محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846200752
بستر جنبش های اجتماعی جدید؛ از خیابان های حقیقی تا کوچه پس کوچه های مجازی
واضح آرشیو وب فارسی:فیمنا: به گزارش پایگاه خبری فضای مجازی ایران فیمنا؛ در فضای مجازی شاهد بازتاب برخی اخبار و حوادث به شکل برجسته تر هستیم. در این فضا با یک رویکرد از پیش تعیین شده، برخی جریانات تقویت شده و برخی دیگر نیز به حاشیه رانده می شوند تا همگرایی و انسجام لازم برای حرکت در مسیر مورد انتظار برنامه ریزان […]به گزارش پایگاه خبری فضای مجازی ایران فیمنا؛ در فضای مجازی شاهد بازتاب برخی اخبار و حوادث به شکل برجسته تر هستیم. در این فضا با یک رویکرد از پیش تعیین شده، برخی جریانات تقویت شده و برخی دیگر نیز به حاشیه رانده می شوند تا همگرایی و انسجام لازم برای حرکت در مسیر مورد انتظار برنامه ریزان آن قرار گیرد. اینترنت با در اختیار قراردادن فضای مناسب برای بازنشر و تولید محتوا، فرصتی برای همگرایی و تجمع افراد در فضای مجازی فراهم می کند. در ادامه، آنها هویت خود و دیگری را از طریق پیوندهای درون شبکه و گروه بندی های سیاسی و اجتماعی تعریف می کنند. اینکه اینترنت و شبکه های اجتماعی چه نقشی در بسیج توده ها و جریان سازی در فضای مجازی دارند، موضوع اصلی این نوشتار را شکل می دهد. اولویت اینترنت در شکل دهی به جنبش های اجتماعی اینترنت به عنوان ابزاری شناسانده شده که توان اشاعه ارزش هایی مانند مشارکت، عدالت، آزادی بیان، حق تشکیل اجتماعات و عضویت در گروه های اپوزیسیون را داراست. از سوی دیگر به دلیل عدم تعیین پذیری اینترنت از سلسله مراتب سازمانی، شکل گیری جنبش ها با کمترین مقاومت یا سخت گیری همراه است. انعطاف پذیری در همپوشانی حلقه های همگرا و تشکیل گروه های مختلف با سرگروهی فعالان رسانه ای یا اینترنتی موجب تساهل و انعطاف این گروه ها در فضای مجازی شده است. با این حجم پراکندگی در آراء و نظرات، شکل گیری این گروه ها سریع و عمر آن نیز بسیار ناپایدار است. در فضای اینترنت سردمداران راه اندازی جنبش های اجتماعی در تلاش اند با ایجاد منابع خبری مورد اعتماد خود و معرفی آن به عموم مردم به عنوان منبع خبر موثق و بدون سوگیری، به اصطلاح خود آگاهی سیاسی را برای کاربران بازتعریف کنند. در شبکه های اجتماعی فرصت ایجاد پیوند بین فعالان این قبیل جنبش ها از سراسر جهان میسر می شود و اعتراض ها با برشمردن مصادیق مختلف از قبیل فساد، بی عدالتی، خفقان و موارد نظیر این برانگیخته می شود. الگوی مورد استفاده در ایجاد جنبش های سیاسی در چند سال اخیر دسترسی به حکومت دموکراتیک، آزادی بیان و رعایت حقوق بشر بوده است. از آنجا که رسانه ها امکان بازنمایی یک حادثه را از زوایای خاص و البته متنوع دارند، حوادث به طور دلخواه از چند زوایه متناقض و محدود عرضه می شود تا فضای مناقضه و درگیری اوفول نکرده و از طرفی هر فرد خود را در بیان حقیقت محض، محق بداند. مطالعات بسیاری هم در این باره صورت گرفته که ثابت کند کاربران شبکه های اجتماعی، وبلاگ نویسان و فعالان اینترنتی به عنوان افرادی هدف مند و اثرگذار، عاملی مهم در افزایش مشارکت سیاسی مجازی هستند و گاهاً توانایی شکل دهی به حرکت حلقه های متکثر و نسبتاً هم هدف را دارا هستند. اما لازمه ثمربخشی این حرکت ها قرار گرفتن در مسیر توسعه دموکراسی به شیوه غربی است. بستر جنبش های اجتماعی جدید شبکه های اجتماعی در فضای مجازی پتانسیل بالایی برای گروه های مخالف و منتقد فراهم کرد تا از این طریق بتوانند نظرات خود را در حلقه های همفکر نشر دهند و گروه های بزرگ تر و پایدارتر ایجاد کنند. طبق نظریات معاصر، افراد در فضای رسانه قادر به بیان نظرات و عقاید خود هستند و جلوگیری از کنش آزادانه سیاسی و اجتماعی در این فضا تقریبا غیرممکن است. داوینینگ به نقل از بوومن آورده است که فقدان فضای عمومی در جایی که افراد می توانند پلی بین دغدغه های شخصی و مسائل اجتماعی خود ایجاد کنند، چالش عمده در برابر جوامع دموکراتیک امروزی است و جوامع دموکراتیک امروزی را کشورهای در حال توسعه می داند. اینترنت به عنوان بستری مناسب برای شکل گیری جنبش های اجتماعی محسوب شده و در نظریات گروهی از نظریه پردازان غربی آمده است که «هنگام وقوع جنبش های اجتماعی، اینترنت می تواند برای شهروندانی که خواهان تغییرات اجتماعی هستند، سازنده یک بسیج توده ای باشد» (فرهادی به نقل از داوینینگ ۲۰۰۱). به بیانی دیگر آنها تلاش کردند از طریق انتشار گزارش های علمی در فاصله سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ بستر لازم را در ذهن کاربران اینترنت به عنوان یک گروه نخبه، منتقد و فعال فراهم کنند تا در فرصت مناسب شرایط برای جنبش های اجتماعی توسط مردم هر کشور به راحتی میسر شود. این نگرش در خلال فیلم ها، اخبار، گزارش های سیاسی و اجتماعی کشورهای غرب و مواردی از این قبیل نیز تقویت شد تا اعتمادسازی به هویت های معلوم و مجهول در فضای مجازی با هدف ایجاد گروه و حلقه های همفکر فراهم شود. آنها تلاش کردند تا فعالان اینترنتی و روزنامه نگاران را در پذیرش این نکته مجاب کنند که اینترنت با افزایش آگاهی سیاسی و اشاعه نگرش های مدنی و دموکراتیک، قابلیت آن را دارد که افراد و گروه های در حاشیه مانده سیاسی را در فعالیت های سیاسی درگیر و فعال کند (سردارنیا،۱۳۸۸: ۲۰۸). شبکه های اجتماعی یکی از فضاهای عمومی شکل گرفته در فضای سایبر است که امکان گروه بندی و دسته بندی افراد و همچنین تشکیل هویت های مشترک را از طریق تحریک حساسیت های مختلف قومی، مذهبی، سیاسی و … امکان پذیر می سازد. وجود دشمن و دوست برای پویایی این شبکه ها ضروری است و غیریت از طریق معنا و تعریف خود شکل می گیرد. به مرور این رویکرد در شبکه های اجتماعی القا شد که این فضای مجازی می تواند با ایجاد حس امنیت و آزادی بیشتر بر صراحت پیام ها و سخن گفتن بدون لفافه و ترس (که در فضای حقیقی وجود دارد) بیفزاید و فرصت بیشتری نیز برای آشنایی با افراد مرجع در این حوزه فراهم کند. فضای مجازی در تحولات اخیر ایران طبق آمار منتشر شده جهانی ایران بیش از ۴۶ میلیون کاربر اینترنت دارد که اغلب در گروه سنی جوان و نو جوان قرار دارند. این گروه به سرمایه مجازی ایران در فضای مجازی مبدل شدند که غرب تلاش کرده است با مهندسی فرهنگی، آنها را در فضای تخریبی، آسیبی یا تعلیقی قرار دهد تا دیگر استفاده مفید در جهت منافع کشور مد نظر آنها نباشد. باید اشاره کرد به دلیل هویت کاذبی که فضای مجازی به کنش گران سیاسی می دهد، فرد در عرصه مجازی خود را محور تولید تلقی کرده و از سویی دیگر به دلیل نظارت محدودتر نظام سیاسی و احساس آزادی بیشتر نسبت به سایر رسانه ها، کاربر از شبکه های اجتماعی به عنوان عرصه ای هویت ساز و منفک شده از دولت بهره می جوید؛ نوشته ها و تمرکز بر اخبار در موج های ایجاد شده در موقعیت های این چنینی همانند عدسی ای عمل می کند که با تمرکز بر یک موضوع، به نوعی آن موضوع را در فضای ملتهب موجود برجسته می سازد. از مطالعات این چنینی که فضا را برای پذیرش تحولات سیاسی در ایران آماده می ساخت می توان به تحقیقات «ریگبی» [۱] اشاره کرد. وی در پژوهش خود به این موضوع می پردازد که خودسانسوری در نوشته های وبلاگی ایرانیان وجود دارد و این ربطی به موقعیت جغرافیایی یا رسم الخط فارسی و انگلیسی آنها ندارند. وی با اشاره به پیشینه تاریخی ایرانیان در بیان عقاید و نگرش های سیاسی به پارادوکسی که حاصل از ارائه فضای باز سیاسی در اینترنت و روحیه خودسانسوری ایرانیان است اشاره دارد. وی نیز به نوعی معتقد است که ایجاد حلقه ها و هویت های معنادار مشترک، از پیامدهای حضور اینترنت در هر جامعه بوده که باید برای ایجاد جنبش های اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد. خام نوریس (نویسنده کتاب شکاف رقمی:۲۰۰۱) نیز معتقد است اینترنت به آگاه سازی، سازماندهی، بسیج و درگیرشدگی مدنی و سیاسی افراد جوان و تحصیل کرده منجر می شود. وی معتقد است این افراد از تریبون اینترنت می توانند فساد سیاسی و اقتصادی دولت و حکومت را برملا سازند و عملکرد این دولتمردان را به چالش بکشند. برساخت جنبش اجتماعی در فیسبوک و توییتر برای تداوم اختلاف در جریان فتنه ۸۸، گروه های مخالف نیاز به تعریف طرف مقابل خود داشتند. آنها برای تعریف هویت خود، نیازمند حمله به عقاید و کنش های «دیگری» به عنوان دشمن بودند. در فضای شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک به دلیل عدم امکان نظارت کامل دولت ها، امکان ساختار شکنی و به چالش کشیدن تمام ارزش ها و نگرش های پذیرفته شده در ایران از سوی گروه ها و اعضای پیشرو فراهم شد. نتیجه این شکست حدود، برهم ریختگی ذهنی ارزش ها در میان بخشی از مردم بود. فرصت طلبان از این موقعیت برای تعریف خود به عنوان دانای کل و حامی بدون منفعت سربرآورده و از ابزارهای گوناگون برای ادامه یافتن این جریانات استفاده کردند. در این راه آنها با استفاده از شیوه هایی چون برچسب زدن، پاره حقیقت گویی، شایعه سازی، برجسته سازی و اهریمن سازی سعی در منفی کردن دیدگاه مردم ایران و جهان نسبت بهنظام جمهوری اسلامی ایران داشتند و از شبکه های فارسی زبان برای پوشش این حرکت ها استفاده فراوان کردند. در سال ۲۰۰۷ کنگره آمریکا ضمن تصویب بودجه ۵۵ میلیون دلاری برای جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی ایران با عنوان «قانون قربانیان سانسور در ایران»، رئیس جمهور آمریکا را موظف کرد ۹۰ روز پس از تصویب این قانون گزارشی از تلاش های آمریکا برای پخش برنامه های بین المللی، تلاش های دولت ایران برای مسدود ساختن پخش برنامه های مورد حمایت آمریکا، تلاش های دولت ایران برای کنترل یا مسدود ساختن دسترسی به اینترنت، برنامه های لازم برای استفاده از بودجه مربوط به رسانه، تعامل و آموزش الکترونیک ایرانیان و همچنین تفکیکی جامع میان مبالغ اختصاص یافته و هزینه شده برای رسانه های الکترونیک، و ارزیابی تاثیر این مبالغ ارائه دهد. تحقیر موفقیت ها افراد و نظام، بزرگ جلوه دادن مشکلات، سوق دادن مشکلات به مسائلی که در راستای اهداف غرب باشد، مشروعیت زدایی از نظام سیاسی، بسترسازی برای تغییر نظام سیاسی در ایران، ایجاد موج های مختلف اجتماعی، تشکیل اجتماعات در فضای حقیقی و … همگی با رویکرد سیاسی و اقتصادی و با هدف سلطه بر ایران در این فضاها شکل گرفت. اوباما در صفحه فیسبوک خود در سال ۸۹، پیام تبریک سال نو شمسی را به ایرانیان با تغییر رویه نظام سیاسی همراه ساخت و گفت: «من میل دارم به روشنی با رهبران ایران سخن بگویم. پس این فصلی برای آغازی نو است . ما اختلافاتی جدی داریم که با گذشت زمان بر آنها افزوده شده است. دولت من اکنون به دیپلماسی متعهد است که طیف کاملی از مسائلی را که پیش روی ماست مورد بررسی قرار می دهد و در صدد ایجاد یک پیوند سازنده میان ایالات متحده، ایران و جامعه جهانی است. این فرایند با تهدید به پیش نمی رود. به جای آن ما خواستار برقراری ارتباطی صادقانه و مبتنی بر احترام متقابل هستیم . شما نیز در برابر خود گزینه ای دارید. ایالات متحده مایل است که جمهوری اسلامی ایران بر جایگاه راستین خود در جامعه بین الملل قرار بگیرد.» پیامدها به باور بسیاری از نظریه پردازان برهم ریختن خطوط قرمز و ساختار شکنی، می تواند بنیان های اساسی یک نظام سیاسی و جامعه را بر هم ریخته و حتی موجب پاشیدگی آن می گردد. این چیزی بود که در جریان فتنه سال ۸۸ توسط فتنه گران پیگیری شد. در دوره یکساله بعد از اعلام نتایج انتخابات، سران فتنه و حامیان آن با بازنشر جملات، ویدئوهای درگیری، تجمعات خیابانی و بیانیه ها سعی در تفکیک خود و دیگری و به نوعی ساختارشکنی زدند. از سوی دیگر تمام مخالفان نظام در قالب یک حرکت جمعی به یک شورش و نافرمانی مدنی دعوت شدند. این شیوه به انقلاب های رنگی در کشورهای حوزه شوروی سابق شبیه بود. در این فتنه عمیق، اهانت به نظام و بنیان های ان با هدف براندازی در دستور کار قرار گرفت. با استفاده از شبکه های اجتماعی چون توییتر، فرندفید و فیسبوک به صورت لحظه ای اخبار و اطلاعات به صورت اغراق آمیز و مملو از حواشی غیرواقعی منتشر شد. در این شبکه ها حلقه های پایداری برای جریان سازی در فضای حقیقی ایجاد شد و با حمایت شبکه های خبری وابسته به سرویس های جاسوسی غربی، جریانات با هدف براندازانی شکل گرفت. اما این پایان راه نبود؛ تقویت اختلافات قومی، مشروعیت زدایی با نظام دینی از ایران، تمسخر آداب و رسوم و عقاید مردم و موارد بسیار دیگر در این فضا طرح ریزی شد و توسط گروه های پیشرو برای شورش در خیابان عملیاتی شد. به مدت یکسال این جریانات ادامه داشتند اما در نهایت بخش بزرگی از نیروی اجتماعی خواستار فروکش کردن این اخبار جعلی و حرکت های ناامن کننده فضای حقیقی شدند. به این ترتیب پروژه براندازی نظام سیاسی ایران در قالب جنبش سبز، به شکست انجامید و از سوی دیگر به هویدا شدن دست های فتنه گر و استعمارگران نیز ختم شد./ گرداب
جمعه ، ۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فیمنا]
[مشاهده در: www.fimna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها