واضح آرشیو وب فارسی:بنکر: کامبیز نوروزی در یادداشتی در روزنامه شرق درباره اعتراض گروه فشار به حضور معتمدآریا در کاشان نوشت: در قلمرو فرهنگ، نظم حقوقی به رابطه ای یک سویه بدل شده است. ساده عرض کنم، انجام تکلیف، حق هم ایجاد می کند.به گزارش بانکداران ۲۴ ( Banker )،کامبیز نوروزی در یادداشتی در روزنامه شرق درباره اعتراض گروه فشار به حضور معتمدآریا در کاشان نوشت: در قلمرو فرهنگ، نظم حقوقی به رابطه ای یک سویه بدل شده است. ساده عرض کنم، انجام تکلیف، حق هم ایجاد می کند. هر کسی قانونا تکلیف دارد در کارهایی که انجام می دهد چیزهایی را رعایت کند، وقتی او این تکلیف ها را رعایت کرد، متقابلا حق دارد کارش را انجام دهد و مورد حمایت قانون و دستگاه های مسئول قرار گیرد و حریم امنی ایجاد شود که آن فرد یا افراد آنچه را که حق دارند، به اجرا درآورند. این از ابتدایی ترین اصول حقوقی و نظم حقوقی است. بگذریم از اینکه بعضی حق ها اصلا ذاتی اند و در مقابل تکلیف قرار ندارند؛ مثل حق حیات، حق آزادی بیان و... . در قلمرو فرهنگ اما این کوچه دوطرفه، گویا به معبری یک طرفه تبدیل شده است و ملازمه میان حق و تکلیف گاه به فراموشی سپرده می شود. گذشته از آنکه در مسیر استیفای حق آزادی بیان، حرف و سخن زیاد است، نمی توان توضیح حقوقی روشنی برای این پدیده یافت که چگونه وقتی مراجع صلاحیتدار دولتی، از قبیل وزارت ارشاد و اداراتش و حسب مورد وزارت کشور و استانداری ها و اداراتشان اجازه عرضه یک محصول فرهنگی، مانند یک فیلم یا یک نمایش نامه یا یک کنسرت موسیقی یا یک سخنرانی و مانند اینها را می دهند، دستی خارج از این دستگاه ها بیرون می آید و کاری می کند و آن کار تعطیل می شود یا باعث دردسرهای فراوان برای صاحبان و تولیدکنندگانش می شود. مقررات کشور می گوید برای آنکه یک سخنرانی یا یک اثر فرهنگی اجرا یا تولید شود رعایت بعضی ضوابط الزامی است و آنها مکلفند این ضوابط و معیارهای قانونی رسمی را رعایت کنند. بعد از نظارت های مختلف، دستگاه قانونی ذی ربط تأیید می کند که آن ضوابط قانونی رعایت شده است و اجازه عرضه سخن یا کالای فرهنگی را می دهد. تا اینجا یعنی آن اهل فرهنگ یا هنرمند، تکلیفش را انجام داده است. حالا نوبت آن است که از حقی که به دست آورده بهره برداری کند و محصول اندیشه و هنر خود را به جامعه و مخاطب خود عرضه کند. حالا نوبت آن است که تمام دستگاه های قانونی حق او را مورد حمایت قرار دهند و از او در این مرحله پشتیبانی کنند. این اقتضای ذات حقوق است. اما کم نیست مواردی که ماجرا تغییر می کند. یعنی آن که تکلیف را رعایت کرده، از حقش محروم می شود و حمایتی هم نمی بیند. درواقع بی حق می ماند. یا بهتر بگویم، حقش ضایع می شود. نتیجه چنین وضعیتی به سادگی این است که آن هنرمند یا اهل فرهنگ دایره امنی نمی یابد که آسوده باشد اگر کارش را و آن تکالیف قانونی اش را به تشخیص دستگاه های مسئول انجام داد، می تواند با مخاطبانش سخن بگوید. ترجمه حقوقی این سخن این می شود که تو تکلیفت را انجام بده، حال شاید از حقی برخوردار شوی یا نه. یعنی کوچه یک طرفه. با تعدد و تکرار جلوگیری از فعالیت های مجوزدار فرهنگی، چنین می نماید که باید آقای رئیس جمهور مختصرنگاهی به این عرصه بیندازد و راهی برای این معضل بیابد. خاصه وقتی ایشان بر حقوق دانی خود تأکید می کنند، این انتظار بیشتر می رود که بر اجرای حق و جلوگیری از نقض حق اصرار و توجه مؤکدی داشته باشد.
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بنکر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]