شركت كنترل كيفيت هواي تهران در گفتوگو با فارس در پاسخ به اين پرسش اظهار داشت: تاكنون بررسي در خصوص ميزان افزايش بيماريهاي ناشي از آلودگي صوتي توسط وزارت بهداشت صورت نگرفته است. وي تأكيد كرد: متأسفانه هيچ متولي و برنامه مشخصي براي كاهش اين بحران نيز وجود ندارد. مدير عامل شركت كنترل كيفيت هواي تهران افزود: بررسي ميزان افزايش ناراحتيهاي ناشي از بحران آلودگي صوتي طي سالهاي اخير نياز به آمار برداري 10 ساله دارد تا معلوم شود كساني كه نزديك نقاط پر سر و صدا همچون بزرگراهها قرار دارند تا چه اندازه تحت تأثير اين آلودگي قرار گرفتهاند و تا زماني كه اين آمارگيري انجام نگيرد، نميتوان در اين رابطه اظهارنظر كرد. وي در خصوص علت بحراني شدن آلودگي صوتي در سال 85، گفت: نميتوان زمان آغاز اين بحران را به طور دقيق مشخص كرد چون در گذشته هيچ بررسي در اين رابطه وجود نداشته است. سال گذشته نيز بر اساس بررسيهاي انجام گرفته شركت كنترل كيفيت هواي تهران بحراني بودن وضعيت هواي شهر تهران اعلام شد. حسين مهرآوران مدير بخش صوت شركت كنترل كيفيت هواي تهران نيز با بيان اين كه تهيه نقشههاي صوتي براي مناطق مختلف شهر تهران از سال 80 آغاز شده است، تصريح كرد: نقشهها بر اساس اطلاعات ترافيكي و توپوگرافي ساختمانها و دستگاههاي اندازهگيري صوتي تهيه ترسيم ميشوند و مشخص ميشود كه مراكز آموزشي مسكوني و درماني و غيره تا چه اندازه تحت تأثير صدا قرار دارند و نقاطي كه ميزان آلودگي صوتي آنان بالاتر از حد استاندارد است به عنوان نقاط بحراني بر روي نقشه تعيين ميشوند. وي در خصوص كاركرد تهيه اين نقشهها گفت: در كشورهاي پيشرفته دنيا براي اجرا و ساخت اتوبانها و مناطق حساس به سر و صدا مانند مراكز آموزشي و بيمارستانها از نقشههاي صوتي استفاده ميكنند. بر اساس قوانيني كه در سال 2002 توسط 15 عضو اتحاديه اروپا به تصويب رسيد تا سال 2007 بايد تمامي شهرهاي داراي جمعيتي بالغ بر 250 هزار نفر، جادههايي براي تردد بيش از 6 ميليون خودرو، ريلهايي براي تردد بيش از 60 هزار قطار و فرودگاههايي با بيش از 50 هزار پرواز در سال بر اساس نقشههاي صوتي احداث كنند. وي افزود: تا سال 2008 نيز بايد از اين نقشهها در طرحهاي تفصيلي براي كاهش آلودگي صوتي استفاده كنند. اين نقشههاي صوتي هر 5 سال به روز ميشوند. علاوه بر اين تا سال 2012 بايد اين نقشهها براي مناطقي با جمعيت بالاي 100 هزار نفر نيز تهيه شود. مدير بخش صوت شركت كنترل كيفيت هواي تهران در خصوص تعداد نقشههاي تهيه شده براي شهر تهران تصريح كرد: تاكنون نقشه آلودگي صوتي مناطق 6،7، 9، 11 و 12 و منطقه فرودگاه مهرآباد تهيه شده است كه در اين ميان منطقه 6 آلودهترين منطقه شهر تهران به لحاظ صوتي شناخته شده است. وي هزينه تهيه اين نقشهها را به طور ميانگين 40 ميليون تومان براي هر منطقه عنوان كرد و در پاسخ به اين پرسش كه آيا تهيه اين نقشهها تأثيري در پيشگيري و كاهش آلودگي صوتي دارد، گفت: در خصوص مناطقي همچون منطقه 6 نميتوان اقدامات پيشگيرانه انجام داد اما با تعيين شدن وضعيت منطقه به لحاظ استانداردهاي صوتي ميتوان اقدامات درماني انجام داد كه بسيار پرهزينه هستند. به گفته مهرآوران نصب هر يك كيلومتر ديوار صوتي در حاشيه اتوبانها به عنوان يكي از راهكارهاي كاهش آلودگي صوتي اعتباري بالغ بر 100 ميليون تومان نياز دارد. وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا متولي و برنامه مدوني براي كاهش اين بحران وجود دارد، تصريح كرد: بر اساس طرح جامع كاهش آلودگي هواي تهران سازمان حفاظت محيط زيست متولي كاهش آلودگي هواست و بر اساس بندهاي 9 گانه اين طرح سازمانهاي مختلفي نيز مكلف به اجراي برنامههاي مربوطه هستند اما براي كاهش آلودگي صوتي هيچ برنامه و قانون مدون و مصوبي وجود ندارد. متولي كاهش اين بحران نيز بايد سازمان حفاظت محيط زيست باشد اما قانون چنين وظيفهاي براي اين سازمان تعيين نكرده است. مدير بخش صوت شركت كنترل كيفيت هواي تهران تأكيد كرد: تأثير تهيه اين نقشهها زماني ديده ميشود كه كليه پيمانكاران خود را ملزم به تبعيت از اين نقشه بدانند و تمام ساخت و سازها و فعاليتهاي عمراني كه در شهر انجام ميگيرد، بر اساس ارزيابيهاي زيست محيطي باشد در صورتي كه متأسفانه در حال حاضر كارهاي عمراني بدون اين ارزيابي انجام ميگيرد. وي در پاسخ به پرسشي افزود: تهيه اين نقشهها بيهوده نيست. اگر اين نقشهها تهيه نميشد آمار و اطلاعات فعلي هم وجود نداشت. هيچ كار علمي درباره آلودگي صوتي انجام نگرفته است و اگر قرار بود اين بياطلاعي ادامه پيدا كند هيچ كسي به فكر اين نميافتد كه براي كاهش آلودگي صوتي بايد اقدامي انجام گيرد. مهرآوران در پايان تأكيد كرد: براي كاهش و كنترل اين بحران و انجام اقدامات پيشگيرانه لازم است كه قانوني در هيئت دولت تصويب شود كه كليه اقدامات عمراني قبل از اجرا بايد تحت ارزيابي زيست محيطي همچون آلودگي صوتي قرار گيرند. بر اساس اين گزارش بايد منتظر ماند و ديد كه مسئولان چه زماني به اين ضرورت ميرسند كه براي كاهش اين بحران بايد طرح و برنامه داشته باشند. هر چند روند كند و اجراي ناموفق بندهاي طرح جامع كاهش آلودگي هواي تهران اين شائبه را به وجود ميآورد كه داشتن و نداشتن قانون و متولي مشخص براي كاهش بحران آلودگي صوتي نيز تأثير چنداني ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 545]